မောင့် နွယ်သာကီ
အပိုင်း(၂၈)
သားက တအင့်အင့်နဲ့ငိုကာ နွယ့်လည်ပင်းကို ဖက်ပြီး နွယ့်ရင်ဘတ်အပေါ်မှာ အပြည့်အဝနေရာယူထားပါ၏။ သားကို ဘာတွေက ဒီလောက်ဝမ်းနည်းသွားစေမှန်း နွယ်မသိ။ သားရဲ့ ကျောပြင်ကို ခပ်ဖွဖွလေးပွတ်ပေးကာ အငိုတိတ်လေငြား ချော့မြူရသည်။
သား အငိုသည်းတော့ မောင့်မျက်နှာဟာလည်း ပြိုတော့မည့်မိုးလိုပဲ…အုံ့မှိုင်းဝေရီနေ၏။
“ ဖေဖေ ဘာမှမဖြစ်လို့ သားသားက မငိုနဲ့တော့နော် ဖေဖေ့ သားသားက လိမ္မာပါတယ်..”
သားရဲ့ ဆံပင်နုနုလေးကို ပွတ်သပ်လျက် သားရဲ့ပခုံးစွန်းလေးကို ခပ်ဖွဖွနမ်းလိုက်သည်။
ပြီးနောက် ပြန်မော့လိုက်ပြီး နွယ့်ကမ္ဘာမှာ မိုးမသည်းစေလိုငြား…။
“ မောင်ရယ် သားသားက ကလေးလေးမို့ အငိုသည်းနေတာပါကွာ..မောင်ကပါ ဒီလိုကြီးဖြစ်နေတော့ နွယ်က ဘယ်စိတ်ချမ်းသာပါ့မလဲကွာ “
မောင်က နွယ့်စကားကြောင့် လုပ်ပြုံးကြီးကို ပြုံးပြလေသည်။ မောင့်ရင်ထဲမှာတော့ ခံစားရခက်နေတာ နွယ်သိတာပေါ့။ မောင်က သမီးအပြင် သားကိုလည်း ဤမျှလောက်ထိချစ်ပါသေးသည်။
“ လာပါအုံး ဒယ်ဒီ့ကလေးရယ် “
ဒီလှိုင်း သားကို နွယ့်ဆီကနေ ပြောင်းပြီးချီတဲ့အထိ သားက ရှိုက်ငိုတုန်း..။ ဒီလှိုင်းလက်ပေါ်မှာ ပိုပြီးတောင် အငိုသည်းလာသည်။
“ ဒယ်ဒီ့သားသားလေးက ဘာတွေဝမ်းနည်းသွားရတာလဲ “
ဒီလှိုင်းအခန်းထဲမှာ ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျှောက်ပြီး သားအငိုတိတ်စေလိုငြားချော့မြူနေမိသည်။
သားသားက အားကိုးရသွားသည့်နှယ် ဒီလှိုင်းလည်ပင်းကိုပိုပိုတိုးဖက်ပြီးနောက် ရှိုက်သံများကြားမှ ပြောလာလေသည်။
“ အင့်..ဒယ်ဒယ်..အင့် ဖီဖီဘာမှမချစ်ရဝူးညော် ဟုတ်ယယ်မရား ဘာမှမချစ်ရဝူးညော် “
“ သားသားရဲ့ ဖေဖေက ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ ဒယ်ဒီ့ကလေးကို ဘယ်သူက ဘာပြောလိုက်လို့လဲ “
“ ယေးငယ်တို့က အင့်..သားကို မွေးယုန်းက ဖီဖီက မေ့သွားပီး ချေးရုံအကြာရီးတက်ယိုက်ရယာတဲ့ “
“ အဲ့တာ သားသားငယ်ငယ်တုန်းကလေ အဲ့အချိန်တုန်းက ဖေဖေ့ဘေးနားမှာ ဒယ်ဒီရော သားသားရောရှိနေလို့ ဖေဖေက ပိုတောင်ပျော်သေးတယ် သားသားရဲ့..ကျန်ခဲ့တဲ့ အတိတ်တွေကြောင့် သားသားက မငိုပါနဲ့ ဖေဖေ့ကလေးရာ”
နွယ် သားနားမလည်လောက်သော်လည်း နွယ်ပြောနေမိသည်။ ဒီအခြေအနေကို သူများတွေကြောင့် သားသားသိသွားလို့ အဲ့လူတွေကို နွယ် အပြစ်လိုက်မတင်ပါဘူး။ အတိတ်ဆိုတာ နွယ်တို့ ဘယ်လောက်ချေဖျက် ချေဖျက် တစ်စွန်းတစ်စကတော့ ကျန်အုံးမှာပဲ..။
