Hepinize selamlar.
Biliyorum bölüm bekliyorsunuz ama gerçekten çok dolu oluyorum. Anneme yardım konusunda okul konusunda iki elim bir pabuçta olduğu için buraya yazmaya fırsat bulamıyorum ama gerçekten yazdığım gibi bölüm atmaya devam edeceğim. Hiç merak etmeyin.
Hepinizin bir hayali vardır ve bu hayalin peşini asla ama asla bırakmayın. Ona ulaşmak için illaki bir yol vardır. Ve bu yol hiç beklemeyeceğiniz bir anda gelir sizi bulur.
Sizleri kocaman seviyorum...
Ben sizi daha fazla bekletmeyeyim ve sizi bölüme göndereyim.
Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın.
Sizlere iyi okumalar;
Sırayla oturduğumuz masanın etrafındaki kişilere hızla göz atarak ne kadar doğru bir seçim yapıp yapmadığımı düşünüyordum. Yanımda oturduğum Doğa ve Çisem bir tarafları tutuşmuş gibi stresliyken kendi hissettiklerini bana da hissettiriyorlardı.
"Acaba böyle bir oyun oynamasak mı?" Çisem şirince gülümseyerek Emir abiye bakarken olumsuz bir yanıt almasıyla direkt Mediha ablaya dönmüştü ama onun da bu durumdan pek bir keyif aldığı belliydi.
"Mızıkçılık yapmayın, şimdiden yapmaya başlayacaksanız..." Çisem yerinde diklenirken Emir abi bu haline sırıtmıştı. Kafasıyla bu halini işaret ederken bana da komik gelmişti. "Hiç öyle heveslenme. Şimdiden mızmızlanmaya başlayacaksanız acı biberleri elinize alırsınız."
Yerinden kalkarak mutfağa adımlamasıyla gözlerimle onu takip etmiştim ki anladığım şeylerle Mediha ablama döndüm. "Bu gerçek değil dimi? Acı biber filan yemeyeceğiz."
Ablamın kıkırdamasıyla beraber buradan kaçmak için ayaklanmıştım ki omzumda olan eller ile olduğum yerde çökmek zorunda kalmıştım. Başımı geriye atarak kim olduğuna bakmak istemiştim ki bu kişinin Gurur abi olduğunu görmüştüm. "Yok öyle kaçmak küçük hanım."
Mediha ablanın yanına oturmasıyla bana karşı göz kırpmıştı ama somurtarak Yalçın abime dönmüştüm. Gördüğüm şeylerle umutlarım dahada dibe batmıştı. Göğsüne yatırdığı Ezgi ile koltukta uyur vaziyettelerdi.
Mutfak kapısından elinde geniş tabakla çıkan Emir abi neredeyse zıplaya zıplaya yanımıza gelirken masanın ortasına bıraktığı şeyle buraya oturmanın tamamiyle yanlış bir karar olduğunu anlamıştım. "Biz hani doğruluk, cesaretlik oynayacaktık?"
"O benim fikrimi değiştirmeden önceydi ufaklık. İkizler burcuyum ben, bir anım bir anıma tutmaz. Hem bu oyun daha zevkli bak." Yüzümü buruşturmama engel olamazken bu halime neredeyse dışarıda duran korumalara duyuracak şekilde kahkaha atmıştı.
Derin bir of çekerken buradan kalkamayacağımı anlamıştım ve burada durduğum zaman boyunca zevkini çıkarabilmek için oturduğum yerde yayıldım. "Şimdi herkes sırayla kendi yapmadığı bir şeyi söyleyecek ve bunu aramızdan yapanlar acı biber yiyecek. Eğer hiçkimse yapmamışsa söyleyen yiyor. Oyun çok basit. İlerledikçe anlarsınız. Size ilk turdan kolaylık olması için ben başlayayım. Ben hiç ruj tatmadım."
Emir abinin dedikleriyle kaşlarım çatılırken biberden almam gerektiği için elimi tabağa uzattım. Benle birlikte masadaki herkes uzatırken Gurur ve Yiğit abiye bakakalmıştım. Hadi kız olarak biz denerizde onlar ne alakaydı.
