Hepinize merhaba...
Gününüz nasıldı?
Umarım iyi geçmiştir.
Bölüm biraz geç geldi farkındayım ama bu bölüm tanışma bölümü olduğu için yazarken sıkıldım ve ara vererek yazdım. Tanışma bölümü yazmak gerçekten de zormuş. Bunu fark ettim.
Okunma beş bini geçti ve altı bine yaklaşıyor. Bu durum beni çok mutlu etmesinin yanı sıra biraz da tedirgin etmiş olabilir. Yani ya yüzümü kara çıkartırsam. Bu bana endişe veriyor. Ama zamanla geçeceğine eminim.
Yorum atmak isteyen atabilir.
Yıldıza basmayı unutmayalım.
Sizlere iyi okumalar;
Dedemin dediklerinin ardından herkes ayaklanarak kapıya gitmişti. Onların arkasında kalırken odada tek kaldığımı fark ederek hızla odadan çıktım. Hepsi kapının önünde ayakkabılarını giyiniyordu. Benim ayakkabılarım acaba neredeydi?
"Gel güzelim senin ayakkabıların burada." Melih abi ne düşündüğümü anlamış olacak ki beni yanına çağırmıştı. Önünde durmamla eğilerek ayakkabıyı giyecektim ki onun ayakkabımı tutmasıyla kalakalmıştım.
"Abi ben giyerim." Kafasını kaldırarak ilk yüzüme sonrasında ise eteğime bakmıştı. Sonrasında ise kafasını iki yana sallayarak bileğimden tutarak kaldırdı. Düşmemek için omzuna tutunurken bakışlarımı kaçırdım.
"Hadi pakalım cüzellik ırmağa cideyruz." Emir abi kapının azından bağırarak seslenmesiyle güldüm. Aslında şivesiz konuşabiliyordu ama kendi isteğiyle böyle konuştuğu belli oluyordu.
"Geç bakalım." Melih abinin ayakkabının iplerini bağlamasıyla hareketlenerek Emir abinin yanına geçtim. Bakışlarıyla baştan sona beni incelerken hafif kalın olan kaşları çatılmıştı.
"Kıskanayrum ülen. Bu cüzelliğin bize beladur, benden söylemesi." Gözlerini gözlerime dikmesiyle yüzündeki hoşnutsuzluk gitmiş yerine gülümseme gelmişti.
"Güzel olmayayım mi?" Bilerek sorduğum soruya ne cevap vereceğini merak ediyordum. İstediğim cevabı vermesi gerekiyordu.
"Senin cüzelliğin benim neyime yarar hamsikuşim? Sen benum yanumda ol baa yeter." Yüzümde oluşan gülümsemeyle aramızdaki iki adımı hızla kapatarak beline sarıldım. Yüzünü saçlarıma yaslarken nefes alışından kokumu çektiğini fark etmiştim.
"Ne ara gönlünü kaptın kız kardeşimin, abi?" Gurur abi kapıdan çıkarken arkasından da Mediha abla çıkmıştı.
"Ben kaparum. O benum." İnadına yapar gibi beni daha çok kendisine çekerken gülerek bende kollarımı sıklaştırdım. Gurur abi homurdanırken Mediha abla gülerek koluna sarılmıştı. Gurur abinin boyu uzundu. Bence benim hakkımı çalmıştı.
"Ablasının kuzusu üzülme bende seni çalarım." Mediha abla eğlendiğini açıkça belli ederken Gurur abi göz devirsede kolunu kurtararak omzuna attı. "Sen beni değilde ben seni kaçırırım abla. Bu boyla beni kaçırman imkansız."
"Çok kötüsün."
"Teveccühünüz." Mediha abla ne kadar homurdansa da hiç ayrılmadan daha fazla sarılmıştı Gurur abinin beline. Anlaşma şekilleri buysa demek ki.
"Güzelim al bunu yanına." Kapıdan çıkan Maral ablanın uzattığı hırkamı uzanarak aldım. Elimde çok durmadan da Emir abi almıştı. Yüzüne bakmak için kafamı kaldırmıştım ki alnıma öpücük bırakarak kolunu omzuma atmıştı.