“ တဂယ်ညား ဖီဖီဝမ်းသာတာ တဂယ်ကျော်တာညား “
“ တကယ်ပြောတာပါကွာ ဖေဖေ့သားသားလေးနဲ့မီးမီးလေးရယ် သားသားလေးရဲ့ဒယ်ဒီရယ် ရှိနေသ၍ ဖေဖေက ပျော်ပါတယ်ကွာ “
“ တကယ်လား မောင့်နွယ်သာကီ “
“ တဂယ်ညား ဖီဖီ “
သားအဖနှစ်ယောက် ပြိုင်တူထွက်လာတာပါပဲ။ ရုပ်တွေကလည်း လိုတာရသွားသည့်နှယ် ပြုံးစိစိတွေချက်ချင်းဖြစ်သွား၏။
“ တကယ်ပြောတာပါကွာ သားအဖနှစ်ယောက်သား အတိုင်အဖောက်ညီချက်ကတော့ မပြောလိုက်ချင်ဘူး “
သားရဲ့ မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးလိုက်ပြီး သားကို ပြောင်းချီလိုက်သည်။ နွယ့်လက်ပေါ်ရောက်လာတဲ့သားက နွယ်မျက်နှာကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေ၏။ နွယ့်နှဖူးကိုတော့ သားသားက အလွတ်ပေး၏။
အကြောင်းက သူ့ဒယ်ဒီနမ်းဖို့ ချန်လှပ်ပေးသည်ပေါ့။
မောင်က နွယ့်နှဖူးကို သားနှင့်အပြိုင်နမ်းလာ၏။
ဆေးရုံပင်ဖြစ်လင့်ကစား မောင်နဲ့ မောင့်ကိုယ်ခွဲတွေရှိတဲ့အရပ်က နွယ့်အတွက် ပျော်ရွှင်စေတာပါပဲ..။
“ဖီဖီ ဒယ်ဒယ်က ဘာယို့အဲ့အခန်းထဲတို ဝင်တွားတာယဲ “
“ ဒယ်ဒယ်က သားသားအတွက် ကလေးလေးသွားခေါ်ပေးတာ သားသားရဲ့ “
“ ကယေးယေးရား တကယ်ရီးရား အိဟီး ကျော်စရာရီး ကျော်စရာရီး “
သားသားက လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးကာ နွယ့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ခုန်နေ၏။ နွယ်တို့ မောင်ဝင်သွားတဲ့ အခန်းရှေ့က ခုံတွေမှာထိုင်စောင့်နေတာဖြစ်သည်။
တစ်နာရီကျော်ကျော်ကြာတော့ သားသားက စကားပြောရတာမောသွားပြီး နွယ့်လက်ပေါ်မှာတင်အိပ်သွား၏။ နွယ် သားသားမျက်နှာကို ဆံပင်တွေအုပ်မှာဆိုး၍ ဆံပင်တွေကို အနောက်ကိုပို့လိုက်သည်။
သားကအိပ်နေရင်းတောင် အိပ်မက်ထဲမှာ နို့စို့နေသလားမသိ နှုတ်ခမ်းထူထူကို ချွန်လျက် လှုပ်စိ လှုပ်စိနှင့်..။
နှစ်နာရီနီးပါးကြာတော့ မောင်က ပြန်ထွက်လာသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ထွက်လာတာ ဝှီးချဲနှင့်ဖြစ်၏။ ပုံမှန်မိန်းမသားတွေတောင် နာကျင်မှုအနည်းအများရှိနိုင်တဲ့ ဒီခရီးက မောင့်လို ယောင်္ကျားသားအတွက်ဆို ပြောဖွယ်မရှိ။
