Herkese merhaba...
Neredeyse iki aydır buraya giremiyorum. Girsem de bölümün başına oturup yazamıyorum. Okul, geleceğim, üstümdeki kendi sorumluluğum derken her şey karmakarışık gibi hissediyorum.
Arada buraya ara verip şu 8 ay sadece derslerimle ilgilenip hayallerimi tam anlamıyla gerçekleştirmek geçiyor ama burayı da bırakmak istemiyorum. Burası benim kafamı topladığım. Hayallerimin bir kısmını da yazdıklarımla gerçekleştirdiğim yer.
Size şunu söyleyebilirim ki ne yapacağımı inanın bilmiyorum. Bu bölümde bile yazmak istediğim bir çok yer vardı ama yazmaya kalkarsam tamamlayamamaktan ve sürenin geri dönüşü olmadan açılmasından korktum.
Yazdıkça, bölümleri tamamladıkça atacağım. Sadece biraz bunaldığımı hissediyorum ama bunun altındanda kalkabilecek birisiyim.
Remember who you wanted to be...
Yorumlarınız benim için çok ama çok önemli. Oy vermeyi de unutmayalım.
Sizlere iyi okumalar;
Bölüm Şarkısı;
My Universe-BTS
Burçin Börük'ten;
Aşık olmak sadece bana mı zor olmalıydı? Bütün her şeyi kendi ellerimle ben mi batırıyordum da zorlaştırıyordum?
İçimdeki duygulara ne zaman prangalar vurulsa eksik hissediyordum ama onlarla birlikte yaşamak rahatsız ediyordu. Bunun ortası yok muydu?
Hep beynimde kurulan kurguların kuyrukları arasında mı boğulacaktım?
Tan... ellerimden kayıp giden, kendimi deli gibi hissettiren çocuk. Kendimle çelişmemi sağlayan, beynimi ve aynı zamanda kalbimi altüst edendi.
Gözlerimin önünden akıp geçen yolla kafamı daha çok cama yasladım. Kafamı çevirmemek için elimden geleni yapıyordum ama camdan yansıyan görüntüsü yine önüme çıkartıyordu. Kalbim bunun için heyecanla çırpınsa da beynim yine ve yine her şeyi didik didik ederek kötü ihtimalleri sunuyordu.
Kulağımda yankılanan şarkının durmasıyla arabanın içinde duyulan sesler boğukta olsa anlaşılıyordu. Güz'ün konuşması dudakalarımın kıvrılmasını sağlasa da arkasından gelen Tan'ın cümlesiyle silinmişti. Bütün yaşanan olaylarda beni suçlu bulduğunu biliyordum. Bunu kabulde ediyordum. Sadece ondan uzaklaşarak kendi içimde yaşamak istiyordum aşkımı.
Gözlerimi kapatarak tekrardan kendi içime dönmeyi diledim lakin kalbim tekrardan kendimi tanıştığımız güne götürmüştü.
2 yıla yakın zaman önce, yaz ayı...
Burçin, çıktığı kapıdan hemen sonra derin bir nefes alarak yürümeye başlamıştı. İçerideki gürültülü ortamdan kurtulduğu için kulakları ve başının ağrıması geçmişti ve bunun rahatlığıyla kumsala doğru ilerlemişti. Ayağında bulunan beyaz spor ayakkabılarını çıkararak denizin hemen dibine oturmuştu.
