အရွင့္သား ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မွားမွန္းသိပါၿပီ[Zawgyi Version]

အပိုင္း(၆၇)**

အပိုင္း(၆၇)**

ထူးဆန္းသည့္အဖ်ားပိုးကို ကုသေပးႏိုင္မည့္ေျဖေဆးကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ရေအာင္ရွာေဖြႏိုင္ဖို႔ရန္အတြက္ လိန္ဖန္နဲ႔ပူးေပါင္း၍ အမည္းေရာင္သစ္ေတာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ရန္ ညတြင္းခ်င္းပင္ တုေဟာင္က သူ႔ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္က လူေတြကို စုေဆာင္းေတာ့သည္။

လင္ရွန္းမွာေတာ့ အတူလိုက္ပါဖို႔ ခြင့္ျပဳခ်က္မရခဲ့ေလေတာ့ သူမက သူမအိပ္ရာထက္တြင္သာ ေဒါကန္ၿပီးေတာ့သာ လွိမ့္ေနလိုက္ရေတာ့သည္. သူမက ေ႐ႊျပားတြဲတစ္ေထာင္ရဖို႔ အရမ္းကိုပင္ နီးနီးေလးျဖစ္သြားကာမွ အခုေတာ့ သူမနဲ႔လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့လို႔ပါပဲ. သူမက မက်ိတ္ႏိုင္မခဲႏိုင္ျဖင့္ ဟိုဘက္လွည့္လိုက္ သည္ဘက္လွည့္လိုက္နဲ႔ အိပ္ရာထဲတြင္ ဆက္တိုက္လူးလွိမ့္လိုက္ေနေတာ့သည္။

ထူးဆန္းေနတာက ႐ုတ္တရက္ႀကီး သူမရင္ထဲမွာ တစ္ခုခုမတင္မက်ျဖစ္ေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္. တစ္စုံတစ္ရာက ငါးစာခ်ေနသလို သူမထင္သြားခဲ့သည္. သို႔ေသာ္လည္း အခ်ိန္အၾကာႀကီးယူကာ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တာေတာင္ ဘာျဖစ္​ေနတာမွန္း သူမေတြးလို႔မရခဲ့ေပ. ဘာမွေတြးလို႔မရခဲ့တဲ့အစား သူမ အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ဖို႔ ပိုပိုခက္ခက္လာေနခဲ့သည္. 'မနက္ျဖန္က်ရင္ လိန္ဖန္ထြက္သြားမွာေၾကာင့္မ်ား ငါအိပ္လို႔မရတာမ်ား ျဖစ္ေနမလားမသိဘူး. ရလဒ္တစ္ခုအ​နနဲ႔ ဒီထူးထူးဆန္းဆန္းအာ႐ုံက ပိုပိုၿပီးေတာ့ဆိုးလာတာကိုပဲ သူမ က်ိတ္မွိတ္ခံစားေနရေတာ့မွာလား?'

လင္ရွန္းက အႀကိမ္အေရအနည္းငယ္ေလာက္ လူးလြန႔္လိုက္ကာ လိန္ဖန္ဆီကို တိတ္တိတ္ေလး သြားလည္ပတ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။

သူမရဲ႕ကိုယ္ပိုင္အေစခံမေလးျဖစ္တဲ့ ေရွာင္လုက သူမနဲ႔အတူတစ္ခန္းထဲမွာ အိပ္ေနက်ရွိတာပဲျဖစ္သည္. ေရွာင္လုက အိပ္မႈန္စုန္မႊားျဖင့္ သူမမ်က္စိေတြကို ပြတ္သတ္လိုက္ကာ ေမးလိုက္ေလတယ္.- "သခင္၊ ေနာက္က်ေနၿပီေလ၊ သခင္ဘယ္သြားမလို႔လဲ"

"ငါ အရာရွိလိန္ ခရီးထြက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာကို သြားၿပီးၾကည့္မလို႔"

"ဖူး... သခင္ က ေ႐ႊဓားစလြယ္ကို မေမ့ႏိုင္ေသးဘူးလား..အာ.. သခင္...သခင္ကေတာ့ေလ ရင့္က်က္ဖို႔လိုေနၿပီ...." ေရွာင္လုက လင္ရွန္း သူမအေပၚကို ေဒါသေခ်ာင္းေခ်ာင္း ထြက္မလာခင္ ေနာက္ျပန္လွည့္လို႔သြားခဲ့ကာ ဆက္လက္အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။