သို့ပေမယ့် မောင်ဟာ သိပ်သတ္တိရှိခဲ့တယ်..။ နာကျင်တာတွေကို ဖုံးကွယ်ပြီး နွယ်တို့ သားအဖကို ပြုံးပြနိုင်ခဲ့တယ်..။
“ မောင် အဆင်ပြေရဲ့လား “
နွယ် သားကိုချီကာ မောင့်ဆီကိုသွားမိသည်။ မောင်က ကလေးတစ်ယောက်လိုတာရသွားသလို ခပ်ပြုံးပြုံးနှင့်..။
“ အဆင်ပြေခဲ့တယ် နွယ်ရဲ့ အေးဆေးပဲ။ သားကို မောင့်ကိုပေးလေ နွယ်က ဝှီးချဲတွန်း “
“ နေပါ မောင်ရယ်။ နွယ်ပဲချီလိုက်ပါမယ် “
“ ပေးပါ နွယ်ရယ် မောင်မနာပါဘူး “
နောက်ဆုံးကျ နွယ် သားကိုမောင်ထိုင်နေတဲ့ ဝှီးချဲအပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ မ တင်ပေးလို့မရ နွယ်ဝှီးချဲတွန်းရအုံးမယ်လေ။
ဤသို့နှင့် ဆေးရုံ၏ corridorတွင် သိပ်ကိုကြည်နူးဖို့ကောင်းသည့် မိသားစုလေးကြောင့် လူအများပြုံးမိကြလေသည်။
အချစ်ဆိုတာ ဘာသက်မှတ်ချက်မှာမပါတဲ့ စိတ္တစနာမ်..စုတ်ကိုင်ထွေးပွေ့နိုင်သူရဲ့ အပေါ်မှာမူတည်ပြီး အေးချမ်း၏ လှိုင်းထန်၏သာ ကွဲလွဲသွားတတ်သည်။
“ မောင် ဘာလို့ကြာနေတာလဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ မောင့်“
နွယ်နဲ့သားက ရေချိုးခန်းရှေ့မှာ ဟိုလျှောက်ဒီလျှောက်နှင့် မောင်ထွက်အလာကို မျှော်လင့်တကြီးစောင့်နေသည်။ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတာ (၁၅)မိနစ်လောက်ရှိပြီ မောင်က အခုထိကိုထွက်မလာသေး၍ နွယ်စိတ်ပူလာရသည်။
ဟော်မုန်းဆေးစားပြီး IUTPIကုထုံးကို ခံယူထားတာ ဒီနေ့က နှစ်ပတ်နဲ့တစ်ရက်ပြည့်တဲ့နေ့ဖြစ်သည်။ ဒီကြားထဲမှာလဲ မောင်က စိုးရိမ်ကြီးစွာ ဆီးခဏခဏစစ်ကြည့်၏။ သို့သော် လိုချင်သောအဖြေမရခဲ့..။သမီးကိုအိပ်မက်မ မက်တော့ခြင်းအပေါ် မောင်က စိတ်ဖိစီးနေပုံရသည်။
ဒီနေ့လဲ တစ်ခါဆီးစစ်ကြည့်ပြန်၏။ အခုထိကို ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်မလာတော့တာဖြစ်သည်။ ဆီးစစ်တံမှာ မျဉ်းနှစ်ကြောင်းမပေါ်တိုင်း မောင်က ရေချိုးခန်းထဲမှာ ငိုနေတတ်တာမို့ နွယ်စိတ်ပူလာရသည်။
နွယ် သော့အပိုရှာနေစဉ်မှာပဲ တံခါးပွင့်လာကာ ဆီးစစ်တံကိုင်ပြီး တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေသည့် မောင့်အနား နွယ်အပြေးသွားကာ မောင့်ပါးပြင်အေးအေးကို ဂရုဏာသက်စွာကိုင်လျက် အပြုံးရေးရေးနှင့် နှစ်သိမ့်မိပါ၏။
“ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မောင်ရယ်..နွယ်တို့နဲ့ ကံမဆက်သေးလို့ နေမှာပါ..”
