အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၅၂)

အပိုင္း(၅၂)

လင္ရွန္း သူမဘဝမွာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္နီးပါးေနထိုင္လာခဲ့ရေပမယ့္လည္း ' က်ားဂူထဲက ထြက္လိုက္႐ုံရွိေသးတယ္...ဝံပုေလြတြင္း ကို ေရာက္သြားသလိုမ်ိဳးကိုေတာ့' ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ေတြ႕ႀကဳံလိုက္ရတာပဲျဖစ္သည္. တုမင္ယြဲ႕ကို ပ ထုတ္ရတာက လြယ္ကူတဲ့အလုပ္ေတာ့မဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့သူမက တုေဟာင္ႏွင့္တည့္တည့္ႀကီး တိုးဝင္မိသြားေတာ့ေလသည္။

တုေဟာင္က 'ရက္တိုတိုေလး'ေလးလို႔သာ နာဝင္ခ်ိဳဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ေခၚတြင္ေနေပမယ့္လည္း လင္ရွန္းကေတာ့ စိတ္ညစ္ညဴးလို႔ေနသည္။

တကယ္လို႔မ်ား သူမသာ စကားေျပာႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႔ကို ေသာက္ေကာင္စုတ္* ဆိုၿပီးေတာ့ဆဲဆိုလိမ့္မွာေတာ့ က်ိန္းေသေပါက္ပင္. 'ဒါ ရက္တိုေလးမဟုတ္ဘူး. ဒါက ေထာင္အိမ္တစ္လုံးပဲ မို႔လား!

အိမ္ေရွ႕စံမင္းသားရဲ႕နန္းေဆာင္ကို သူမေရာက္ရွိသည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူမက အခန္းတစ္ခုထဲတြင္ ထည့္ပိတ္ထားျခင္းခံလိုက္ရသည္. ၿပီးေတာ့လဲ တံခါးဝမွာ ကိုယ္ရံေတာ္ႏွစ္ေယာက္က ေစာင့္ၾကပ္ေနလိုက္ေသးသည္. သူမ ဆိုသည္မွာက ၾကင္ယာေတာ္မင္းသားေသးေသးမႊားမႊားေလးျဖစ္႐ုံပါပဲ. ဘာျဖစ္လို႔ တုေဟာင္က ဒီေလာက္အႀကီးႀကီးလာလုပ္ေနရတာမ်ားလဲ။ လင္ရွန္းက ႐ိုးသားစြာပင္ တုေဟာင္ကိုေဖာက္ထြင္းၿပီးေတာ့ မျမင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

သူမစိတ္ထဲမွာ နက္နက္နဲနဲစဥ္းစားခန္းဝင္ေနခိုက္တြင္ တံခါးေခါက္သံတစ္ခုက ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။

"ၾကင္ယာေတာ္မင္းသား အရွင့္ရဲ႕ေဆးေတြရပါၿပီ" အေစခံမိန္းမ႐ြယ္ေလးတစ္ေယာက္က

ေဆးခြက္ပါတဲ့လင္ပန္းကို ကိုင္ေဆာင္၍ ဝင္လာခဲ့သည္။

လင္ရွန္းက စိတ္အေျခအေနသိပ္မေကာင္းခဲ့​ေလေတာ့ သူမရဲ႕သေဘာထားရပ္တည္ခ်က္ေတြကို အေစခံမေလးဆီကို ပုံခ်လိုက္ေတာ့သည္. သူမရဲ႕ေခါင္းကို ေဘးတစ္ဘက္သို႔လႊဲလိုက္သည္. 'ငါ မေသာက္ခ်င္ဘူး'

အေစခံေကာင္မေလးက ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖစ္သြားခဲ့ၿပီးေတာ့ -

"ၾကင္ယာေတာ္မင္းသား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမက ၾကင္ယာေတာ္မင္းသားကို အခ်ိန္မွန္ေဆးတိုက္ေပးဖို႔ အမိန႔္ေပးထားျခင္းခံထားရတာပါ၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမကို ခက္ခဲတဲ့အေျခအေနျဖစ္ေအာင္ မပို႔လိုက္ပါနဲ႔လား"