အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၄၂)

အပိုင္း(၄၂)

အမ်ိဳးသမီးခုႏွစ္ေယာက္က သူတို႔အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာဆိုေနခဲ့ၾကေတာ့ လင္ရွန္း သူမစိတ္ထဲတြင္ ပိုၿပီးေတာ့ ဘဝင္မက်ျဖစ္သြားရသည္. 'သူတို႔က လိန္ဖန္အေၾကာင္းကို ေျပာေနတဲ့ အသံေတာ့ ဟုတ္ပုံမရဘူး. ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးေတာ့ သူတို႔က လိန္ဖန္အစား ငါ့အေၾကာင္းကို ေျပာေနၾကတဲ့ အသံမ်ိဳးထြက္ေနရတာလဲ?? လင္ရွန္းတစ္ေယာက္ ႐ုတ္တရက္ နားလည္သြားေတာ့သည္.-

"အိုး အေမေရ.!!! ဒီမိန္းမေတြက ငါ့ ကို မ်က္စိက်ေနၾကတာလား??'

သူမ မတုန႔္ျပန္လိုက္ႏိုင္ခင္မွာပဲ လ်ိဳခ်င္းယြဲ႕ေျပာတာကို သူမ ၾကားလိုက္ရတယ္.- "ငါတို႔ေတြ ဒီကိစၥ ကို ေနာက္မွေျပာၾကရေအာင္လား၊ အရင္ဦးဆုံး သူ႔ကို အရင္ရေအာင္ယူၾကစို႔!" ၿပီးေနာက္ သူမက ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ လင္ရွန္းထံသို႔ ခုန္ဝင္လိုက္ကာ ရွည္လ်ားေသာ အျဖဴေရာင္ပိုးခ်ည္စက သူမရဲ႕ဝတ္႐ုံလက္ဖ်ားမွ ေရေႁမြတစ္ေကာင္လိုမ်ိဳး လြန႔္လြန႔္ထြက္လာခဲ့ၿပိး သူမ၏ကိုယ္ခႏၲာတစ္ခုလုံးကို ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ေတာ့သည္။

လင္ရွန္း မွင္တက္မိသြားကာ ေက်ာက္႐ုပ္ကဲ့သို႔ေတာင့္သြား၍ အကူညီလွမ္းေတာင္းဖို႔ ေအာ္ဟစ္လိုက္ေတာ့မည့္အခ်ိန္မွာပဲ လိန္ဖန္က သူ႔ရဲ႕ဓားရွည္ကို လႊဲယမ္းလိုက္ေတာ့သည္. အလင္းေရာင္တစ္ခု ဖ်တ္ခနဲလက္သြားခဲ့၍ အျဖဴေရာင္ပိုးခ်ည္စေတြက ခ်က္ခ်င္းပင္အပိုင္းပိုင္းအစစ ျပတ္ေတာက္သြားေတာ့သည္. ဓားရွည္ရဲ႕ျဖတ္ေတာက္လိုက္တဲ့အနားေစာင္းက အရမ္းပင္စြမ္းအားပါလြန္း​ေန၍ လ်ိဳခ်င္းယြဲ႕ပင္ ေနာက္သို႔ ေျခလွမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဆုတ္လိုက္ရသည္။

"မင္း အဆင္ေျပရဲ႕လား" လိန္ဖန္က လင္ရွန္းကို သူ႔၏ေနာက္ေက်ာသို႔ ပို႔လိုက္၍ ေမးလိုက္သည္။

"ဟားဟားဟား.. ဒီေတာ့ ဒီမင္းမႈထမ္းတိုက္တဲ့ပုံစံကမွ ေယာက်္ားသားေတြလိုမ်ိဳး ေက်နပ္ဖြယ္ရာရွိေသးတာပဲကိုး!ငါ့အထင္ ငါေတာင္ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖို႔လိုေနတာပဲ!" လ်ိဳခ်င္းယြဲ႕က ဆိုးယုတ္စြာရယ္ေမာလိုက္ၿပီး ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ သူမလက္ကို အခ်က္ျပလိုက္ေတာ့ က်န္ရွိေနတဲ့ အျဖဴေရာင္ပုံရိပ္ေတြက လိန္ဖန္ႏွင့္လင္ရွန္းဆီသို႔ ပ်ံသန္းလာေတာ့သည္။