အောက်ကနေ တတောက်တောက်လေးဘက်သွားနေသည့် သားက နွယ်တို့ခြေထောက်နားရောက်လာသည်။ သို့သော် နွယ်ရော၊ မောင်ရော ကောက်မချီမိဘဲ မောင်က နွယ့်မျက်နှာကိုကြည့်နေသလို နွယ်ကလည်း မောင့်မျက်နှာကိုကြည့်ကာ ပြုံးပြနေ၏။
“ မျဉ်း..မျဉ်း နှစ်ကြောင်း ထင်သွားပြီ နွယ်..ဟင့်ဟင်း…”
ဆီးစစ်တံကိုတစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး တောင့်တောင့်လေးဖြစ်သွားသည့် နွယ့်ကို ဒီလှိုင်းဖက်ကာ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုမိ၏။
လိုချင်တောင်းတခဲ့ရပါသော ဆန္ဒတစ်ခုပြည့်သွားပြီ..။ အိမ်ထောင်ရေးအနှစ်သာရရဲ့ ဆုလာဘ်လေး တစ်ယောက်တိုးလာတော့မည်..။
ပျော်ရွှင်ရပါသော..။
ငယ်ငယ်တုန်းက ပထမဆုကို စင်မြင့်ထက် ဝံ့ဝံ့ကြွကြွားယူနေသကဲ့သို့ ဝမ်းသာရသော၊ဂုဏ်ယူရသော ပီတိတွေဟာ လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ..။
“ ဟင့် မောင့်..”
“ အင်း..မောင်တို့ရဲ့ ရတနာတစ်သွယ်ရောက်လာတော့မယ် နွယ် “
“ မောင့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် “
“ နွယ့်ကို သိပ်ချစ်ရပါတယ် “
နှစ်ယောက်သား ပွေ့ဖက်ပြီး အပြန်အလှန်စကားဆိုနေသည်မှာ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်လဲ မသိ။ အောက်က သားက အသံပြဲနဲ့ အော်ငိုလာတော့မှ သတိရကြသည်။
“ အီးဟီး..ဖီဖီနဲ့ ဒယ်ဒယ်က သားသားကို ကျစ်ထားကြယယ် အီးဟီး လူချိုးယွေ “
လက်ဖောင်းဖောင်းလေးတွေနဲ့ မျက်လုံးတွေကို ပွတ်ကာဖြင့် အသံဆာဆာလေးနှင့် အော်ငိုနေသည့်သားကကျ ဘုရင်ငယ်လေးနှင့်တူသည်။
တချို့က သားဆိုတာ အင်အားတဲ့..။
တချို့ကကျ သားဆိုတာ ကျားတဲ့..။
နွယ်တို့အတွက်တော့ သားဆိုတာ ဘုရင်ငယ်လေး..။ နွယ်တို့က ဘုရင်ငယ်လေးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နှင့်စောင့်ရှောက်ရတဲ့ မူးကြီးမတ်လျာတွေ..။
နောင်တစ်ချိန် သူတို့အမှားလုပ်မိခဲ့လျှင် ဘုရင်ငယ်လေးက ကျေးဇူးတရားတွေကို မငဲ့ကွက်ဘဲ ကြိုးစင်တင်နိုင်တဲ့လူဖြစ်အောင် ဆုံးဖြတ်ချက် ပြတ်သားတဲ့လူဖြစ်အောင် လမ်းညွှန်ပြပေးရမှာ သူတို့တာဝန်..။
