Chapter Thirty- Six

260 2 0
                                    

"And then the prince fought the dragon to save the helpless princess from the dragon's den..."

The girl gestures how the prince fought. My son just smiled. Sunod sunod na ang pagpatak ng luha ko. He's... really alive.

Akmang hahakbang na ako papunta sa kinukwentuhang si Xyphere sa kwarto niya rito sa Canada nang pigilan ako ni Vincent.

I looked at him, umiling ito at hinila ako papunta sa sala nila.

"You saw him already, Ms. Samonte."  He said, looking at me.

I stab him with my stare. "And?"

"That's it. Gusto mo lang naman siyang makita hindi ba?" He smiled. Hindi ko alam pero nag init ang ulo ko.

"Are you stupid?" Hindi ko na napigilang sabihin. "That kid is my son. Nawala siya sa akin ng ilang taon at sa tingin mo sapat na sa akin ang makita lang siya?" 

"Mabibigla ang bata kung makikita ka niya." He then suddenly looked away.

Ang lumalaking galit ko kanina ay nawala. I suddenly became curious. "Anong nangyari sa kaniya?"

"Long story."

Umupo ako sa sofa at sumandal. "Start telling the story then." Nakatayo lang siya roon at nakatitig sa akin. Masamang tingin ang ginawad ko sa kaniya. "Oh God, magtitigan lang ba tayo rito? I will get my son from you."

I stood up, ready to talk to my son when he held my hand. Dahil sa naramdaman kong tila kuryente na dumaloy sa kamay ko ay napabitaw ako. He still have an effect to me.

Nagulat siya sa marahas kong pagbitaw ngunit nakabawi rin. "You can see him but you can't get him."

"I am his mother, I have all the rights to get him." I stated and walked pass him.

Ramdam ko ang pagsunod niya sa akin ngunit binilisan ko lang ang lakad ko.

"Who's she po, daddy?" When we entered the room, that question welcomed me.

Matagal bago siya sumagot at tumingin muna sa akin. Vienna’s in my son's side, holding a book. "She's your mom."

"But I already have one." I felt a tear escaped my eyes as he looked at Vienna and smiled. "Smile, pretty mommy." the lady then awkwardly smiled.

"Pretty mom is not your real mommy." Vince talked slowly.

"But you love her, you said. So she is my real mommy, right?" Napangiwi ng bahagya si Vienna at bumulong na hindi ko naman narinig. 'Tangina nadamay pa ako rito.'

Stop crying infront of them, Aurelia.

"I will explain everything when you grow up, okay?"

"That's not so soon." I looked at them, struggling to what they're going to say.

"Xyphere..." Hindi ko na rin mapigilang yakapin ang anak ko. "I- I know you were alive... A-alam kong mahahanap kita." Humagulgol ako sa balikat niya. The innocent kid put his hands up ang started caressing my head. Hindi na mahinto hinto ang pag iyak ko.

Maya maya’y kumalma na rin ako. Humiwalay ako sa yakapan namin at hinawakan ang mukha niya. There are some changes in his face but the way he talked didn't change.

"Are you my mommy?" Tanong nito sa akin. Nakakapagtaka, halos tatlong taon lang kami hindi nagkita, bakit hindi niya ako maalala?

"Mama Pauline." Tango ko at pinilit alisin ang mga tanong sa utak ko.

Napatigil siya at tinitinitigan ako. "I don't know you po." Ako naman ang natigilan, what happened to you, Xy?

Hindi ko na lang siya kinulit dahil baka nga mabigla pa siya. Gusto kong malaman ano ang nangyari sa kaniya noong nawala siya sa akin. How did he get here, paanong si Vincent ang may hawak sa kaniya ngayon.

Hindi ko na namalayan ang oras, hindi kami nag uusap ng anak ko, nakayakap lang ako sa kaniya mula sa likod habang siya ay nanonood sa tablet niya.

"Kale, it's late. Sleep now." Napatingin kami sa pinto, Vince stepped in. I got up and smiled to my son.

