Monasterio Series 8: Nights in Casa Vallejo

Chapter 33

Hi! I will be at the Manila International Book Fair on September 15, 2023. You may buy my books there or order through Warranj Suarez Monasterio (Facebook).

See you there!

—

Chapter 32

Habang papalapit sa hospital, mas tumitindi ang kirot sa tiyan at balakang ko. Halos paliparin na rin ni Terrence ang kotse niya sa kalsada. Medyo maraming sasakyan na nakakasalubong at pakiramdam ko, nasa isang car racing ako.

"Slow down." paalala ko pa rin sa kabila ng sakit.

I inhaled, trying to calm myself down. Nang tingnan ko si Terence ay mahigpit ang pagkakahawak niya sa mga manibela.

"I'll buy a fucking ambulance so next time you'll give birth, these fuckers would get out of my way." he muttered.

Despite the pain lingering in my body, I couldn't help but laugh at his words.

"Seriously?"

I can't imagine him driving that vehicle while I am inside. At isa pa, iniisip niya na kaagad ang susunod kong panganganak samantalang hindi pa nga kami nakakaraos ngayon.

"Seriously..." he said, like putting a period for a final decision.

Hindi ko na nagawa pa 'yon intindihin dahil sa muling pag atake ng sakit sa balakang ko. I don't know exactly where the pain is coming from. Para bang lahat na lang sa akin ay nasakit. I even felt like pooping. Damn it!

"Ang sakit-sakit na, Terrence. Hindi na ata ako aabot sa hospital." hinihingal na sabi ko.

Tears pooled at the edges of my eyes. Mahigpit na ang pagkakakapit ko sa strap ng seat belt ko dahil sa tensyon na nararamdaman. I don't know what position to do anymore. Pakiramdam ko pa ay naninikip na ang dibdib ko at hindi na makasagap ng hangin.

"We're almost near, Priscilla. Hold on."

No. We're even a kilometer away from the hospital. At sa tingin ko, hindi na ako aabot pa doon.

Nanglalamig na ang katawan ko sa pawis.  Mariin kong isinandal ang batok sa head rest at pumikit nang mariin. I even pursed my lips as another set of immense pain took my breath away.

Kasabay ng pagpipigil ko sa sakit ay ang pagkawala ng sigaw mula sa lalamunan ko. I felt a sudden pressure from my vagina. It's as if something was about to come out of there... or someone. Na kapag umiri ako at sinabayan ito ng pwersa, hindi ko na mapipigilan pa ang lumabas.

"Terrence!" I shouted accompanied by a long painful moan.

I couldn't hold the pain any longer that I did what it was asking me to do. I made a forceful push.

"Priscilla!" sigaw ni Terrence.

Hindi ko na siya nagawa pang pansinin. Nagmulat ako ng mga mata at ibinaba ang tingin ko sa mga hita ko. I tried to lift the hem of my dress up. Horror filled my chest when I saw a baby's head!

"Tang ina." ani Terrence na siguradong sa gawi rin na 'yon nakatingin.

Mabilis niyang kinabig ang manibela sa tabi ng kalsada. Just before I could look at him, another pain had me breathless.

Ibinaba niya pahiga ang silya ko. Mabilis niya akong dinaluhan at hinawakan sa pisngi.

"Terrence, ikaw na... ang magpaanak... sa akin." hinihingal kong sabi habang nakatingin sa kaniya.

"What the fuck?!"

Muli akong umiri. Binalot ng takot at pagkataranta ang mukha niya habang palipat lipat ng tingin sa akin at sa may gitnang parte ng mga hita ko.