ကိုယ်စိုက်ပျိုးတဲ့အပင်က အဆိပ်သီးသီးနေပါစေ သူတို့က ရိတ်သိမ်းစားသောက်ရမှာပဲ..။
သမီးကကျ ဤသို့မဟုတ်..။ သူတို့အမြတ်တနိုးထားရမယ့် ရတနာတစ်သွယ်..။ တန်ဖိုးသိပ်မရှိတဲ့ ရတနာဆိုလျှင်တောင် ရွှံ့နွံ့တွေကြားက ဆွဲထုတ် ရေဆေးပြီး သန့်စင်ရမှာမျိုး..။ အကျိုးအမြတ်နည်းမှာသိတယ်..ရွှံ့နွံ့ပေမှာ သိတယ်..ဒါပေမဲ့ သူတို့မျှော်လင့်တာက သန့်စင်တဲ့ရတနာတစ်သွယ်အဖြစ် မြင်ချင်ရုံပဲ..။
” နေနေ မောင်..နွယ်ပဲချီလိုက်မယ် လူဆိုးလေးကို “
မောင်က ကုန်းချီဖို့လုပ်သော်လည်း နွယ်အရင်ဦးစွာချီလိုက်သည်။ သားသားက ထွား၍ ကိုယ်ဝန်လနုသေးတဲ့ မောင်ကကုန်းကုန်းချီပြီး တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာ နွယ်မလိုလားချေ။
“ လူဆိုးလေး ဒယ်ဒီ့ဗိုက်ဗိုက်ထဲမှာ ကလေးလေးရောက်နေပြီဗျ..သားသား ကိုကိုဖြစ်တော့မှာလေ အာ..ညစ်ပတ်လေး နှပ်တွေကြီးပဲကွာ”
နွယ် သားသားရဲ့ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ နှာရေတွေကိုသုတ်ပေးပြီး ပါးစုံဖောင်းဖောင်းကြီးကို မွှေးကြူလိုက်သည်။ ကလေးလေးဆိုတာနဲ့ မျက်လုံးတွေ တလက်လက်ဖြစ်လာတဲ့ သားသားက အသက်ငယ်သေးသော်လည်း အငယ်သိပ်လိုချင်နေပုံရသည်။
“ ဟီးဟီး..ဖီဖီ ကြောတာ တဂယ်ရား ဒယ်ဒယ် “
“ ဟုတ်ပါ့ဗျာ..ကိုကိုဖြစ်ချင်ရင်တော့ စကားပီအောင်ပြောနော် ဝက်ဝံပေါက် “
ဒီလှိုင်း သားပါးစုံကြီးကို နီရဲအောင်ဆွဲပြီး ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ စနောက်နေမိ၏။ ခါတိုင်းဆို ပြဲလန်နေအောင်အော်သည့်သားက အခုတော့ အပြုံးတောင်မပျက်…။
“ ငယ်တေးယို့ပါ ဒယ်ဒယ်ရာ ကြီးရင် ပီမှာပေါ့ဂျာ “
“ မရပါဘူး ကိုကိုဖြစ်ချင်ရင် စကားအရင်ပီအောင်လုပ် “
“ အီးဟီး..ဒယ်ဒယ်က သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ ဖီဖီ “
“ တော်တော် သားအဖနှစ်ယောက်သား ကလိမနေနဲ့ မောင် ဆေးရုံသွားမယ် အဝတ်အစားသွားလဲ “
“ ဟုတ်ကဲ့ “
“ ဝုတ်တဲ့ “
သားကပါ နွယ့်ကိုယ်ပေါ်က ကော့ထိုးဆင်းပြီး သူ့ဒယ်ဒီနောက်က လေးဘက်ထောက်သွားကာလိုက်သွားသည်။ သားက လမ်းစမ်းရုံပဲရှိသေးပြီး သူ့ကိုယ်သူသိပ်မယုံရဲသေးတာဖြစ်မည်။
