အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၉၂)

အပိုင္း(၉၂)

လင္ရွန္း အသက္ရႉမွားမတတ္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သူမ မ်က္လုံးပြတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ အနားကပ္လိုက္၍ ေကာင္းကင္ဘုံေက်ာက္တုံးအား ေလ့လာၾကည့္လိုက္သည္။ ေဂၚဘီထုပ္ဆားရည္စိမ္ထဲမွာ အၾကာႀကီးျမဳတ္ေနၿပီးေနာက္တြင္ စာလုံးေလးလုံးက တကယ္ကိုပင္ ေျမပုံတစ္ခုလိုမ်ိဳး ေပၚထြက္လာတာပဲ!

လ်ိဳ႕ဝွက္လိုဏ္ေခါင္းတစ္ခုမ်ားလား။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သား အၾကည့္ခ်င္းဆုံလိုက္ၾကေတာ့သည္။ လင္ရွန္းက ပထမဆုံး စ၍ေျပာလိုက္ခဲ့သည္။ "သူတို႔ မေကာင္းတဲ့အရာကို မလုပ္ႏိုင္ေအာင္လို႔ က်ီပိုင္ယုကို မေပးခင္ ကြၽန္မတို႔ အရင္ဆုံးသြားၿပီးေတာ့ အဲဒီေနရာကို စစ္ေဆးသင့္တယ္။ ရွင္ေရာ ဘယ္လိုထင္လဲ"

ေရွာင္လုမွ ေဘးကေနၿပီးေတာ့ တြတ္ထိုးေျပာလိုက္ခဲ့သည္။ " မမေလး... မမေလး က ရတနာေတြကို မမေလးအတြက္ ရွာခ်င္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါနဲ႔မ်ား သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ေနေသးတယ္ေနာ္......"

လင္ရွန္း- "................."

လင္ရွန္းက အရမ္းစိတ္အားထက္သန္ေနေတာ့ ရတာနာသိုက္ေနရာကို အရင္သြားစစ္ေဆးရန္ လိန္ဖန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူက ေလာဘႀကီးတဲ့သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမယ့္လည္း ေျမပုံက အရင္အင္ပါရာရဲ႕အေမြအႏွစ္ျဖစ္ေတာ့ ဒီအရာက အလြန္အဖိုးထိုက္တန္သည့္အရာတစ္ခု မဟုတ္ရင္ တန္ဖိုးႀကီးမားတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြပဲ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ တကယ္လို႔ က်ီေဟာင္လင္းက အဲဒါကိုသုံးၿပီးေတာ့ အႏၲရာယ္ေပးဖို႔ တစ္ခုခုလုပ္ရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အလြန္ညံ့ရာက်ေပလိမ့္မည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လဲ ေျမပုံအတိုင္း လိုက္ရွာလိုက္ၾကကာ ေတာ္ဝင္နန္းၿမိဳ႕ေတာ္၏အေရွ႕ဘက္အက်ဆုံးပိုင္းက ေတာအုပ္ထဲကို လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။

လင္ရွန္းက ဒီေတာအုပ္ႏွင့္ အေတာ္ေလးကိုအရင္းတႏွီးရွိေလသည္။ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ျမင္းစီးအတတ္ၿပိဳင္ပြဲကို ဝင္ၿပိဳင္တုန္းက ဒီေနရာကိုေရာက္ဖူးခဲ့သည္။ ဒီေနရာက တုေဟာင္ႏွင့္သူမ က်င္းတစ္ခုထဲသို႔ ျပဳတ္က်ခဲ့သည့္ေနရာျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူမ အသက္ေသလုနီးပါးေတာင္ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ ဒီေနရာကို ျပန္လာရလိမ့္မယ္လို႔ သူမ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးခဲ့ဖူးေပ။ သူမက တူတူပဲလို႔ထင္ရေပမယ့္လည္း သူမက အရင္ကစုန႔္ေလာင္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ လင္ရွန္း အနည္းငယ္စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ေတာအုပ္ထဲသို႔ ေျခလွမ္းျပန္ခ်လိုက္သည္။