Marrying The Salguero's Heir (Salguero Siblings Series #1)

Chapter 40- Beginning

Before you go to sleep
Say a little prayer
Every day in every way, it's getting better and better

Beautiful, beautiful, beautiful
Beautiful boy
Darling, darling, darling
Darling Daven Ayan

Royse kissed my tummy after he finished the song.

Daven Ayan

The name we chose for our son. It literally means beloved God's gift.

Nagkasundo kami ni Royse na bigyan ang anak namin ng dalawang pangalan para ipagpatuloy ang way ng pagpapangalan sa pamilya Salguero.

Ako ang nakaisip ng Daven at siya ng Ayan. When we combine the names, napaiyak talaga ako. It was so lovely. Nagustuhan din iyon ng pamilya namin kaya hindi kami nagdalawang isip na iyon ang ipangalan kay baby.

"Do you like the song Daven? How about mommy?" Ibinaba ni Royse ang gitara niya at pinasandal ako sa dibdib niya.

"We love the song, daddy." I held his hand and put it on my tummy.

Nandito kami sa garden ng bahay at nakaupo sa mat habang pinagmamasdan ang kalangitan. Maraming bituin ngayon at malamig ang simoy ng hangin. Our Daven Ayan is growing stronger.

Kinuha ko ang binili niyang siomai at calamares na cravings ko ngayong araw. Sinawsaw ko ang siomai sa wasabi sauce. Ang sarap!

Royse looks at me kaya sinubukan ko siyang subuan pero tumanggi siya.

Napanguso ako. Umayaw siya hindi dahil ayaw niya ng combination kung hindi dahil ayaw lang talaga niya ng wasabi. Kapag kasi sinusubuan ko siya ng mga weird combination ng pagkain na nagugustuhan ko hindi siya tumatanggi. Ngayon lang dahil nalaman ko na ang pinaka-ayaw pala niyang pagkain sa lahat ay wasabi.

"Alam ko naman na pa-weird ng pa-weird ang mga nagiging cravings ko nitong nakakaraan," kumuha siya ng calamares at kumain din.

"It's not weird, wife. It's special," lalo akong napanguso.

Tumitig siya sa akin at nagulat ako nang kumuha siya ng siomai at isawsaw iyon sa wasabi. Mabilis niya akong hinalikan bago iyon kainin.

Pinilit niyang hindi magpahalata na hindi niya nagustuhan pero nahalata ko rin naman.

My heart melted.

"Hubby," napayakap ako sa kaniya.

"Do you know my impression when I first saw you in your house, wife?" Umiling ako at inabot ang tubig para makainom siya.

"I didn't. You haven't told me," pero malinaw sa ala-ala ko kung ano ang naging impression ko sa kaniya.

He's very hot and handsome in spite of his cold look.

"My first impression is that you look so fragile, you seem to get easily broken, but I saw a fighter inside your olive dress. I sensed the familiarity when our eyes met, but I was too foolish not to focus on that. You're so simple, you didn't put so much makeup on, which makes you more beautiful. You're confident with your natural look and comfortable being as you are," naramdaman ko ang paghaplos ng mga salita niya sa puso ko.

I was touched. I didn't know that he saw me in such a way. He was too cold and aloof during our first meeting. Akala ko talaga wala siyang pakialam sa akin at hindi ako nagustuhan.

"And when we get married, you look like an angel. Sobrang ganda mo sa gown mo. If you just know how much strength I put in to stop myself from kissing your pinkish lips," bahagya akong napatawa.

"Akala ko rin talaga hahalikan mo ako sa labi," I sounded disappointed but I really was. He chuckled.

"That's one of my biggest regrets. I should've kissed you on the lips. Pakasalan kaya kita ulit?" Hindi ko alam kung nagbibiro lang siya dahil ramdam ko ang pagiging seryoso ng boses niya.