အမှန်ဆို သားလမ်းလျှောက်တတ်တာသေချာမှ နွယ်တို့ကလေးယူသင့်တာ..ဟူး..နွယ့်လူဆိုးလေးလုပ်သမျှ အကောင်းပါပဲ..။
“ ဟေ့..ရောက်လာကြပြီဆိုတော့ သတင်းကောင်းလား ဟေ့”
လွမ်နောင်က သူ့အမျိုးသားကိုဖက်ကာ အပေါက်ဝမှာတွေ့တဲ့ ဒီလှိုင်းတို့ကို လှမ်းပြောလေသည်။
“ ကြည့်ရုံနဲ့ ခင်ဗျားမသိဘူးလား “
“ ငါနော် ဗိုက်ကြီးနဲ့မို့ ရန်မဖြစ်ရဲဘူးမထင်နဲ့ ဟေ့ကောင် “
“ လုပ်လိုက်လေ စိန်သလားလို့ “
အပေါက်ဝမှာတင် ရန်ထသတ်တော့မယ့် နှစ်ယောက်ကို အနားရှိသက်ဆိုင်သူတွေက အချင်းချင်းပြုံးပြကာ လူစုကွဲစေသည်။
သားသားကိုပါ နွယ်ချီထားရ၍ မောင့်ကိုဆွဲရတာ သိပ်အရာမတွင်သော်လည်း မောင်က ကိုယ်ရှိန်ကိုသတ်လိုက်ကာ နွယ့်လက်ကိုဆွဲပြီး ဆေးရုံထဲဝင်လာခဲ့သည်။
ဆရာကြီးက ဒီနေ့ဆေးရုံလာရက်မဟုတ်ပေမယ့် ဒီလှိုင်းဆီက သတင်းကြား၍ ဒီနေ့ ဆေးရုံလာပေးသည်။ မဟုတ်ရင်တောင် ဒီနေ့ultrasoundရိုက်ပေးမလို့ဖြစ်၏။ ဆရာကြီးအခန်းထဲကို ဒီလှိုင်းတို့တန်းဝင်လာခဲ့သည်။
“ ဟောဟော ဖိုးရဲ့ သားသားလေးက ပါလာတာလား “
“ ဟုတ်တဲ့ ဖိုးဖိုး “
ဆရာဝန်ကြီးရဲ့ သားက နိုင်ငံခြားမှာအိမ်ထောင်ကျပြီး ဆရာဝန်ကြီးတို့နဲ့ ခွဲနေတာမို့ မြေးတွေရော သားရောနှင့်ပါဝေးနေသည့် ဆရာဝန်ကြီးက မြေးငတ်သူဖြစ်ပြီး အက္ခရာက အဖိုးငတ်သူဖြစ်၍ သူတို့နှစ်ဦးတွေ့လျှင် ပေါင်းရသင်းရအရမ်းကောင်းသည်။
“ အာလ်ထွာဆောင်းရိုက်ကြည့်ရအောင် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လိုက် သားဒီလှိုင်း”
ဒီလှိုင်းကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လိုက်သည်နှင့် နွယ်က ဘေးတစ်ဖက်ခုံမှာထိုင်ကာ ဒီလှိုင်းရဲ့လက် အေးစက်စက်ကို ဆုတ်ကိုင်ပေးထား၏။ နွယ်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့လက်အပေါ်ကို နွယ့်ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သားသားရဲ့ လက်ကလေးရောက်လာသည်။
“ ဟီးဟီး “
သားသားက သဘောကျနေသည့်ဟန် ပါးစုံကြီးမို့တက်သွားအောင် ပြုံးပြလာသည်။
“ ဒီမှာကြည့် သေးသေးလေး..”
