The richgirl's playmate

46-End is not here

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐅𝐎𝐑𝐓𝐘 𝐒𝐈𝐗

~𝑬𝒏𝒅 𝒊𝒔 𝒏𝒐𝒕 𝒉𝒆𝒓𝒆~

Nag iinit ang mga mata ko, pinipigilan ang mga luhang nais bumuhos dito. Itinatago ang palad kong basang-basa sa pag hawak ng mahigpit sa bulaklak na hawak ko ngayon.

I don’t know what to do right now. I don’t even know what to say. Kahit tapos na ang pinaka importante at pinaka espesyal na oras ng buhay ko kanina. Hindi parin natatanggal ang ngatog sa tuhod ko. ngunit ang panginginig ng palad ko ay bigla na lamang na napalitan ng pinaghalong lakas at saya nang maramdaman ko ang malambot na palad na kumakapit sa braso ko.

As I saw Aisha’s lovely smile. It is enough to melt my heart in just an awe.
The bright lights slowly turned dim. My eyes instantly lay on Aisha as she stood up from her  seat.

The people around us, started to cheer when a slow music started to play.
Nanlaki na lamang ang mata ko nang marahang kumuha ng mic si Aisha.

“May I dance with my beloved?” I was stunned for a bit as she lay her glistening sparkling eyes on mine as she take my hand. She lay her soft and gentle lips on the back of my hand. Making my heartbeat pound  as stood up as well…

Marahan akong iniaya ni Aisha patungo sa dance floor habang suot ko ang puting gown na siya mismo ang gumawa para sa ‘kin.

Sa buong buhay ko. Ngayon ang araw na pakiramdam ko, ako na ang pinaka magandang babae. Paanong hindi ko iyon mararamdaman, kung suot ko ang isang obra maestra ng babaeng mala diyosang nasa harapan ko.

She’s wearing a elegant sparkly dress. Up shoulder and a corset like top. It defined her perfect curves. Looking at her, who would have thought that this s3xy woman is 2 months pregnant?
Pag lapat pa lang niya ng palad niya sa bewang ko, ay automatiko kong inilapat sa balikat niya ang palad ko.

Buong akala ko sasayawin lang namin ang malumanay na kantang ito.
Ngunit agad na napa angat ang magkabilang gilid ng labi ko, sabay ipinagdikit ang labi ko. umaasang hindi ako makakapag ngiti dito na para aso nang sa pag angat niya ng mic habang ang isa niyang kamay ay nasa bewang ko.

“Tumatalon ang puso
Sa tuwa ay patungong langit na ata
Ikaw ang kasama…” marinig ko pa lang ang boses niyang nakaka tunaw. Pakiramdam ko nangangatog nanaman ang tuhod ko sa kalagitnaan ng malumanay naming pagsasayaw dito sa dance floor.

Her gentle and angelic with a  hint of huskiness is enough for me to make my knees weak. I’m a dancer yet I found myself getting weak by this dance.

“Sa titig pa lang, tunaw na
Hawak sa kamay wala na akong palag sa

Ay, pag ibig na ata…” kahit hindi siya ganoon katatas mag banggit ng tagalog words ay nakaka tunaw parin bawat salitang binibitawan niya.

“Sa ilalim ng kalawakan pangalan mong isisigaw
Sa ilalim ng buwan ay titigan at hawakan aking kamay” she held my hand as she move

her hips. “Isasayaw ka ng dahan-dahan hanggang ‘di mo mamalayang ako na pala ang ‘yong kailangan at gusto mong pamahalaan…”

Para na akong sinisilidan ng apoy sa mga pisngi ko dahil sa pag iinit nito habang pinagmamasdan ko bawat galaw niya sa pag sayaw namin.
Pina ikot niya ako habang hawak ang kamay kong itinaas niya. Sa pag ikot ko ay umikot din ang gown ko.

As she pulled me closer into her. She held my waist as our lips almost met. She kept singing each line. Not minding the people watching us. each move we make, a feeling that we are the only one in this our own world felt like a catastrophe and euphoria at the same time.