ODESSA'S REDEMPTION: Games Of The Gods (Odessa's Redemption Trilogy Book 3)

Chapter 62: FOOLS MATE

"Hindi ka dapat nangingialam sa mga bagay na hindi mo alam batang Blake, lalo na sa bulwagan ng palasyo. Dahil hindi mo alam kung ano ang kahihinatnan ng pagiging mausisa mo," ang sabi ni Amang Suba kay Blake na nakaupo sa isang upuang yari sa ginto.

Tahimik lamang si Blake at sa tabi niya ay si Munag Sumala na nakaakbay sa kanyang balikat. Marahang tinatapik-tapik nito ang balikat ng bata.

"Ayoko na makikita kang muling magagawi sa bulwagan, batang Blake. Nagkakaintindihan ba tayo?" muling tanong ni Amang Suba sa kanya.

Hindi umimik si Blake. Iniisip pa rin ang mga gumagalaw na kakaibang mga letra na noon lamang niya nakita sa buong buhay niya. Pero, ang ipinagtataka niya ay kaya niyang basahin ang bawat nabubuong salita ng mga letrang hawig sa baybayin. Lalong hindi maalis sa isipan niya ang nabuong salita sa stained glass bago pa siya nakita at pinaalis doon ni Amang Suba. Naglalaro rin sa kanyang isipan ang kumikinang na bagay na nakatalukbong sa puting tela na sa tingin niya ay parang upuan o trono ng isang hari.

"Naiintindihan mo ba ang sinasabi ko ha, batang Blake?" tanong muli ng matandang diyos ng kalangitan.

"Oh, narinig mo sinasabi sa'yo ni Amang Suba? Bawal ka raw gumala sa bulwagan ni Amang Bathala," ang mahinang wika ni Munag Sumala sa bata.

Hindi pa rin umiimik si Blake at nasa mga nakita pa rin sa bulwagan ang kanyang iniisip. Nagkatinginan sina Amang Suba at ang diyosang si Munag Sumala na parehong hindi maunawaan ang pananahimik ng bata. Biglang lumiwanag ang mukha ng nakatatandang diyos nang may maalala. Ikinumpas niya ang kanyang kamay at sa isang iglap ay iniluwa ng hangin ang isang pamilyar na babae. Tila naguguluhan pa ang babae dahil hindi nito inaasahan ang biglaang paglitaw niya sa palasyo ni Bathala.

Biglang napaluhod ang babae pagkakita kay Amang Suba at Munag Sumala sa kanyang harapan.

"Amang Suba," sabay yuko sa kanyang ulo at inilagay ang mga daliri sa kanyang noo. Pagkatapos ay humarap ito sa diyosa at iniyuko din ang ulo. "Diyosang Munag Sumala."

Napalingon naman si Blake sa babaeng iniluwa ng hangin. Kaagad itong tumayo nang makita ang babae sa kanilang harapan.

"Di-diwatang Makiling?!" ang napasigaw sa tuwa na si Blake. Patakbong yumakap ang bata sa babaeng diwata na napamahal na rin sa kanya.

"Napagtanto ko na mas makakabuti na makakasama ka ni Munag Sumala sa pangangalaga sa batang si Blake, Makiling. Ito ang dahilan bakit dinala kita ngayon dito sa kaharian ng aking kapatid," ani Amang Suba na nagbigay naman ng kagalakan sa diwatang si Makiling at Blake. Gayon din ang naramdaman ng diyosang si Munag Sumala na pinakinggan siya ng nakatatandang diyos na isama ang diwata sa pangangalaga nila sa bata. Ngayon ay hindi na siya mahihirapan pa sa batang malagbi na sa tanto niya ay magbibigay sa kanya ng sakit ng ulo.

"Maraming salamat po, Amang Suba at ibinalik ninyo ako kay Blake. Salamat, salamat po," ang halos naiiyak na pasasalamat ni Mariang Makiling sa kapatid ni Bathala.

"Ang hangad ko lang naman ay kung ano ang makakabuti sa bata at tiyaking magiging ligtas siya habang nasa pangangalaga ko siya. Kaya sana ay gayon din ang gagawin ninyo sa kanya. Wala dapat makakaalam sa kakayahan ng batang si Blake, lalo na ang mga anak ng buwan," paalala ni Amang Suba kay Mariang Makiling at Munag Sumala.

"Maaasahan niyo po, mahal na Amang Suba. Pangangalagaan ko po si Blake, buhay ko man ang kapalit," tugon ni Mariang Makiling sa sinabi ng nakatatandang diyos.

"Hayan, may katuwang na ako sa pangangalaga sa makulit na bata. Hindi na tatanda ang hitsura ko nito. Kaya Makiling, kailangan seryosohing mabuti ang pangangalaga sa batang iyan. Huwag tutulog-tulog at lalampa-lampa. Kundi lagot tayo kay Amang Suba," ang sabi naman ni Munag Sumala na nagpaalala sa diwata.