TV screenပေါ်က သန္ဓေသားငယ်က သားအိမ်နံရံမှာ ကပ်တွယ်နေသည့် သွေးခဲလေးသဖွယ် တည်ရှိနေ၏။
အို..လှိုက်ဖိုလာသည့် ရင်အစုံတွေ..။
အို..တာကျိုးကျလာသည့် မျက်ရည်တွေ..။
ဝမ်းသာလွန်းလို့ ပြန်ထိန်းမရတော့တဲ့ မျက်ရည်တွေ..။ အရာရာဟာရပ်တန့်နေသလိုပါပဲ..။
သမီးရဲ့..ရောက်ရှိခြင်းပြ ကိရိယာတွေကြောင့် လှိုက်ဖိုအောင် ဝမ်းသာနေရပါတယ် သမီးရယ်..။
“ ဂုဏ်ယူပါတယ်ကွာ..သားသားလေးကို အန်ကယ် ခေါ်သွားမယ်နော် “
ဖခင်နှစ်ယောက် ငိုနေတာကိုကြည့်ပြီး မျက်ရည်တစမ်းစမ်းနှင့် ကလေးကို ဆရာဝန်ကြီးချီလိုက်ပြီး အခန်းပြင်ကိုထွက်လာခဲ့သည်။
အထဲကနှစ်ယောက် အကြင်နာတွေဝေပါစေတော့ ဟူ၍ ရှောင်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။
“ သားသားက ဘာလို့ငိုရတာတုန်းကွ “
“ ဖီဖီနဲ့ဒယ်ဒယ်ငိုနေယို့ယေ “
“ သားအဖေတွေက ပျော်လို့ငိုတာကွ သားသားကရော “
“ ကျော်ရင်ငိုယို့ရား ဖိုးဖိုးကြီး ယိမ်ပြန်ပီ..သားဆို ကျော်ရင် ရယ်တာကြီးတို…”
“မျက်ရည်ကျလောက်အောင်ဝမ်းသာတဲ့ အခိုက်အတန့်တွေကို သားသား ကြီးလာရင် ကြုံရမှာပါကွာ အဲ့ကျမှ ဖိုးဖိုးလိမ်တာလား မလိမ်ဘူးလား သိလိမ့်မယ်နော် “
“ ဟုတ်တဲ့..”
“ နွယ် ဒါမောင်တို့သမီးလေးကွ မောင်တို့သမီးလေးပြန်လာပြီ “
မောင်က အာလ်ထွာဆောင်းပုံကိုလှုပ်ကာ ဝမ်းသာအရပြောနေလေသည်။
“ မောင့်ကို နွယ်တစ်ခုလောက် တောင်းဆိုပါရစေ..သမီးက ဒီတစ်ခါပြန်လာတာ သားယောင်္ကျားလေးအဖြစ်နဲ့လည်းဖြစ်နိုင်တာမို့ သမီးဆိုပြီး တစ်သမတ်ထဲထားလို့မရဘူး မောင်..တကယ်လို့..တကယ်လို့ သမီးဖြစ်ချင်မှလဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်..နွယ်တို့နဲ့ထိုက်လို့ ရောက်လာတဲ့ ကလေးကိုတော့ မောင်က မမုန်းလိုက်ပါနဲ့နော်”
နွယ် ဒီရက်ထဲ အခါခါစဉ်းစားနေခဲ့တာ ဤအကြောင်းဖြစ်၏။ လူဝင်စားတွေက ကိုယ့်မိသားစုထဲပဲ ပြန်ဝင်စားတတ်တာမှမဟုတ်ဘဲ..။ မောင့်အပျော်တွေကို ပျက်စေဖို့မရည်ရွယ်ခဲ့ပေမယ့် ဒီကိစ္စတော့ ကြိုတင်သတိပေးရမည်..။
“ ခင်ဗျား ရူးနေသလား နွယ်သာကီ.. မောင်တို့ကလေးပဲ မောင်ကချစ်မှာပေါ့ မရေရာတာတွေ တွေးမနေပါနဲ့ မောင့်နွယ် “
