အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၄)

အပိုင္း(၄)

တုမင္ယြဲ႕ျပဳမူလိုက္တဲ့ပုံစံက လင္ရွန္းအဖို႔ေတာ့ -မိုးေကာင္းကင္က မင္းကိုခက္ခဲတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ​ေလွ်ာက္ခြင့္မေပးမခ်င္း မင္းကိုဘယ္ေတာ့မွထြက္သြားခြင့္ ေပးမွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ စာဆိုကိုလင္ရွန္း လက္ခံလိုက္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္သိပ္မၾကာရပါဘူး သူမစိတ္ဓာတ္ျပန္က်လာပါတယ္. အခုငါက ကန္ထုတ္ခံလိုက္ရတာ 'ငါ ဒီညဘယ္မွာသြားအိပ္ရမွာပါလိမ့္။ ငါဒီမဂႅလာဝတ္စုံႀကီးမဝတ္ထားႏိုင္ေတာ့ဘူး . တံခါးဝမွာလဲ ငါမအိပ္ႏိုင္ဘူးမဟုတ္လား? တစ္ေယာက္ေယာက္ကသာ ငါ့ကိုေတြ႕ခဲ့ရင္ ငါ့မ်က္ႏွာဘယ္နားသြားထားရမွာလဲ!'

ခဏေလာက္တစိမ့္စိမ့္ေတြးၿပီးတဲ့ေနာက္ လင္ရွန္း႐ုတ္တရက္
ဗိုက္က ဆာလာျပန္ပါတယ္။

ဘယ္မဂႅလာေဆာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အခမ္းအနားလုပ္ရတဲ့အခါတိုင္း သတိုးသမီးေရာ သတိုးသားက အခက္ခဲဆုံးျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတာျဖစ္သည္။ လုပ္ေဆာင္စရာေတြကအရမ္းပဲမ်ားလို႔ သူတို႔က တစ္ေန႔လုံးလဲ ဘာမွမစားခဲ့ရေသးပါဘူး. သို႔ေသာ္လည္း သတို႔သမီးကမစားပဲေနႏိုင္ေပမယ့္ သူမကေတာ့ မစားမေသာက္ရပဲနဲ႔ ေရွ႕တစ္လွမ္းေတာင္မလွမ္းႏိုင္ပါဘူး. တကယ္က သတိုးသားျဖစ္တဲ့ သူမကသာ ေဆြမ်ိဳးေတြအားလုံးနဲ႔ ဖိတ္ၾကားထားတဲ့ဧည့္သည္ေတာ္ေတြကို ပိုၿပီး ေျပာဆိုဆက္ဆံဧည့္ခံ ရတာပဲျဖစ္သည္။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ အစားအစာေတြကို မ်က္စိေရွ႕ မွာျမင္ၿပီးေတာ့တစ္ခ်က္မွ မထိႏိုင္တာပဲ။
အခုေတာ့သူမရဲ႕အစာအိမ္ကအခ်က္ေပးေနပါၿပီ။

'ေကာင္းၿပီေလ! ဘယ္ေနရာမ်ား အိပ္မလဲဆိုတာေတြးၿပီးစိုးရိမ္ေနတာထက္စာရင္ ငါ့ရဲ႕အစာအိမ္ေလးကို အရင္ျဖည့္ဆည္းေပးရမွာပဲ။'

အခ်ိန္ကိုက္ေလးပဲ မိန္းမစိုးတစ္ေယာက္ကညတာဝန္ေနရာလဲဖို႔သူ႔ေဘးနားျဖတ္ေလ်ာက္ သြားခဲ့ပါတယ္. လင္ရွန္းလွစ္ခနဲေနာက္ကေနလိုက္သြားၿပီး သူ႔ကိုဖမ္းဆြဲထားလိုက္တယ္။

သနားစရာမိန္းမစိုးေလးကေတာ့ လေရာင္ေအာက္မွာအနီေရာင္ဝတ္စုံဝတ္ထားၿပီး ျဖဴဆြတ္တဲ့လက္တစ္ေခ်ာင္းကိုျမင္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေၾကာက္ေခ်းပါေအာင္ကို ထိတ္လန႔္သြားတယ္။