အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၄၆)

အပိုင္း(၄၆)

လင္ရွန္းက ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္လ်က္နဲ႔ပင္ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ တစ္တြတ္တြတ္ ေအာ္ဟစ္လို႔ေနေပမယ့္ သူမက လိန္ဖန္ကို အသံထြက္ၿပီးေတာ့ ေအာ္မေျပာရဲေပ. လိန္ဖန္ႏွင့္တုေဟာင္က မတူညီတဲ့ပင္ကိုယ္စ႐ိုက္လကၡဏာေတြရွိေသာ္ျငား သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အမႊာညီအကိုေတြပင္. သူတို႔ ေဒါသထြက္ေနသည့္အခ်ိန္ေတာင္မွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက လူတစ္ေယာက္မွ အနားမကပ္ရဲေလာက္တဲ့အထိေတာင္ ဖိန႔္ဖိန႔္ေတာက္အရွိန္အဝါေတြပိုင္ဆိုင္ထားၾကပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့ၾကတာမ်ားလဲ? သိရသေလာက္ေတာ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ကိုယ္ပိုင္ေထာင္မတ္မႈက ၾကားျဖတ္ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းခံလိုက္ရတဲ့အခါ သူ႔ကိုယ္ခႏၲာက ပရမ္းပတာအေျခအေနတစ္ခုထဲကိုေရာက္ေနရပါတယ္....တကယ္လို႔ လိန္ဖန္သာ သတိမရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္တာက သူေတာ့ သင္းကြပ္စရာမလိုဘဲနဲ႔ 'ေနၾကာပန္းက်င့္စဥ္' ကို က်င့္ႀကံေနရပါလိမ့္မယ္!

ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေတြးေတာမိလိုက္ရင္း လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ ပိုပိုလို႔ပင္ လိန္ဖန္ႏွင့္ စကားေျပာဆိုရမွာကိုပင္ စိုးထိတ္ေနရသည္. သူမလုပ္ႏိုင္တာအကုန္လုံးကေတာ့ သူမေျခလွမ္းကို ခပ္သုတ္သုတ္လွမ္းၿပီးေတာ့ သူ႔ေနာက္ကေန အမွီလိုက္ေနဖို႔သာပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။

လိန္ဖန္အတြက္ကေတာ့ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာခ်င္စိတ္ေတြက ၾကားျဖတ္ေႏွာက္ယွက္ခံရမႈေၾကာင့္ သူ တကယ့္ကိုပင္ အလိုဆႏၵမျပည့္ဝျဖစ္သြားခဲ့သည္. က်မ္းမာတဲ့ဘယ္ေယာက္်ားမဆို သူ႔ကိုယ္ပိုင္ေနရာထဲတြင္ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ႀကီးရပ္တန႔္လိုက္တာက ကေမာက္ကမေတြ ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္သည္. တကယ္လို႔ သူကသာ သူမအနားကို ေနာက္ထပ္ကပ္မိသြားခဲ့ရင္ေတာ့ သူကိုယ္သူ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မွာကိုလည္း စိုးရိမ္ေနမိသည္. ထို႔ေၾကာင့္ လင္ရွန္းႏွင့္ ဘာတစ္ခုမွမထိေတြ႕ဖို႔ကို ေရွာင္ရွားဖို႔ရာပဲ ေရွ႕ကိုပဲ အသည္းအသန္ေလွ်ာက္လွမ္းေနလိုက္ေတာ့သည္။

ခဏၾကာၿပီးေနာက္တြင္ လိန္ဖန္တစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းေတြက တျဖည္းျဖည္းခ်င္းစီျဖင့္ သူ႔ကိုယ္ခႏၲာဆီ ျပန္ေရာက္ရွိလာေတာ့သည္. ဒါ့ေၾကာင့္ သူ လင္ရွန္းကိုေစာင့္ၿပီးေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေလးပဲ ျပန္ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။