ဒီလှိုင်းသိတယ် နွယ်ဘယ်လောက်တောင် သမီးကိုပဲပြန်လာစေချင်နေမှန်း။ ဒီလှိုင်းကိုမျှော်လင့်ချက်မထား စေချင်တာကြောင့် ဒီလိုပြောနေမှန်း။
တချို့သော မျှော်လင့်ချက်တွေက အမြင့်ရောက်မှ ရိုက်ချခံရရင် ပိုနာကျင်ရတယ်..။
နွယ် သမီးဖို့ထိုးလက်စ အင်္ကျီလေးကို နွယ့်မျက်ရည်တွေနဲ့အပြီးထိုးထားတာ မောင်သိတယ် နွယ်..။ စိတ်ချပါနွယ်..မောင်ရော မောင့်ကလေးတွေရောက မင်းကို စိတ်မပျက်စေရဘူး။ မျက်ရည်မကျစေရတော့ဘူး..မောင့်နွယ်..။
သူတို့နှစ်ဦး တစ်ဦးကို တစ်ဦးဖေးမကာ ဆရာဝန်ကြီးနဲ့ သားသားရှိရာသို့လာလိုက်သည်။
“ အခုက Juneမို့ နောက်နှစ် Marchလနှောင်းပိုင်းလောက်မွေးမယ် ထင်တယ်။ အတိအကျက ကိုယ်ဝန် (၅)လလောက်မှ သိရမယ်..။ အန်ကယ်လည်း ထိုင်းမှာ သားဒီလှိုင်းမွေးပြီးတဲ့အထိနေဖြစ်အုံးမှာမို့ အမြဲတမ်း ကိုယ်ဝန်ကို စစ်ဆေးပေးမှာပါ “
“ သား ဒီလှိုင်းက သားနှောင်းလို မွေးရာပါ မဟုတ်တဲ့အတွက် ကလေးမွေးချင်ရင် ဗိုက်ရစ်နာတာမျိုး နာကျင်မှာမဟုတ်သလို မွေးချင်တာမသိရဘူး..။ Ultrasoundတွေရိုက်ပြီး အန်ကယ်တို့ မွေးရက်တွေညှိပြီး ခွဲမွေးရမှာ..။ ဒီကြားထဲ အန်ကယ်ပေးတဲ့ အားဆေးတွေသောက် အားရှိအောင်နေ အလုပ်အရမ်းမလုပ်နဲ့..ပြီးကျ ဟောဒီ့က သားသားလေးကို မချီနဲ့နော် “
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ်..”
သားအိမ်အစားထိုးထည့်တဲ့အခါ သားအိမ်ရဲ့သွေးကြောတွေနဲ့ လူနာရဲ့သွေးကြောတွေနဲ့လိုက်ဆက်ရတယ်။ ဆက်စပ်ထားတဲ့အခါ အာရုံကြောတွေမပါတာမို့ နာကျင်ကိုက်ခဲတာမျိုး သိရလိမ့်မှာမဟုတ်ဘူး..။
လအရမ်းနုရင် ကလေးအကြီးကို ချီပြီး ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျနိုင်သည်မို့ သတိအမြဲပေးရလေသည်။
ဤသို့ဖြင့် (၆)လပိုင်းမှာ ရတနာတစ်သွယ်သည် ဒီလှိုင်းတို့ဘဝထဲကို ဝင်ရောက်လာပါတော့သည်။
____________
YOU ARE READING
Mg'd Nwel Thar Kii (Book version)
Romanceခေတ်ကာလ အရ Wp versionနဲ့ Book versionဆိုပြီး versionနှစ်မျိုးရှိပါတယ်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကြိုက်ရင် Wp versionကိုဖတ်သင့်ပါတယ်။
