Chapter 60

5 1 0
                                    

Got you.




"Oo nga pala, salamat sir alucard"Ngumiti ako sa kanya nang kami na lang sa labas nang bahay niya, pumasok kasi kaagad ang mga lalaking iyon sa loob nang bahay niya, wala talaga silang hiya pero kahit ganon nagpapasalamat ako dahil naging kaibigan ko sila.






Nahihiyang ngumiti siya sa akin, napansin ko na may gumugulo sa kanya, alam kong si windy iyon. Kanina kasi habang nagmamaneho siya ay nakikita ko siyang sumusulyap sulyap sa kanyang cellphone akala ko nga naglalaro siya kaya susuwayin ko sana dahil nagmamaneho siya habang naglalaro pero si windy pala, tinatawagan niya si windy kaso si windy hindi nakakasagot.







May roon din siyang pasa at sugat, namamaga pa nga ang mga iyon katulad nila jake, mga sariwa pa ang mga sugat nila, napanguso ako, kaya sila nagkasugat dahil sa akin. Nang dahil sa akin kaya siya nag-kaganito nagkaroon nang sugat, bumuntong hininga ako, tinapat sa kanya ang phone ko, di ko alam kung saan ito nakuha ni zion pero inabot niya sa akin kanina nang makababa kami sa kotse. Kumunot ang noo niya sa aking ginawa.





"Punta kayo sa may gilid kaunti"Ani ko, senenyasan siyang pumunta sa gilid na may kaunting liwanag.








"Why?"Bumalik na naman ang pagkamasungit niya.











"Basta kukunan lang kita nang picture, tatawa--"






"Don't."Natigilan ako nang sabihin niya iyon, nagugulohan na kumunot ang noo ko sa kanya, anong don't?






"Wag kang kumuha ng litrato ko, you're not the one that I like, it's your friend, si windy, miss liancross so---"Napatigil siya nang malakas akong humalakhak.







"What? Can you please stop what your doing miss liancross, baka nakakalimutan  mo gabi na, nakakadistorbo ka nang kapitbahay"Kaagad na natikom ko ang bibig ko nang marinig ang masungit niyang boses, napalingon lingon ako sa paligid at nahihiyang napakagat nang ibabang labi.






Tama siya, gabi na rin, nakakadistorbo nga ako, ngumiti ako nahihiya. "Sorry naman..."Umirap lang siya at tatalikod na sana, kaagad na pinigilan ko siya. Nagtatakang tumingin siya sa akin at tinaasan nang kilay, bumuntong hininga ako at tumayo ng tuwid sa harap niya, mas lalo siyang nagtaka ngunit nanatiling nakatikom ang bibig.





Bumuntong hininga ako nang malalim "Sorry..."Nagbaba ako ng tingin.





"Why are you apologizing?"Tumingala ako sa kanya at tumango tango, sa totoo lang ay nakokosensya ako sa ginawa ko kaninaz halatang gusto niyang makita si windy pero di nya iyon nagawa dahil niloko ko siya. Akala niya sasama si windy.








"For what happened earlier, sorry dahil nagsinungaling ako tungkol kay windy na kasama namin siya at nasa ibang kotse siya, sa totoo lang wala talaga siya doon, sorry talaga dahil kita ko sa iyo kanina na gusto mo talaga siyang kausapin at makita pero di mo iyon nagawa dahil niloko kita kaya patawad"Hindi siya kumurap o nagulat man lang sa aking sinabi o nagalit sa akin, napakunot ang noo ko dapat galit siya, hindi ba? Dahil niloko ko siya, nakamulsa siyang ngumiti sa akin.




"Aren't you angry at what I did? Parang kanina lang galit ka, nahihiya nga ako dahil hindi ko alam na gusto mo talaga si windy, professor ka niya at studyante siya pero hindi ako tutol sa inyong dalawa, kase bagay naman kayo e! At alam ko naman na gusto mo talaga siyang makita pero dahil sa akin talaga ay hindi mo siya nakita kaya sorry! Sorry talaga!"Maluhaluha na ani ko, napatawa siya dahilan para matigilan ako, bakit siya tumatawa?







Demon's Hide.Où les histoires vivent. Découvrez maintenant