အခန္း ၁၁၁၁ ေနာက္ထပ္ 'ထန္အိုက္နင္း'တစ္ေယာက္နဲ႔ သြားေတြ႕ရမယ္
ကုနင္းက သူ႔ကိုလက္ကမ္းကူညီေပးခဲ့ကာ သာမာန္လူတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳး ေပ်ာ္႐ႊင္သည့္ဘဝမ်ိဳးတြင္ ေနႏိုင္ေစခဲ့သည္။
"အမ္.. ကုမၸဏီကအစားအေသာက္ေတြကို ရွင္ခံတြင္းမေတြ႕ဘူးလား?" ပါးထ်န္းယန္လက္ထဲက ေန႔လည္စာဘူးကို ကုနင္းသတိထားမိသြားသည္။
ပါးထ်န္းယန္ကို တမင္ေမးခြန္းထုတ္လိုျခင္းမဟုတ္ဘဲ ပါးထ်န္းယန္ ဘာေၾကာင့္မ်ား ေန႔လည္စာဘူးကို သူ႔ဘာသာယူခဲ့လဲ ကုနင္း သိခ်င္မိ႐ုံသာျဖစ္သည္။ ကုမၸဏီကအစားအေသာက္ေတြက မေကာင္းတာေၾကာင့္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းလာေအာင္ သူမလုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
လူတိုင္းတြင္ အရသာခံစားမႈျခင္းမတူညီၾကေသာ္လည္း အားလုံးနဲ႔အေတာ္အသင့္အဆင္ေျပေလာက္မည့္အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ေတာင္ သူမျပင္ဆင္ေပးခ်င္မိသည္။
"အာ၊ မဟုတ္ပါဘူး၊ အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး။" ပါးထ်န္းယန္ ခ်က္ခ်င္းျငင္းလိုက္ေသာ္လည္း ခဏခ်င္းအတြင္း ရွက္သြားမိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကုနင္း သူ႔ကိုအထင္မလြဲသြားေစရန္အတြက္ ပါးထ်န္းယန္ ရွင္းျပလာတုန္းပင္။ "အဲ့ဒါကေလ၊ မန္နီ၊ ဟို မန္ေနဂ်ာစုန႔္က ဒီေန႔ေနလို႔သိပ္မေကာင္းဘူးဆိုတာနဲ႔ ငါ သူ႔အတြက္ယာဂုနည္းနည္းသြားဝယ္လာေပးတာပါ။"
ပါးထ်န္းယန္ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားေနတာေၾကာင့္ အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ျဖင့္ေျပာေနပုံက သူ႔ကိုကြၽမ္းက်င္သတ္ျဖတ္သူတစ္ေယာက္ပါလို႔ ေျပာဖို႔ေတာင္ ယုံခ်င္စရာမေကာင္းေတာ့ေပ။
သူငယ္စဥ္ကတည္းက သတ္ျဖတ္သူအဖြဲ႕အစည္းတြင္ ကြၽမ္းက်င္သတ္ျဖတ္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေလ့က်င့္ေပးျခင္းခံခဲ့ရကာ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ား ထားရွိခြင့္မရွိခဲ့ေပ။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ႐ိုမန႔္တစ္ဆန္သည့္ ခ်စ္သူရည္စားဆက္ဆံေရးအေၾကာင္း လုံးဝမသိခဲ့ေတာ့ေပ။
ပါးထ်န္းယန္၏အမူအရာေၾကာင့္ သူ စုန႔္မန္နီကို သေဘာက်ေနၿပီမွန္း ကုနင္းနားလည္သြားခဲ့သည္။
မန္နီလို႔ေတာင္ ေခၚလိုက္တာပဲ!
တကယ္လဲ ပါးထ်န္းယန္သည့္ ၾကည့္ေကာင္းကာ ရင့္က်က္သည့္အမ်ိဳးသားတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ပုံမုန္ေလ့က်င့္ခန္းလဲလုပ္တာေၾကာင့္ ႂကြက္သားအျပည့္ျဖင့္ သန္မာသူျဖစ္သည္။
