Serving The Heir's Father

Chapter Seven

"I didn't drink the coffee but why am I feeling the urge to own you"

"... to own you"

"... to own you"

"Aray ko naman!" nakangusong binalingan ko ng tingin si Nelson.

Binato niya kasi ako ng plastic spoon.

"Anong trip mo girl? Ilang araw kang nakatulaley diyan" napalunok ako at napaiwas nang tingin.

Ramdam kong uminit ang pisngi ko nang maalala ang nangyari 5 araw na ang nakalilipas.

Ang halik na yon!

"W-Wala. Huwag mo na nga akong pansinin" iwas ko ng tingin saka bahagyang napailing.

Limang araw na ang nakalipas ngunit sariwa pa din sa isip ko.

"May ginawa si Sir sa'yo 'no?" nanlalaki ang mga matang akusa sa akin ni Nelson.

"H-Ha?"

"What did that demonyong sir do to you?" biglang sulpot ni Brenna mula sa isang gilid.

"W-Wala" napalunok ako bago umiwas ng tingin. "Si Xyphere?" pang iiba ko sa usapan.

"Ayon medyo nasasanay nang wala ka" nagkibit balikat si Nelson, si Brenna naman ay agad na umangkla sa braso ni Nelson.

Nalungkot naman ako sa sinabi niyang iyon. Ayokong masanay ang anak ko na wala ako.

"Lagi mo bang ipinapakita ang litrato ko?" tanong ko na lamang.

"Hindi araw araw uto-uto 'yang anak mo,  girl" ngiwi ni Brenna sa akin.

Napabuntong hininga ako. Kailangan ko ng makita si Xyphere, oo nga't lagi kong naiisip ang gabing iyon ngunit hindi naman nawawala sa isip ko ang anak ko.

"Kakausapin ko si Sir Vince, hihingi ako ng day-off. Isang linggo ko na siyang hindi nakikita" nakapalumbaba ako habang pinaglalaruan ang pagkain.

Lagi naman akong nila akong sinasabihan at kinukwentuhan tungkol kay Xy pero iba pa rin yung nakikita ko siya.

"Dapat lang ano! Huwag kang masiyadong mag-enjoy doon kay Sir, may anak ka" napakurap ako sa singhal ni Nelson na iyon.

"Alam ko iyon, at hindi ako nag-eenjoy kasama si Sir Vince. Wala namang nakakatuwa sa kaniya" sagot ko.

Totoo naman iyon. Hindi ako natutuwa sa kaniya.

Sa twing makikita niya ako ay bigla siyang ngingisi minsan naman ay iirapan ako.

Napakawirdo niya sa totoo lang.

"Weh? Eh bakit tulala ka ng ilang araw tapos namumula ka pa palagi?"

"May mali ba roon?" umakto akong walang alam saka umayos ng upo.

"Ay ewan ko sa'yo"

"Hmm-mm, and then what happened?" ilang sandali ay tumigil siya sa pagsasalita. "Yeah, I'll just finish my errands here then I'll go back to Canada..."

Hindi ko man gustong makinig ay naririnig ko ang boses niya.

Nasa sasakyan kami at pauwi na nang may tumawag sa kaniya.

Para namang may kung anong mabigat na dumagan sa dibdib ko. Babalik siya ng Canada?

Malamang, Pauline, naroon ang nobya niya.

"...Hmm, yes, baby"

Bakit ganoon kalambing ang boses niya?Hindi ko pa siya narinig na makipag usap nang ganyan kalambing sa kahit na sino, doon lamang sa babaeng nagngangalang Vienna.