အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၈၇)

အပိုင္း(၈၇)

လင္ရွန္း အနည္းငယ္ေရွာ့ရသြားခဲ့သည္. လိန္ဖန္ သူမအတိတ္အေၾကာင္းကို ဒီလိုႀကီးေကာက္ေမးလိုက္တာက ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္လို႔ပါပဲ. ပုံမွန္ဆိုရင္ သူက နားေထာင္တဲ့သူျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူမကသာ မနားတမ္းတရစပ္ေျပာတတ္တဲ့သူပင္ ျဖစ္ေပသည္။

လင္ရွန္းက သူမေမြးရပ္ေျမအေၾကာင္းကို ေတြးဆလိုက္ကာ- " ကြၽန္မေမြးရပ္ေျမက...အမ္း၊ ကြၽန္မရွင့္ကို ေျပာျပလို႔ရေပမယ့္ ရွင္က အဲဒီအေၾကာင္းကို ယုံမွာမဟုတ္ေလာက္ဘူး......." သူမက သူမရဲ႕ေခါတ္မွာေနတုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြအကုန္လုံးကို စတင္ေျပာျပလိုက္ခဲ့သည္. သူမရွင္းျပေနစဥ္ေတာ့ သူမက သူမရဲ႕လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္မႈေတြအမ်ားႀကီး ျဖင့္ အားရပါးရေျပာျပေနခဲ့သည္. သူ နားမလည္မွာကို သူမ ေတြးပူေနခဲ့တာပင္ ျဖစ္သည္။

" ကြၽန္မလုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ရွင္ထင္လားဟင္။ ကြၽန္မဒီေနရာမွာေနလာတာလဲ အၾကာႀကီးရွိေနၿပီဆိုေတာ့ ကြၽန္မအတြက္ေတာ့ အဲလိုတစ္ေနရာနဲ႔တစ္ေနရာေျပာင္းတယ္ဆိုတာကေလ နည္းနည္းေတာ့ ၾကားဖူးနားဝဘဲရွိခဲ့တာ" လင္ရွန္းက တီးတိုးေရ႐ြတ္လိုက္ခဲ့သည္. သူမထင္တာက လိန္ဖန္က သူမေျပာတာကို တကယ္အေလးအနက္မယူဘူးလို႔ ထင္ေနခဲ့တယ္။

အဲဒီအစား လိန္ဖန္က သူမအားအလြန္အာ႐ုံစူးစိုက္စြာနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ကာ- "မင္းေျပာတာသာဆိုရင္ ကိုယ္ယုံတယ္"

စကားေျခာက္လုံးသာလွ်င္ျဖစ္ေပမယ့္လဲ ရင္ထဲတြင္လႈိက္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့ ေႏြးေထြးမႈတစ္ခုကို လင္ရွန္း႐ုတ္ခ်ည္းခံစားလိုက္ရပါတယ္. အဲဒါက ကိုယ့္ကို ယုံၾကည္ျခင္းခံရလို႔မ်ား ျဖစ္လာတဲ့ ခံစားခ်က္ပဲလား? ဒီကမာၻထဲမွာေတာ့ အရမ္းအဓိပၸာယ္မရွိဘူးလို႔ ထင္ရတာေတာင္မွ သူက သူမကိုယုံၾကည္ဖို႔ပဲ ေ႐ြးခ်ယ္ေနဆဲပင္..... ဒီလိုေတြးလိုက္ၿပီးေတာ့ သူမႏွာေခါင္းက စတင္တင္းဆို႔လာခဲ့သည္. သူမက သူ႔အား ေငးစိုက္ၾကည့္လိုက္ကာ သူတို႔ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အၾကည့္ခ်င္းဆုံဆိုက္လိုက္ၾကတယ္. လိန္ဖန္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက တစ္လက္မခ်င္းတစ္လက္မခ်င္း စတင္နီးကပ္လာခဲ့ပါတယ္။