အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၄၈)

အပိုင္း(၄၈)

တုေဟာင္ကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ ခဏတစ္ျဖဳတ္ပင္ၾကက္ေသ ေသသြားေတာ့သည္. ၾကည့္ရတာလိန္ဖန္ႏွင့္အေတာ္ပင္ တူညီပါသည္. ဒါေပမယ့္ ေရပင္ခဲမတတ္ ေအးစိမ့္ေစႏိုင္သည့္ အၾကည့္စူးစူးက သူမကို တစ္ကယ့္အျဖစ္မွန္သို႔ ျပန္ေခၚေဆာင္သြားသည္။

ဒီလူက တုေဟာင္ပဲ!

ေတာ္ဝင္သမားေတာ္က ႐ုတ္တရက္ႀကီး အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားကိုယ္တိုင္ေရာက္ရွိလာမယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့ပါဘူး. တုေဟာင္ကို အ႐ိုေသျပဳရန္ ကတိုက္က႐ိုက္ပင္ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ရသည္။

"ထေတာ့" တုေဟာင္က သူ႔လက္ကိုေဝ့ရမ္းလိုက္သည္. တုေဟာင္က သူကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်ပင္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕မင္းသားဝတ္႐ုံကိုေတာင္ မဝတ္ဆင္ထားခဲ့ေပ. အဲလိုဝတ္ထားတာေတာင္ စိုးမိုးျခယ္လွယ္တဲ့သူ႔အရွိန္အဝါကို မဆုတ္ယုတ္သြားေစႏိုင္ခဲ့ေပ. အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔တင္ ေတာ္ဝင္သမားေတာ္ကို အသက္တစ္ဝက္ထြက္သြားႏိုင္တဲ့အထိ ေၾကာက္႐ြံ႕သြားေစဖို႔ လုံေလာက္ေနခဲ့သည္။

"ၾကင္ယာေတာ္မင္းသားရဲ႕ဒဏ္ရာေတြ ဘယ္လိုေနေသးလဲ" တုေဟာင္က‌ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။

"အရွင့္သားကို တင္ျပရရင္ေတာ့ ၾကင္ယာေတာ္မင္းသားက သတိရလာေနပါၿပီ. သို႔ေသာ္ျငားလည္း သူမရဲ႕ဒဏ္ရာေတြေၾကာင့္ အခ်ိန္ခဏေလာက္ေတာ့ စကားေျပာဆိုႏိုင္​​ေသးမွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ သူမ ျပန္စကားေျပာႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရက္နည္းနည္းေတာ့ ၾကာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္"

"စကားမေျပာႏိုင္ဘူးလား" တုေဟာင္ရဲ႕မ်က္ခုံး႐ိုးေတြ ျမင့္တက္သြားၿပီးေတာ့ လင္ရွန္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။

လင္ရွန္းက အိပ္ေပ်ာ္ေနသလို ခ်က္ခ်င္းဟန္ေဆာင္လိုက္ေသာ္လည္း သူမနားထဲကိုတိုးကာဝင္လာတဲ့ ေအးစက္စက္အသံျပတ္ကိုေတာ့ ၾကားလိုက္ရသည္. _ "ဒါကမေကာင္းတဲ့အရာမဟုတ္ဘူးလို႔ေတာ့ ငါထင္တယ္၊ ငါ့ရဲ႕ေမးခြန္းေတြအားလုံးကို ေရွာင္တိမ္းဖို႔ ပိုေကာင္းသြားတာေပါ့"

လင္ရွန္း သူမတစ္ကိုယ္လုံးကေန ႐ုတ္ခ်ည္းေခြၽးေအးေတြ႐ႊဲ႐ႊဲစိုသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္. သူမလက္ေတြျဖင့္ ၿခဳံေစာင္ထည္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔စြာျဖင့္ ေနာက္ထပ္တစ္ေနရာမွ်ကို မေ႐ြ႕လ်ားရဲေတာ့ေခ်။