"Okay, daddy."

"Ako na ang bahala." I looked at my son's father.

"He's not the Xyphere you know." It's a statement.

"Shut up." I coldly looked at him, he was stunned and silently got out.

"Do you want me to tell you a story?" Hinarap ko si Xy na nakatingin rin pala sa pinto.

"No, I want my pretty mom. Can you call her?" Bumigat ang paghinga ko but I still tried to calm down. There's no way I'll breakdown infront of him again.

"But I'm the who is here. I can just tell you —"

"But I don't want you." His words are as sharp as knife.

"O-okay, get it." Mabigat ang dibdib kong lumabas ng kwarto. I didn't know this will hurt a lot. Akala ko kapag nakita ko na siya magiging okay na lahat.

I wiped my tears and went to Vienna’s room. "Vienna." I knocked.

"Yes?" She immediately opened her door. She's so beautiful, no wonder why Vincent was madly inlove with her before.

"Xyphere wants you." Nag iba ang ekspresyon ng mukha niya at tila ba nalulungkot para sa akin. Umiwas ako ng tingin at tumabi para puntahan niya ang anak ko. Ilang segundo pa siyang nakatingin sa akin ngunit umalis din.

Buhay nga ang anak ko ngunit hindi naman ako ang gusto nitong makasama. I sighed and got my way out of their house.

I'm mentally exhausted. But I'll make sure I will get my son. I'll seek for the answers I needed.








"Shot puno?" Dumapa ako sa kama at sinubsob ang mukha sa unan.

"I miss him." I cried.

"Sino ‘te? Anak mo o ‘yong tatay?" I got up and rolled my eyes at Nel. Nakakainis talaga siya.

"Kung ang tatay nga?"

"Bawal ‘te! Sasapakin ko muna ‘no!" I laughed, galit na galit siya kay Vince kaya hindi ako naniniwalang gusto niya ako para sa lalaking ‘yon.

"Hindi na ako babalik sa kaniya." I stated. I won't ever come back to him. All I think right now is my son.

Nel looked at me like I just said the most stupid joke in this world.

"My son don't want me there..." I mumbled. "But at least, buhay siya hindi ba? Buhay ang anak ko." I smiled, nabawasan na ang dinadala kong sakit. I'll tell this to Aelia.








Patulog na ako nang may maalala.

I went ro the veranda and dialed his number. After a few rings, he answered. "Noah."

"Hmm? It's past midnight, Xena." The guy sounded sleepy so I assume I interrupted his deep sleep.

"I know, why didn't you tell me you bought Vincent's company?" Agad na tanong ko, I heard him chuckle like what I just said is some kind of joke.

"My brother's?"

"Yes." I sighed. "Hindi ko alam ang tungkol diyan."

I heard his footsteps, probably will get his bottle of rum. "There's a personal reason for that. And come on, Xena, do you still love your ex?" Nanunudyo and boses niya at halatang pinaglalaruan na naman ako.

"Stop playing with me Noah. What's your plan?" Pigil na pigil ang galit ko at hanggat mari ay ayokong sumigaw. Tanging tawa lamang ang narinig ko. "Bakit pati ang kumpanya niya ay kinuha mo? You know how much he suffered just to make that company grow!"

"Stop shouting, babe." Kahit hindi ko siya nakikita ay alam kong nakangiti siya ngayon. That made my blood boil. "You're being too emotional. Ano nga kung gusto ko siyang pabagsakin? That's our plan, Xena." He became serious.

"N-no..." Napahawak ako nang mahigpit sa bakal dahil parang nanghihina ako.

"You agreed to our plan, right?"

"Wala akong sinabing pumapayag ako, Noah!" I shouted, I don't care if making me more angry satisfies him.

"Too late, you're already part of it." Before I could answer ay pinatayan na niya ako.

I closed my eyes, did I really wanted him to fall apart?

Serving The Heir's FatherWhere stories live. Discover now