Shattered

22

Ezekiel's PoV

Nanatili akong nakasandal sa pader ng parking lot ng ospital na dati kong pinagtatrabahoan. Habang hinihintay na magpakita sa harapan ko ang g*gong Lucius.

That a$$hole!

Napakuyom ang kamao ko dahil sa galit at hindi narin ako mawari sa pag-aalala sa asawa ko ng kasalukuyang nasa loob ng ospital.

Nawalan sya ng malay at gustohin ko mang pumasok ay pinipigilan ako ng mga alipores ng g*gong Lucius.

"You have the courage to see me?" Napatingin ako sa nagsalita at duon ko nakita ang g*gong Lucius na nakapamulsang nakatayo sa 'di kalayuan at may mga kasama ito.

I was about to approach him ang give him a punch that he deserve but his men stopped me.

Nakita ko itong ngumiti na para bang minamaliit ako habang patuloy akong pinipigilan ng mga tauhan nyang makalapit sa kanya.

"What did you do to her? Tell me? Ano'ng kag*guhan ang ginawa mo sa asawa ko?!" Inis kong sambit at tumaas ang isa nitong kilay at sumenyas sa mga tauhan nya na bitawan ako na kaagad namang sinunod ng mga ito.

He just smirking while walking towards me. I was surprised dahil naunahan pa ako nitong masuntok dahilan para tumalsik ako.

"Kag*guhan? Have you already forgotten what you did to her? You're the reason why she suffered. And you don't have the rights to act like a good husband to her." He stated that made my body numb.

Those words remind me of how useless and foolish i am.

"She's already happy with me. She love me, Kaya tigilan mona sya." Sambit pa nito.

He's right, mukhang masaya nanga si Luna sa kanya. It seems like Luna already found the right guy she really deserved to be with. But no, hindi ako papayag na basta-basta nalang nyang aagawin sa akin ang asawa ko.

Malaki nga ang pagkakamaki kong nagawa pero siguro sapat na ang ininda kong paghihirap nung nawala sa akin si Luna.

Tumayo ako at saka tiningnan ng masama ang tarantado.

"She has an amnesia, right?" Natigilan ito sa sinabi ko.

"Hindi mo ba naisip na kaya kalang nya mahal kasi hindi nya ako ma-alala?" I laughed at him.

"Sa simula't sapul, ikaw parin ang talo." Saad ko pa pero sumagot pa ang g*go.

"Malaki talaga ang kompyansa mo na babalik sya sayo kapag bumalik narin ang mga ala-ala nya?" Sagot nito at lumapit ulit ito sa akin.

"Izuna is mine. Akin lang sya." Mariin nitong sambit habang nanlilisik ang mga matang nakatitig sa akin.

"Izuna? She's not Izuna. She's Luna! My wife!" Mariin ko ding sagot kaya kaagad nito akong kinwelyohan.

"Ang tapang mo din eh no? I think you're not aware that i can kill you whenever i want." He stated but i just laughed.

"Do you think I'm afraid?" Matapang kong sagot at Binitawan nya ang kwelyo ko at saka tumalikod.

"I'll gonna win her heart no matter what Lucius Vergara. Isaksak mo 'yan sa kokote mo." Sambit ko kaya napatigil ito sa paglalakad.

"Let's see." Natawa ito ng pagak bago nagpatuloy sa paglalakad.

I'm right, mukhang may sakit nga sa utak ang lalaking 'yun.

Napasandal ulit ako sa pader at napabuntong hininga.

I really want to see her. Gusto kong malaman ang kondisyon nya pero wala akong magawa dahil ayaw akong papasukin ng Lucius na 'yun.

Napangiti nalang ako ng mapait. Hindi na sana ako nahihirapan ng ganito kung hindi ako nagpakab*bo nuon.

Akin na nakuha pa ng iba.

Napasabunot nalang ako sa buhok ko dahil sa inis na nararamdaman ko sa sarili ko.

---

Izuna's PoV

Nagising ako na nasa loob ng isang kwarto. Kaagad kong naisip na nasa ospital ako dahil may mga nakita akong aparato na nakakabit sa akin.

"W-what happened?" Usisa ko at duon ko napansin si Lucius na nakaupo at nakapatong ang ulo sa gilid ng kamay ko.

He's sleeping.

Marahan kong iginalaw ang kamay ko para sana hawakan ang malambot nyang buhok pero mukhang nagising ko yata ito.

"Wife," gulat nitong sambit at halata ang pagod sa mga mata nya.

"I'm glad that you're awake. I'll just call the doctor." Sambit nito bago tumawag sa telepono.

"How are you?" Usisa nito at hinawakan ang kamay ko.

"I'm fine." Tanging sagot ko at pilit na inisip kung ano ang nangyari at bakit ako nasa ospital.

"Honey, what happened? Bakit ako nandito?" Hindi kona napigilan pa'ng mag tanong dahil hindi ko talaga ma-alala.

"We're on the party last night and you suddenly lost consciousness." He answered.

Pagkatapos kong marinig ang sagot nya ay duon na umpisang bumalik sa isipan ko kung ano talaga ang nangyari.

That guy.

Napahawak ako sa ulo ko ng kumirot ito ng maalala ang mukha ng lalaking 'yun. His name is Ezekiel.... I can remember his name.

"Are you okay?" Bakas ang pag-aalala sa mukha ni Lucius.

"Who's Ezekiel? Kilala mo ba sya?" Hindi ko alam pero kusang bumuka ang bibig ko at tinanong si Lucius.

Kitang-kita ko kung paano namuo ang magkahalong gulat at takot sa mga mata nya.

Hindi pa nakakasagot si Lucius sa tanong ko ng biglang pumasok ang doctor.

The doctor immediately checked me. Habang ako ay nanatiling nakatulala habang may kung ano'ng mga pangyayaring patuloy na pumapasok sa isipan ko.

I saw a woman.... Our face resembles a lot. Who is she? Sigurado ako na hindi ako 'yun.

Mas lalo akong nagtaka ng maalala na kamukha nya ang babaeng nasa litrato na nakita ko nuon sa kwarto namin ni Lucius.

"We just need to examine her para makasigurado tayo sa kalagayan nya, Sir." Sabi ng doctor bago umalis.

Hindi ko alam pero nag-umpisa na akong magtaka sa sarili ko.

"Lucius," tawag ko sa pangalan ng asawa ko.

"Sino ba talaga ako?" I suddenly asked and Lucius just remained silent while standing beside me.

"I remembered a girl. A girl who resembles me a lot. Sino sya? Do you know her?" Usisa ko at iniangat ang tingin sa asawa ko pero nagulat ako ng makita ang galit sa mga mata nya.

"Tomorrow morning, we will leave this place." Malamig nitong sagot at kaagad na tumalikod.

"It's not the answer that i want to hear, Lucius!" Inis kong sambit.

"Who is she? Do you know her?" Tanong ko ulit pero wala na akong natanggap na sagot dahil kaagad na itong lumabas.

What's wrong with him? Bakit parang may itinatago sya sakin?

Mas lalo akong binalot ng pagtataka at pakiramdam ko may mga bagay pa akong dapat na ma-alala.... It seems like it's so important.

#Hatake_simp