အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၈၈)

အပိုင္း(၈၈)

"မင္းတို႔ေတြက......." ဟယ္ေလာင္စန္းက သူ႔ရဲ႕ရစ္ငွက္သားကင္ကို ကိုင္လ်က္သားနဲ႔ လင္ရွန္းတို႔ႏွစ္ဦးသားကို အေတြးနက္နဲစြာျဖင့္ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ႐ုတ္တရက္ သူက သေဘာေပါက္သြားေတာ့တယ္။ " ဪ လတ္စသတ္ေတာ့ မင္းတို႔က နန္းေတာ္ထဲက ထြက္ေျပးလာၾကတာပဲ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား"

"ဘာေျပာတယ္.. ဘာ??? နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကလဲ နန္းေတာ္ထဲက ထြက္ေျပးလာတာလား" တုမင္ယြဲ႕၏မ်က္လုံးမ်ားက အံ့ဩဘနန္းႀကီးစြာျဖင့္ အေပၚသို႔လန္တက္သြားေတာ့သည္။ သူမက လင္ရွန္းဆီသို႔ ေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္ကာ သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပစြာျဖင့္ " နင္တို႔ ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ.. ေျပာစမ္းပါဦး ... ငါတို႔အားလုံးအတူတူေအာင္ပြဲခံလို႔ရတာေပါ့!"

လင္ရွန္း. : "..................."

သူတို႔ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ ေတြးေတာေနၾကတာကိုေတြ႕ရေတာ့ လင္ရွန္းလဲ ေနာက္ထပ္ထပ္ၿပီးေတာ့ ဖုံးကြယ္မထားခ်င္ေတာ့ေပ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူမ အစကေနအဆုံးထိ ျဖစ္ပ်က္သမွ်အားလုံးကို မခြၽင္းမခ်န္ေျပာျပလိုက္ေတာ့တယ္။ လင္ရွန္းက တုမင္ယြဲ႕တို႔အား သူမဘာေၾကာင့္ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္လို ဟန္ေဆာင္႐ုပ္ဖ်က္ထားတာနဲ႔ လိန္ဖန္ႏွင့္တုေဟာင္ၾကားက ဆက္ႏြယ္မႈကိုလဲ ေျပာျပလိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံးမွာမွ သူမက က်ီပိုင္ယုက တုဂ်င္ပုံစံျဖင့္ ႐ုပ္ဖ်က္ကာ သူမအား ျပန္ေပးဆြဲသည့္အေၾကာင္းကိုပါ ေျပာျပလိုက္ခဲ့သည္။

လင္ရွန္း သူမျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ် အေၾကာင္းစုံေျပာျပၿပီးတာေတာင္မွ တုမင္ယြဲ႕တစ္ေယာက္ အံအားသင့္မႈေၾကာင့္ ပါးစပ္ပင္ မပိတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ျဖစ္ေနေလသည္။ မူလကေတာ့ သူမအေတြးထဲတြင္ေတာ့ သူမကိုယ္တိုင္ ေတာင္ေပၚဓားျပတစ္ေယာက္ႏွင့္အတူခိုးရာလိုက္ေျပးတာက သူမအတြက္ ေတာ္ေတာ္တရားလြန္ေနေလၿပီ။ သူမ လုံးဝမထင္ထားက လင္ရွန္းရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံက သူမထက္ပင္ အဆေပါင္းတစ္ေသာင္းတစ္သိန္းမက အံေအာဘနန္းဖြယ္ရာ ျဖစ္ေနေလသည္။ သူမအေတြးေတြအားလုံး ရွင္းသြားရေအာင္ပင္ သူမခမွ်ာ ေန႔လည္ခင္းတစ္ခုလုံးနီးပါး အခ်ိန္ယူလိုက္ရေလသည္။ ႐ုတ္တရက္ သူမစိတ္ထဲတြင္ စိတ္ဓာတ္အနည္းငယ္ပင္က်ဆင္းသြားေတာ့ေလသည္။