Serving The Heir's Father

Chapter Thirty - Seven

Napanguso ako nang makita ang sunburn ko. Namamalat na kasi, ang hapdi hapdi pa.

Lalagyan ko na sana ng cream pero naubos na pala. Ang OA ko naman kasi, bakit nung hindi pa namamalat doon ko na nilagyan, tuloy ay wala akong magamit ngayon.

Tinitigan ko na lang ang repleksyon ko sa salamin.

I did change. From natural pink lips to dark red lipstick, from no make up to make up everyday type, from simple clothes to branded clothes. What I'm seeing right now is not Pauline, this is Aurelia, a woman with power and intelligence.

I have everything now, a comfortable life, wealth, power, and all pero may kulang.

"You have to be strong, Aurelia. You are a Samonte, remember that. Did you remember your dad cheated on me? Did you see me as miserable as you? No. Because I know my worth, you should know that too." Hindi siya mukhang galit, parang... pinapangaralan niya lang ako bilang ina ko.

Umiwas ako ng tingin. Hindi lang naman ito tungkol kay Vince.

Ilang gabi na akong umiiyak, paano ako napunta sa lugar ko ngayon? Paanong nasasaktan ako ng sobra kung wala naman akong ginagawang masama? Paanong pinaparusahan ako.

Ang pang iiwan ni Vince kasama ang ibang babae, ang pagkamatay ng anak ko, ang pagkawala ni Xyphere na hindi ko alam kung ano ang iisipin. Ang hirap hirap tanggapin na ang tanging lakas ko ay nawala pa.

"Everything will be alright. Hahanapin natin ang anak mo. Be strong, okay?" Ngumiti ito sa akin ngunit hindi ko magawang suklian 'yon. Masyado akong nasasaktan, ni hindi ko na nga tanda ang huling tumingin ako sa salamin para tignan ang sarili ko.

Narito pa rin ang pagod at walang tulog na paghahanap kay Xy kung saan namatay ang taong nasa sinapupunan ko.

A tear again escaped my eyes. Lagi na lang ba akong iiyak kapag naalala ko ang nangyari sa akin? Nakakasawa ng mabuhay sa nakaraan. All I wanted is for my son to be healed kaya ako nag Maynila pero hindi ko alam na ganito ang sasapitin ko.

Life really is full of surprises.

I looked at my son's picture, my daily source of happiness. Mama will get you soon, anak. I promise that.

Noah:

I won't tell you my plan, mahirap na baka traydurin mo 'ko haha kidding.

Hindi ko na siya nireplyan dahil alam kong pinipikon na naman niya ako. I closed my eyes, controlling my emotions.

"Ma'am?" I heard a knock so I looked up.

"Yes? Come in." I sighed and fixed myself. Nasa Pilipinas ako ngayon, sabi ni mama dumito na muna ako. I don't have a choice but to follow her, hindi naman pupwedeng magstay ako sa Canada.

"Ah, ma'am, an applicant walked in." Pumasok ito at may hawak pang ilang papel. "Kayo ho ba ang mag-iinterview?

I nodded, hiring pala kami ngayon. Nagretire na ang dati naming janitor dahil matanda na ito. Actually nangangailangan nga kami ng 5, isa na lang ngayon dahil nakahanap na sila ng iba.

Sinabihan kong papasukin niya na para mainterview na. Hindi naman talaga interview, I just want to meet him in person.

I was signing some papers when I felt someone sat infront of my table.