အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၁၈)

အပိုင္း(၁၈)

ပစၥည္းဥစၥာေတြကို သိမ္းယူတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ကေတာ့ ဆက္လက္ၿပီးလုပ္ေဆာင္ေနရတုန္းပါပဲ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပစၥည္းေတြကိုလဲ သိမ္းယူၿပီးေတာ့ စဥ္ဆက္မျပတ္ဘဲ တုေဟာင္ကိုေပးအပ္ႏွံလို႔ေနပါတယ္. ရရွိထားခဲ့တဲ့စာရင္းစာအုပ္ႏွင့္သူ တိုက္ၾကည့္တိုင္းလဲ တုေဟာင္က ပိုပိုတိုးတိုးၿပီးေတာ့ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္လာပါတယ္။

'ဘယ္လိုျဖစ္တာပါလိမ့္? 'ဝူ' အိမ္ေတာ္ရဲ႕ခမ္းနားထည္ဝါေနမႈက နန္းေတာ္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း ဘာမွမရွိတဲ့အခြံလြတ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနပါလား. အိမ္ေတာ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အလွဆင္ထားတဲ့ပစၥည္းေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အခန္းထဲကရရွိတဲ့ ေက်ာက္ျမတ္ရတနာေတြကေနလြဲၿပီးရင္ တစ္ျခားတန္ဖိုးရွိတဲ့ပစၥည္းေတြကို တစ္ခုမွကို မေတြ႕ျမင္ရပါလား။

'သို႔ေပမယ့္လည္း ဝူလ်န္ဂ်ီက အက်င့္ပ်က္ခ်စားတဲ့မင္းမႈထမ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဒီေလာက္လူသိမ်ားလွတာကို သူ လာဘ္စားၿပီးေတာ့ ရလာတဲ့ေငြေတြအားလုံးက ဘယ္ကိုေရာက္သြားတာမ်ားလဲ'

"ကုေဇာင္ . မင္းရဲ႕အျမင္ကေရာ " တုေဟာင္ကေမးလိုက္တယ္။

ကုေဇာင္ က တုေဟာင္ရဲ႕ယုံၾကည္ရတဲ့ လက္႐ုံးတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္တယ္. ကုေဇာင္ က အလြန္ပဲလိမၼာပါးနပ္ၿပီးထိုးထြင္းသိျမင္ဉာဏ္ရွိကာ ၿခဳံၿပီးေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕အႀကံေပးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးပါပဲ။ သူက တုေဟာင္အနားမွာ ခစားလာခဲ့တာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာလာခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။

"ဒီငယ္သားရဲ႕အျမင္အရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဝူလ်န္ဂ်ီကို ေလ်ာ့တြက္မရတဲ့လူတစ္ေယာက္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္. ဒီႏွစ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူ႔ကို ဆန႔္က်င္ဘက္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ဘာသတင္းအခ်က္အလက္ကိုမွ ဘယ္သူကမွ ဆုပ္ကိုင္လို႔မရခဲ့ဘူး။ အမ်ားဆုံးျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ ဒီလွည့္စားတတ္တဲ့ေျမေခြးအိုႀကီးက သူ႔ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြအားလုံးကို တစ္ေနရာမွာျမဳတ္ႏွံထားတာ ဒါမွမဟုတ္ ဝွက္ထားခဲ့တာပဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။"