အခန္း ၅။ ဘယ္သူက မႀကိဳက္ဘူးေျပာလို႔လဲ
ေနပူပူ၊ ေလပူပူတိုက္ေနသည့္ ေန႔လည္သံုးနာရီအခ်ိန္တြင္ျခံဝန္းတစ္ခုေ႐ွ႕၌ လူႀကီးဟန္ေဆာင္ေနေသာ ဆယ္သံုးေလးႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္မ်ားစုရံုးေနၾကသည္။ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုယ္စီ ေရသန္႔ဘူးကိုယ္စီႏွင့္ သူတို႔သည္ က်ဴ႐ွင္အခ်ိန္ပိုတတ္ရန္ေရာက္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
"ဟိုရက္ေတြက နင္တို႔ေက်ာင္းမွာ သိ္ခၤေက်ာ္စြာနဲ႔ Section E က ယုယမင္းေမာ္ဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္ၾကတာအႀကီးအက်ယ္ပဲဆို"
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ဤသို႔စကားစလိုက္သည္။
"ယုယမင္းေမယ္ဆိုတာ ဟိုသနပ္ခါးေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ Section E ေ႐ွ႕ဆံုးတန္းမွာထိုင္တဲ့ စာၾကမ္းပိုးေလးလား"
"ေအး...ေအး...ကေလး႐ုပ္ေလးနဲ႔သူေပါ့ မနက္ကေတာင္ေက်ာင္းမွာ သိခၤ့လက္ကိုကိုက္ပစ္လိုက္တာအကြင္းလိုက္ႀကီး"
"ဟယ္....ထင္မထားဘူး သူ႔ကုိအၿငိမ္ေလးလို႔ထင္တာ"
"ၿပီးေတာ့ သိခၤလြယ္အိတ္ကိုလည္း အမိႈက္ေတာင္းထဲထည့္ပစ္ေသးတာ"
"ဟယ္ ဘယ္လိုေတာင္"
"သိခၤက အဲ့အိတ္ကိုေက်ာင္းဆင္းတဲ့အထိ သြားမေကာက္ဘူး"
"ေဒၚခင္ခင္ေသာင္းႀကီးပါ ႀကိမ္လံုးကိုင္ၿပီးအတန္းထဲေရာက္လာၿပီး ႏွစ္ေယာက္လံုးနားရြက္ဆြဲေခၚသြားရတယ္။ ငါတို႔အတန္းထဲမွာမနက္က ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းပဲ"
"ေဒၚခင္ခင္ေသာင္းက နင္တို႕ေက်ာင္းက ၈တန္းအတန္းမႈးမဟုတ္လား၊ အရမ္းၾကမ္းတာဆို"
"ေအး ဟုတ္တယ္ နားေနခန္းေခၚသြားၿပီးျပန္လာေတာ့ ယုယမင္းေမာ္ထိုင္ငိုပါေလေရာ"
"သူကလည္းလုပ္တုန္းကလုပ္ၿပီး ဘာလို႔ငိုရတာလဲ"
"အဲ့လိုပါဆို... စိတ္ပ်က္စရာႀကီးပါဟယ္"
ဆရာ မလာေသးလို႔ က်ဴ႐ွင္တံခါးမဖြင့္ေသးတာနဲ႔ အေ႐ွ႕ကဗန္ဒါပင္ေအာက္မွာ အရိပ္ခိုရင္း ဝိုင္းစုၿပီးအတင္းေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အဖြဲ႔မ်ားေနရျခင္းက အခ်ိန္ပိုေခၚထားတဲ့ Section Cနဲ႔ E ႏွစ္ခုကေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေတြစံုေနခ်ိန္ျဖစ္၍ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
အချစ်တစ်ခုတည်းသာကျန်ရစ်တော့မည်
Romanceသူ့အပေါ်အနိုင်ကျင့်နှောင့်ယှက်နေတဲ့ ဘူလီကောင်လေးနဲ့မှ ချစ်မိပြီးတဲ့နောက်... _______________ သူ႔အေပၚအႏိုင္က်င့္ေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ့ ဘူလီေကာင္ေလးနဲ႔မွ ခ်စ္မိၿပီးတဲ့ေနာက္...
