DRIVE ME CRAZY (Cerlance Zodiac)

028 - Spark

ANG PAGHAKBANG NI CERLANCE PALAPIT KAY SHELLANY ay nahinto nang may mapansing kakaiba sa dalaga.

        Natuon ang kaniyang tingin sa buhok nitong dati ay nakalugay lang pero ngayon ay unat na unat at maayos na naka-tirintas mula sa tuktok ng ulo hanggang sa dulo ng buhok. At dahil kulot ang buhok nito'y hindi siya sigurado noong una kung gaano kahaba iyon—until she braid it. Umabot iyon hanggang sa dibdib nito.

        "Ang tagal mo. Akala ko'y aamagin na ako rito," reklamo ni Shellany na pumukaw sa kaniya. Nakaharap ito sa maliit na flatscreen TV na nakaharap sa mga kama nila. Hawak ang remote control ay naghahanap ito ng matinong channel. "Buti na lang at may cable channel 'tong TV nila, hindi ako mapipilitang manood ng cooking or porn channel para magpalipas ng oras."

        Napailing siya sa huling sinabi nito. Inituloy niya ang paghakbang patungo sa round table pagkalampas ng pinto ng banyo saka doon ay kaniyang inilapag ang mga dalang paper bags. He brought some take-out food from the nearest Chinese restaurant. Sa loob ng isang malaking paperbag ay ang dalawang egg fried rice na naka-silid sa noodle box, isang serving ng sauteed vegetable na naka-silid naman sa malaki at parihabang box, saka isang medium-sized bucket ng Chinese fried chicken. Habang sa isang paperbag naman naroon ang dalawang litro ng mineral drinking water at isang box ng face tissue.

        "Dumudugo pa rin ba ang ilong mo?" tanong niya rito bago dinukot sa bulsa ang maliit na box ng cream na nabili ng hotel staff na inutusan niya.

        "Kaunti na lang," balewalang sagot ni Shellany na hindi pa rin siya tinatapunan ng tingin. "May dala kang pagkain?"

        "How can you tell?"

        "I could smell them."

        "How can you do it kung may naka-takip na dalawang cotton balls d'yan sa butas ng ilong mo?"

        Shellany turned to him with a fish-eye look on her face. "Never underestimate my ability to smell delicious food. I could sense them even from a mile away. I wasn't called CPG for nothing." She then raised her head proudly.

        His forehead furrowed. "CPG?"

        "Certified Patay Gutom," anito. Ang isang sulok ng labi ay umangat sa patuyang ngiti bago bumaba ang tingin nito sa hawak niya. "Ano 'yan?"

        Ini-itsa niya iyon patungo sa direksyon nito. Si Shellany ay hindi man lang nag-abalang saluhin iyon at hinayaan lang na bumagsak sa ibabaw ng kama, sa harapan nito.

        "Apply that onto your burnt skin. It has a cooling effect that would somehow ease your pain."

        Salubong ang mga kilay na dinampot nito ang maliit na box at sinuri ng tingin. At habang nakabaling ito sa ibang bagay ay malaya niyang napagmasdan ang anyo nito.

        He couldn't help but look at her face. Malaking tulong ang ginawa nitong pag-tirintas sa buhok upang umaliwalas nang kaunti ang mukha nito at malinis tingnan.

        Not that Shellany looked dirty. Far from it.

        She just looked like... a wreck. Malaking sagabal ang kulot nitong buhok na tila laging nakatakip sa kalahating parte ng mukha nito, ang nangingitim na paligid ng mga mata nito at tuyong mga labi noong unang mga araw.

        And now that he could clearly see her face... he couldn't help but look. Kahit noong ini-tali niya ang buhok nito habang naroon sila sa seafood restaurant sa Bacolod, he noticed the big difference in her aura. When he sat down across her at the table after tying her hair, he realized that she looked far different from usual.