4. Bölüm: Güzel Haber

779 37 4
                                    

Daha kendime yeni gelmişken Bu seste ne?

"Kiraz uyan. kapıyı niye kilitledin? aç hemen beni duyuyor musun? KİRAZ!"

Of bu saatte beni niye uyandırmaya geldi. Kalkıp kapıyı açim yoksa birazdan kıracak.

"Noldu anne? niye bu saatte uyandırdın beni?" Dün gece eve geldikten beri çok geç yattım. Bir türlü gözüme uyku girmedi.

"Yarım saattir kapıyı çalıyorum niye uyanmıyorsun. Sana defalarca dedim kapını kitleme. niye beni dinlemiyorsun? Neyse sofiya aramış aşağı in telefona bak"

"Bunun için mi beni uyandırdın?" Ya sabır. Kadın kafadan çatlak açıp uyuyor diyemez miydi.

"fazla konuşmada in bak"

"Ben mi fazla konuşuyorum?" kaşlarımı çatıp ona baktım.
Bana bir şey demedi. Hiç çekilmiyor.

"Gerek yok ben kendim ararım onu."

"İyi sen bilirsin"

kapımı kapatıp tekrar yatağa geçtim. Yatağımın yanındaki sehpadan telefonumu aldım. sofiya'dan defalarca cevapsız arama olduğunu gördüm. Tekrar ona aramak istemiyor gibiydim. Dün gece nerdeyse ölüyordum açmadı bile. Yağız olmasaydı Allah bilir şuan ne haldeydim. Tekrar sofiyanın beni aradığını gördüm, açmak istemiyorum. Ama bir yandan da açmak istiyorum. Tekrar aradı. bu sefer açtım.

"Efendim."

"Kiraz bir şey mi oldu Dün gece defalarca aramıştın beni. Özür dilerim bakamadım telefonu sessize almıştım"

Ona kızmak istiyordum ama suçlu ben oldum için bir şey demedim.

"Bize gel konuşalım. sana anlatmam gereken çok şey var." son da heyecanlı bir şekilde sesim çıkmıştı. Ama neyin heyecanı ki bu?

" Bu kadar heyecanlı olduğuna göre önemli bir şey olmalı. on beş dakikaya ordayım benimde anlatmam gereken bir sürü şey var"

"Dikkatli ol." deyip kapattım.

Dün gece bu cesaret nerden gelmişti bana? hala inanamıyorum ama bir yandan da mutluyum çok büyük bir başarı elde ettim. Sonunda dışarı çıkıp yeni insanlarla tanışa bildim. dün gecenin şokunu hala atlatamadım. Onlar kimdi? ve yağızı nerden tanıyorlardı? Ve en önemlisi yağızın beni tanıyormuş bakışları.

On dakika sonra...

"Ben geldim"

"Hoş Geldin."

Ne kadar ona kızgın olsam da. onu gördümü sevindim. Yatağımdan kalkıp ona doğru ilerleyip ona sımsıkı sarıldım.

"Ay yeter kız beni boğdun hem ben o kadar sarılmayı sevmiyorum biliyorsun. "

"sende beni biliyorsun temas bağımlısı oldu mu. "

"Evet biliyorum ama artık sal beni anlatacaklarım var"

"Ha bir an aklımdan çıktı. Önce sen mi anlatıcan? yoksa ben mi anlatayım? "

"Sen anlat bakim dün gece ne oldu? " Okyanus mavisi gözleri merakla bana bakıyordu. Tıpkı küçük bir çocuk gibi.
Yatağın üzerine oturdum oda benim yanıma oturdu.

" Şimdi dinle beni."

"Dinliyorum."

Hala dün gecenin etkisindeyim diyeceğimde ama çok sakin duruyorum.

"Dün gece bardan çıkınca yolu kaybettim..." ona bütün olayları detaylı bir şekilde anlattım. Hatta bazı kısımlarından iki kez üstünden geçtim.

Umut'lu Vaka ( Düzenlenip Devam ediyor.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin