Book 1: Mr. Billionaire, Don't English Me [COMPLETED]

Chapter 94:

CEDRIC SY POV:)

Natigil na lamang ako sa pagbabasa ng mga dokumento nang may papel na nilagay sa aking harapan. Napakunot-noo ako nang mabasa ang nakasulat sa papel.

Resignation letter?

Naiangat ko naman ang ulo ko at ang nakita kong nasa harapan ko si Diego, ang tagapang-alaga noon ng anak kong si Clive na nasa US pa ito.

Banayad ang mukha na nag-bow ito para magpakita ng paggalang sa akin.

"Bakit magre-resign kana?" Malungkot na tanong ko dito.

"Pasensya na sa abala, seryorito. Alam kong nasa kalagitnaan ka ng iyong trabaho pero ngayon lang ako naglakas loob na puntahan kita dito." Mahinahon na wika nito."Sa 35 years na nanilbihan ako sa pamilya n'yo, madaming nangyari at sobra akong nagpapasalamat sa naitulong ng pamilya n'yo sa akin. Tinanggap n'yo kong pamilya at tinuring n'yo kong kadugo ninyo. Tatanawin ko ng utang na loob ang mga nagawa n'yo sa akin." Nakayukong pahayag nito.

"Dahil ba kay Clive kaya kana magre-resign?"

Natigilan naman ito sa sinabi ko.

Maya-maya pa ngumiti ito ng tama at umayos ng pagkakatayo."Tinuring kong anak si Clive, at totoong masakit para sa akin ang pagkawala niya. Pero ang dahilan bakit ako magre-resign, para hanapin ang kapalaran ko," sagot nito."Dahil sa trabaho ang buong oras ko, nawalan ako ng oras para maghanap ng pag-ibig. Forty-eight na ako, walang asawa at anak. Umaasa pa rin ako na makakahanap pa rin ako ng mapapangasawa at magkaroon ng maraming anak. Sana payagan n'yo ko, senyorito, sa hinihiling ko." Sabay yuko ulit pagkasabi nito.

Tahimik na nakatingin lamang ako dito.

JOHNSER SY POV:)

"Hey! Johnser!"

Naikunot ko ang aking noo nang makilala ang pagmamay-ari ng boses na iyon. Lumingon kaagad ako sa aking likuran at nanlaki mata na lamang nang makita ang pamilyar na tao sa akin.

"Clive?" Sa isip ko.

Nakangiting nag-wave ito ng kamay habang ang isang kamay nito ay nasa bulsa nito.

Nataranta na lamang ako nang makita di kalayuan ang pamilyar sa akin na paparating.

***Flashbacks***

"Tito?"

Aalis na sana ito sa office ko nang napigilan ito sa pagtangkang pag-alis.

Lumingon ito sa akin.

"Hmm?"

Nakaupo lamang ako at nakatingin sa DNA Test na hawak ko. Nagda-dalawang isip ako kung sasabihin ko ba sa kanya ito. May pumipigil sa akin na huwag ko ipapaalam dito na buhay pa si Clive.

Kung sabihin ko man, hindi ako magiging masaya sa desisyon na iyon.

Dahan-dahan iniangat ko ang ulo ko. Walang ekspresyon sa mukha na nakatingin ako dito.

"Sabihin n'yo sa akin..." Humugot muna ako ng mahabang hininga bago dugtungan ang sinabi ko."Bakit karapat-dapat ako?" 

Matagal nakasagot si Tito bagkus nakatingin lamang siya ng seryoso sa mga mata ko. Tila binabasa niya sa mata ko ang takbo ng nasa isip ko ngayon.

"Matanong kita..." Naupo si Tito sa upuan na nasa harapan ko."Ano ang mahalaga sa'yo?"

"A-ang pamilya ko." Nautal na sagot ko.

"Maganda ba pakikitungo nila sa'yo? Tinuring ka ba nilang isang pamilya?"

Natahimik naman ako sa sinabi niya.