The richgirl's playmate

7- unwanted marks

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐒𝐄𝐕𝐄𝐍

~𝑼𝒏𝒘𝒂𝒏𝒕𝒆𝒅 𝒎𝒂𝒓𝒌𝒔~

HINDI ko maiwasang lingunin si miss Aisha habang naka upo ito ng tahimik sa sofa sa loob ng sala ni Lian. Hindi ko na ata kung ilang beses na akong lumingon sa kanya habang abala ako sa pag babalot ng yelo gamit ang makapal na telang hawak ko. tahimik lang siyang naka upo doon , naka sandal ang likod sa sofa habang naka patong ang namamaga  niyang kamay sa ibabaw ng hita niya.

She was sitting with her straight back and her elegant posture. She was looking at each side of the apartment as if she was scanning it bit by bit using her enchanting eyes.

Matapos nang nangyari kanina ay pinilit ko siyang umuwi na. ngunit nang makita ko ang namamaga niyang kamay , medyo nag alangan akong pauwiin siya. Lalo na’t sinabi ni kuya Robert na mag isa lang siya sa bahay niya. sasamahan ko pa sana siya pauwi pero pinark na lang niya ang kotse niya malayo-layo dito at kung saan safe , baka kase biglang basagan ang kotse niya.

Tapos ayun , nagpumilit na lang siya na dito na raw muna siya. At hindi na lang ako pumalag dahil mukang ma init-init pa ulo niya.

Pag akyat namin dito ay halos mapa talon pa sa gulat si Lian nang makita siya. Tapos pareho kaming dalawa na hindi magka ugaga sa pag lilinis.

“ Ganyan ba talaga ‘yan katahimik?” tanong ni Lian na abala sa pag huhugas ng mga hugasin niya sa kusina kung saan  namin siya tinatanaw mula sa sala.

“ Oo , kaya hayaan mo na muna” wika ko habang abala parin ako sap ag cra-crack ng yelo gamit ang kutsilyo saka ito inilalagay sa piraso ng tela na inihanda ko.

“ Grabe beh , hindi ko ng akalain na seryoso ka sa sinasabi mo na nakilala mo idol ng anak mo eh. Akala ko nanaginip ka lang ng gising. Kung hindi mo pa nga pinakita sa ‘min ni Vienna picture niyong dalawa baka hindi pa ako naniwala sa sinasabi mong loka-loka ka. tapos gag1 ngayon kasama mo , tapos nandito pa sa bahay natin??”  hindi makapaniwalang anang ni Lian habang binibilisan pa nito ang pag huhugas dahil magpapaganda daw siya at magpapa picture mamaya.

“ Sabi sa ‘yo eh. Tsaka anong akala mo sa ‘kin , loka-loka?”

“ Medyo lang” natatawa niyang sabi na dahilan upang irapan ko na lang siya.
Nang matapos ako ay napalingon na lang ako sa sala nang bigla na lang na pumasok si Vienna dala-dala ang Barbie niya at ang pink mini sewing kit niya. Galing ito sa pag lalaro sa kapit bahay nila Lian. At nang makita niya si Aisha nan aka upo sa may sofa. Ang naka nguso niyang mga labi ay napalitan ng isang malawak na ngiti sabay nagliwanag pa ang mga mata niya.

“ Hi Darling!” Aisha greeted Vienna with full bliss. Unlike the sharp glances that she’s been throwing all over the room. Those sharp glances turned into unicorns and rainbows while her cold and firm voice became a lovely lullaby.

Hindi nagdalawang isip si Vienna na lapitan ang idol niya. Aisha gave her the sweetest smile she could ever give. Ngayon ko lang napansin na may dimples pala siya ng kaunti. Hindi man ‘to kasing lalim ng mga dimples na nagugustuhan ng ibang tao. Pero sobra niyang napaka cute.

“ Miss Aisha!!” Vienna called her while she’s sitting on Aisha’s lap.

Sana all na lang , ‘nak.
From idol to na darling ni Miss Aisha real quick. Apaka fast naman netong anak ko.

Aisha gives her so many kisses to the both of her cheeks that made Aisha smile more wider. She pinched Vienna’s cheeks a bit that made my daughter giggled.

“ Namiss po kita , Miss Aisha! Bakit po kase wala tayong dress making lessons ngayon tsaka kahapon po. Gusto po kitang tawagan , kaso po sabi ni mama wala raw po siyang number mo. Sabi ko I chat ka po. Kaso hindi ka naman daw sumasagot sa mga social media accounts mo” Vienna pouted her lips. Then Aisha pinched her nose a little as she caressed her hair gently.