(Unicode)
ပိတ်လို့ထားတဲ့ကျောင်းတံခါးရှေ့တွင် သပြေခတ်ကိုင်သူကကိုင်၊မုန့်ပဲသရေစာထုပ်လေးတွေကိုင်သူကကိုင်နဲ့ ကျောင်းဆင်းမည့်အချိန်ကိုစောင့်ဆိုင်းနေကြသည့်မိဘများမှာ ကျောင်းဆင်းချိန်တွင်ခြေချင်းလိမ်နေကြသည်။
သူတို့အထဲတွင် လင်းခေးလည်းအပါအဝင်။ပင်တိုင်စာမေးပွဲခန်းထဲကထွက်လာလျှင်စားရအောင် ပင်တိုင်ကြိုက်တက်တဲ့နှမ်းဗြစ်လေးတွေနဲ့ရေဘူးတစ်ဘူးကိုကိုင်ကာစောင့်နေခဲ့၏။
ပင်တိုင်တို့ဆယ်တန်းစာမေးပွဲစဖြေသည့်နေ့ကထဲက ဒေါ်အေးသွယ်လည်းလယ်ထဲမသွားတော့ဘဲ ဗေဒင်ဆရာဆီကိုသာအဆောင်သွားယူလိုက်ယတြာချေလိုက်နဲ့ရှုပ်နေခဲ့ရာ အခုလည်းဘုရားခန်းထဲကမထွက်သေး။စာမေးပွဲရက်မို့ပင်တိုင့်အကြိုက်တွေချက်ပြုတ်နေရတဲ့မေမိုးလည်း မအားလပ်တာကြောင့်လင်းခေးတစ်ယောက်ဘဲလာကြိုရခြင်းဖြစ်၏။
ု
"ဟော ထွက်လာကြပြီ"
အနီးအနားကမိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့အသံကြောင့် ကျောင်းဝန်းထဲကကျောင်းသားတွေတစ်ယောက်စနှစ်ယောက်စအရင်ထွက်လာကြပြီး နောက်ပိုင်းပိုမိုများပြားစွာထွက်လာကြတဲ့ကျောင်းသားတွေကြား လင်းခေးပင်တိုင့်ကိုသာရှာနေမိသည်။
တွေ့ပါပြီ သပြေခတ်လေးခေါင်းမှာညှပ်ထားသေးတဲ့ကောင်လေးက ကျောင်းဝန်းထဲကတောင်မထွက်ရသေး၊မေးခွန်းစာရွက်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကလေးဖြင့် လင်းခေးကိုယမ်းပြနေလေသည်။ပင်တိုင်သူ့ကိုမြင်တာကြောင့် လင်းခေးလည်းလူအုပ်ကြားထဲသွားမနေတော့ပါ၊ပင်တိုင်မြင်သာတဲ့နေရာမှာဘဲ ရပ်မြဲရပ်စောင့်နေခဲ့၏။
"ကိုကို"
အနားရောက်လာတဲ့ပင်တိုင့်ကို လင်းခေးရေဘူးလေးသာအရင်ပေးလိုက်၏။ရေဘူးကမ်းပေးလာတာကြောင့် ပြောမဲ့စကားတွေရပ်တန့်ကာရေအရင်သောက်လေတဲ့ကောင်လေးက လက်တစ်ဖက်ကလည်းမေးခွန်းစာရွက်လေးပေးလို့။
ပင်တိုင်ရေသောက်ပြီးမှ လင်းခေးတို့ကျောင်းနားကထွက်လာခဲ့၏။
"ကိုကို ပင်တိုင့်ကိုမေးခွန်းပြန်မတိုက်ပေးတော့ဘူးလား"
"တိုက်ပေးစရာမလိုပါဘူး ပင်တိုင်ဖြေနိုင်မှာကိုကိုယုံကြည်တယ်"
