TAKINTILI +18(tamamlandı)

9.bölüm

Sabah uyandığımda evde birçok ses vardı. Banyoya girip işlerimi hallettim, üzerimi değiştirdim. Kare yaka Lila bir elbiseydi. Sandalet giyip aşağıya indim.

"ay sonunda simge, bende sana bakmaya geliyordum. Gelinlikler geldi hadi bu kattaki odaya git sen, kuaför bekliyor seni. Soldan üçüncü kapı" deyip ittirdi beni. Halima hanıma selam verdim telefonla konuşuyordu. Evde başka kimse görünmüyordu. Dediği odaya gittim.

İçeride 3 kadın vardı. Makyaj malzemeleri masaya yerleştirilmişti. Önce gelinlik denedim, ara ara annesi ve Amira girip bakıyor, yorum yapıyordu.

Abartı, kabarık modelleri eledim direkt. Sahte de olsa rahat edemezdim içinde. Dantel ince ip askılı bir modelde karar kaldım. Arkası düğmeli, etekleri sade uçları dantel detaylıydı. Görünce çok beğendim, kim ne derse desin bunu giyecektim. Ben ayaktayken onlar da düğmeleri kapattı.

Saç ve makyaja geçtik. Hafif bir göz makyajı yapılırken saçlarım dağınık topuz olmuştu. Duvak arasına da üzerinde kuru çiçekler olan yarım taç takılmıştı. Beyaz stiletto giydim. Etek boyu yeterince kalkmıştı zaten. Bu bendim işte. Sade ve zarif.

Kapıdan çıkıp salona geçtim. Herkes bir anda bana dönünce utanmış, heyecanlı hissediyordum. Keşke yanımda birileri olsaydı ama bugün dönecektim nasıl olsa.

Aron yanıma gelip ellerimi tuttu.

"sevgilim, seni böyle hayal etmiştim hep. O kadar güzelsin ki gözlerimi senden alamıyorum. Kalbimin hızına yetişemiyorum. 30 yaşındayım ama sanki her şeyi seninle öğreniyorum" deyip sarılmıştı. O da smokin giymişti ama papyonu yoktu. Çok yakışıklıydı. Gerçekten herkesin dönüp bakacağı biriydi. Kirli sakalları özenle kesilmiş, saçlarına fön çekilmişti. Nikahta da özenmişti, her gün takım elbise de giyiyordu zaten ama bugün bir başkaydı.

Dünden beri hiç konuşmamıştık. Geriye çekildim. Gözlerime baktı.

"teşekkür ederim sen de yakışıklı olmuşsun. Smokin yakışmış" deyip gülümsedim. Bugün sorunsuz geçsin istiyordum.

El ele tutuşup herkesin tebrik etmesini dinledim, güldüm. Aron bir ara dışarı çıktı kapıda onu beklerken aziz yaklaştı. Yine herkes kendi halindeyken gelmişti.

" demek büyük aşkınızı bugün düğünle taçlandırıyorsunuz yengecim" demişti. Dönüp bakmadım. Aron u aradı gözlerim ama arkası dönüp bahçenin uzak bir ucundaydı. Diğerlerinin yanına gitmek için adım atmıştım
"simge dün sizi duydum" dedi.

"yanlış duymuşsun" dedim panikle ama sonra kendi salaklığıma kızdım. Daha ne duyduğunu sormadan hemen itiraz etmem onu eğlendirmişti anlaşılan. Gülerek devam etti

"simge, birbirimize karşı dürüst olalım. Sen istemediğin bir şey yaşıyorsun. Bak yardım edeyim sana düğünden önce nereye istersen gönderirim seni, kimsenin haberi olmaz" dedi.

Ne saçmalıyordu bu. Zaten nikah kıyılmış, sonra ülkeme dönecektim. Neden yardım isteyeyim ki?

"biz evlendik aziz, farkında mısın bilmiyorum ama düğün olmasa da resmi olarak evliyiz zaten."

"sen ne demek istediğimi anlamadın simge, yakında sen bana geleceksin. Numaram bu" deyip bir kağıt uzattı. Başta almak istemedim ama sonra ısrarcı haline bakıp aldım. Gelinliğin bilekten küçük çantasına koydum.

"aramanı bekliyorum" deyip gitti.

Biraz sonra Aron gelmişti. Herkes arabalara geçti.

"Aron telefonum nerede. Dün çocuklarda demiştin" dedim. Başını sallayıp şoföre seslendi. Telefonum uzatıldı.