DRIVE ME CRAZY (Cerlance Zodiac)

036 - So Perfect

HINDI NA MAALALA PA NI SHELLANY kung sino ang unang pumasok sa kotse, at kung papaano siya nakapasok doon. Pagmulat niya ng mga mata'y nasa passenger's seat na sila at nakahiga siya roon habang nakapaibabaw naman si Cerlance.

      She was losing air as Cerlance continued to kiss her lips. She was responding with equal passion, and with all her might, pero nauubusan na siya ng hangin.

      Kaya naman dinala niya ang mga palad sa mainit at malapad nitong dibdib saka bahagya itong initulak palayo upang sandaling putulin ang pagkakadikit ng kanilang mga labi.

      Cerlance groaned in protest. He didn't want to let go of her lips, kaya kahit na tinutulak niya ito palayo ay patuloy pa rin ito sa pag-angkin sa mga labi niya.

      "It's too late to stop me now, Shellany..." he whispered betweek his kisses. His hand were all over her, and his huge body pressed against hers. Alam niya kung ano ang nararamdaman ni Cerlance sa mga sandaling iyon, at wala siyang balak na ipagkait dito ang nais ding mangyari ng katawan niya.

      But she needed air for fu.ck's sake!

      "I'm not gonna stop you..." she said, half kissing, half talking. "But... I can't... breathe anymore."

      Doon siya unti-unting pinakawalan ni Cerlance. Ang mga labi nito'y sandaling nilubayan ang kaniya at bumaba patungo sa pisngi niya pababa sa kaniyang tainga.

      Sunud-sunod siyang humugot ng malalim na paghinga; ang katawan ay lalong nag-init nang maramdaman ang mga dila ni Cerlance na nanunukso sa kaniyang tainga. Ang kaniyang kamay ay dahan-dahan niyang pinaglakbay patungo sa likuran ni Cerlance; ang isa'y nagpatuloy hanggang sa marating ang likod ng ulo nito, habang ang isa'y nanatili sa maskuladong likod ng binata.

      Kahit na nakapaibabaw ito'y maingat si Cerlance na hindi siya daganan nang sagayon ay hindi nito magalaw ang paso sa kaniyang dibdib. Kung tutuusin ay kaya na rin naman niya. Hindi naman nagpaltos ang paso at hindi na gaanong mahapdi pero naroon pa rin ang pamumula niyon. Hindi naman siguro siya mapapaano kung kumiskis doon ang nag-iinit na ring katawan ni Cerlance?

      "Is it really hot down here or our bodies are just steaming right now?" ani Cerlance habang ang mga labi nito na ngayo'y nasa kaniyang leeg na'y abala sa pagdampi ng munting mga halik doon.

      Napamulat siya at napasulyap sa labas ng nakasarang bintana ng sasakyan. She could see the outside, but since the windows were tinted, she had no worries. Besides, nasa closed area sila ng vessel kung saan nakaparada ang mga sasakyan at bus, at kung saan madilim ang paligid at walang tao.

      At least that was what she knew. Walang tao. Kung mayroon man ay wala siyang pakialam. Bahala na ang mga itong panoorin kung paano umalog ang sasakyan mamaya.

      "Should we open the air conditioning system?" Cerlance suggested; his lips were back to her ear, licking... nibbling.

      Wala siyang maisip na isagot. Abala siya sa pag-ungol at pagliyad dahil sa kiliting nararamdaman sa bawat pagdantay ng mga labi nito sa kaniyang balat.

      At nang walang sagot na nakuha mula sa kaniya ay ini-angat ni Cerlance ang ulo saka tinitigan siya.

      Nahinto siya sa paghinga, lalo nang maramdaman ang pagbaba ng mga kamay nito sa pang-upo niya upang i-angat siya pasalubong sa matigas na bahagi ng katawan nito; doon sa pagitan ng mga binti nito.

      "You are not saying anything..." he said; eyes focused on hers.

      "Because I don't want to talk, Cerlance." She ran her fingers through his hair and said, "Why don't we just strip each other's clothes and be done with this?"