ODESSA'S REDEMPTION: Games Of The Gods (Odessa's Redemption Trilogy Book 3)

Chapter 56: THE UNFORGIVEN

"Demetria?" halos pabulong na wika ni Fr. Mexo paglingon niya nang marinig ang mga pagaspas ng ibon mula sa likuran. Napansin din niya na natigilan ang kaibigan nang makita ang dalawang pamilyar na mukha na nakatayo malapit sa pinto.

"Mukhang hindi ito ang tamang oras na bisitahin ka among," ani Demetria.

"Ha?" ang reaksyon ng pari sabay lingon sa dalawang matatangkad na nilalang sa may pintuan ng kanyang bahay.

"Demetria, pakiusap..." ang wika ni Morgana sa anak na akma sanang magpapalit ng anyo para umalis na sa lugar.

Natigilan si Demetria na mabigat sa kanyang kalooban. "Bakit po kayo naririto?" tanong niya at di makuhang makatingin lalo na sa matangkad na lalaking nakatalukbong ng kulay abong tela ang buong katawan.

"Magkakilala kayo?" ang naguguluhang tanong ni Fr. Mexo kay Demetria.

Tumango si Demetria bilang tugon sa tanong ng pari.

"Siya ang aking ina na nagpalaki at umaruga sa akin. Siya si Morgana Belluci na nagmula pa sa bansang Italya," ang pagpapakilala niya sa diyosa ng mga uwak.

"Magandang umaga po, kumusta po kayo?" ang bati naman ng pari kay Morgana .

Tanging ngiti lang ang tugon ni Morgana kay Fr. Mexo saka kaagad inilipat ang kanyang mga mata kay Claudius na tahimik lamang sa kanyang tabi. Napako naman ang mga mata ng pari kay Claudius na nahihiwagaan sa balot na balot na katawan nito kahit na maalinsangan ang panahon.

Napalunok naman si Demetria at nanginginig na itinikom ang mga kamao. Hindi niya masikmura ang ipakilala ang lalaking naging puno't-dulo ng kinahinatnan ng kasalukuyang mundo. Mas lalong hindi niya masasabi sa pari na siya ang kanyang tunay na ama.

"Siya si..." natigilan si Morgana sa pagpapakilala sana kay Claudius na tila may nakalimutan. "...si Rickman. Matalik kong kaibigan." pagsisinungaling niya sa pagpapakilala sa dating pinuno ng mga anak ng buwan.

Matatalim na tingin ang ipinakita ni Demetria nang marinig ang ina sa pagpapakilala sa taong kinasusuklaman niya. Ang hindi pa niya matanggap ay ang hindi pagbanggit sa tunay na pangalan nito.

Tumingin si Claudius sa pari na nakatago ang ngiti sa piraso ng tela na nakatakip sa bahaging bibig niya. Tanging mga mata lamang ang makikita sa kanyang mukha.

Pilit namang ngumiti sa Fr. Mexo habang nakatitig kay Claudius. Marahil ay nahihiwagaan sa hitsura ng matangkad na lalaki. Saka pakiramdam niya na parang pamilyar ang binanggit na pangalan ni Morgana sa kaibigan niyang lalaki.

"Pasensya na kung bakit naging ganyan ang kaanyuhan ng aking kaibigan. Nasunog ang halos buong katawan niya dahil sa aksidenteng kinasangkutan niya noon, na sa kabutihang palad nabuhay pa rin siya. Pero, habang buhay na niyang kailangang itago ang dulot ng pagkasunog sa kanya," ang pagsisinungaling ni Morgana tungkol sa nangyari kay Claudius.

Nakaramdam naman ng pag-kaawa ang pari tungkol sa nangyari sa matangkad na lalaki na ipinakilalang si Rickman. Wala siyang kaalam-alam na ang lalaki sa harapan niya ay ang pasimuno ng lahat ng pagkalipol ng mga tao sa buong daigdig.

"Isang biyaya pa rin ng panginoong Diyos na siya ay nabuhay pa sa kabila ng hindi magandang nangyari sa kanya sa aksidente," ang tanging nasabi ni Fr. Mexo na nawalan ng masabi pagkarinig sa kalunos-lunos na sinapit ni Rickman.

Tumango lamang si Claudius saka inalis ang tingin sa dalawa. Iginala niya ang mga mata sa anak na si Demetria at kitang-kita sa hitsura nito ang pagkapoot nito sa kanya. Umiwas ng tingin ang babaeng Sangre sa kanyang ama saka pinili na lamang ang tumahimik.

"Tara, dito tayo sa loob ng bahay mag-usap," ang paanyaya ni Fr. Mexo at nagpalinga-linga muna sa paligid. Batid na niya na nagkalat ang mga CCTV camera sa paligid. "Tara kaibigang Demetria, kailangan kita dito, lalo na ngayon sa mga natuklasan ko dito."