(Unicode)
ပြတင်းပေါက်မှတိုးဝင်လာတဲ့ လေပြေအေးအေးလေးရဲ့ထိတွေ့မှုက အိပ်ရာကနိုးလာသည့်ပင်တိုင့်အတွက် နိုးနိုးခြင်းအေးမြမှုကိုခံစားရလေသည်။
အထက်အောက်ပြတင်းပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးဖွင့်လို့ထားရာ ပြတင်းပေါက်မှတဆင့်မြင်နေရတဲ့ရှုခင်းတွေနဲ့မနက်စောစောအော်မြည်နေတဲ့ငှက်သံလေးတွေကအစ အတိုင်းသားကြားနေရ၏။အရင်ကရွာမှာဆိုပင်တိုင်အစောကြီးထနေကျဖြစ်ပေမဲ့ ညကဘယ်အချိန်မှဘယ်လိုအိပ်ပျော်သွားမိလဲမသိရာ နိုးလာသည့်အချိန်၌နေအလင်းရောင်ကြီးက တောက်ပစွာထွက်ပေါ်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
ပင်တိုင်နောက်ကျမှအိပ်ရာကနိုးလာခဲ့ရာ နိုးလာသည့်အချိန်၌လင်းခေးကိုမတွေ့ရတော့ပေ။ဘေးနားမှာအိပ်ရာခင်းနဲ့စောင်တွေခေါက်သိမ်းသွားပုံအရ လင်းခေးအိပ်ရာကအစောကြီးထသွားဟန်တူသည်။ထို့ကြောင့် ပင်တိုင်လည်းအိပ်ရာမှထလျက် အိပ်ရာခင်းတွေခေါက်သိမ်းပြီးသာထလာခဲ့ရ၏။
"ကိုကို...ကိုကို"
"ကိုကိုမီးဖိုထဲမှာပင်တိုင်"
မီးဖိုထဲမှာအလုပ်ရှုပ်နေတဲ့လင်းခေး အိမ်အပေါ်ကထွက်လာတဲ့ပင်တိုင့်အသံလေးကိုကြားပြီး မီးဖိုထဲကဘဲလှမ်းပြီးအသံပြုလိုက်ရလေသည်။
"ကိုကို"
"ဗျာ"
မီးဖိုထဲမှာတစ်ယောက်ထဲအလုပ်ရှုပ်နေတဲ့လင်းခေး ပင်တိုင့်ကိုထူးသာထူးနေတယ်၊အထဲသို့ဝင်လာတဲ့ပင်တိုင့်ကိုပင် တစ်ချက်လှည့်မကြည့်ချေ။အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့လင်းခေးအနား ပင်တိုင်ကပ်ကြည့်တော့ဆီဆမ်းထားတဲ့ထမင်းပူပူလေးတွင် ပဲပြုတ်လေးတွေထပ်ဖြူးထားတဲ့ထမင်းပန်းကန်နှစ်ချပ်ကိုသာ မြင်လိုက်ရ၏။
"ကိုကိုလုပ်ထားတာလား"
"အင်း ကိုကိုလဲထမင်းဘဲချက်တက်တာ၊ဟင်းမချက်တက်လို့ ဆီဆမ်းပြီးပဲပြုတ်လေးဘဲဖြူးထားတာ"
"ပင်တိုင့်ကိုတော့မနှိုးဘူး ပင်တိုင်ချက်မှာပေါ့"
သူ့ထက်စာလျှင် မေမိုးနဲ့အနေများတဲ့ပင်တိုင် ချက်တက်ပြုတ်တက်တာကိုလင်းခေးလည်းသိပါသည်။သို့သော် အခုတောင်အသံလေးတွေသိပ်မကြည်ဘဲ နွမ်းလျလျနဲ့မျက်နှာလေးတွေကျနေတဲ့ပင်တိုင် အတော်ပင်ပန်းနေရတာနဲ့တင် လင်းခေးမကြည့်ရက်တာ၊နေမကောင်းသေးတဲ့ပင်တိုင့်ကို လင်းခေးတကူးတကကြီးထပ်ပြီးမပင်ပန်းစေလိုတော့ပါ။ထို့ကြောင့် သူကိုယ်တိုင်ဘဲအစောကြီးထ၊ထမင်းချက်ပြီး ကိုကျော့မြိုင်ကိုအကူအညီတောင်းပြီး မသွားတက်မလာတက်သေးတဲ့ရွာမှာပဲပြုတ်ရောင်းသည့်အိမ်ကအစ ကိုကျော့မြိုင်ကိုမေးပြီးဝယ်ထားရခြင်းဘဲဖြစ်၏။
