Daylight || H.S.

3• Gifts and Smiles

"Hayır, hayır. Orayı tekrar alalım."

Kid kafasını iki yana sallayarak konuştuğunda onaylarcasına başımı salladım. Daha öncesinde tamamlamış olduğumuz melodi yeniden çalmaya başladığında son iki saatimi söyleyerek geçirdiğim şarkının sözlerini yeniden söylemeye başladım.

Bir süre kayıt devam ettiğinde Kid memnun bir şekilde gülümsedi.

"Çok daha iyi. Şarkının sözleri normalden biraz daha uzun olduğu için melodiyi bu şekilde yayarak kullanmak daha mantıklı. Sesini bu şekilde kullanmanı sevdim." dediğinde keyifle güldüm.

Tyler kaydı bir kez daha oynattı ve şarkıyı ilk defa tamamlanmış hâliyle dinledik.

"Adamım, bu da ne sikim böyle? Aman Tanrım." diyerek stüdyoya giriş yapan Jeff ile üçümüz de kahkaha atmaya başladığımızda Jeff büyülenmiş gibi bana bakıyor ve şarkıyı dinliyordu.

"Kalp krizi geçirmiyorsun, değil mi Jeff?" diye sordu Kid elini omzuna atıp gülerken. Jeff de gülerek karşılık verdiğinde şarkı da bitmişti.

"Bu süper. Kusursuz." dedi Tyler eliyle omzumu sıkarken.

"Benim de içime fazlasıyla sindi. Sanırım güzel bir başlangıç oldu." dediğimde Kid birkaç küfür eşliğinde bu şarkının güzelliğini Jeff'e anlatmakla meşguldü.

Stüdyoda sohbet ederek geçirdiğimiz yaklaşık bir saatin sonunda çocuklara oldukça önemli bir işim olduğunu söyleyip tüm sorularını cevapsız bırakarak ve bu yüzden oldukça fazla küfür yiyerek hızla stüdyodan çıktım.

Eve uğramam ve oldukça önemli işim için birkaç şey paketlemem gerekiyordu. Yani, Lenora'nın yeğeni Daisy için aldığım hediyeleri.

Sadece bir imza ile kutlamak istememiştim doğum gününü. Lenora sadece bunu isterken bile mahcuptu ve ben ona bunun oldukça küçük bir istek olduğunu da göstermek istemiştim.

Daisy'nin yaş grubuna uygun ve ona da tam olacağına inandığım papatya desenli bir elbise almıştım. İsmiyle uyumlu oluşu ve gerçekten çok tatlı bir elbise oluşuyla anında elim ona yönelmiş ve hızla kasaya doğru gitmiştim.

Ayrıca geceleri uyuyamadığında benim şarkılarımdan birini dinliyor oluşu da ona üzerinde 'İyi geceler.' yazılı minik pembe bir yastık almaya yönlendirmişti beni. Üzerine silinmeyecek ve yıkandığında mürekkebi dağılmayacak bir kalemle 'İyi geceler Daisy, H.' yazmış ve minik bir imza iliştirmiştim altına.

Tabii, kendisinin henüz 3 yaşında oluşundan ötürü bu yazılar onun için birkaç karalamadan ibaret olacak ve bu noktada devreye ailesi girecekti.

Şimdi ise bunları paketleyecek ve Lenora'nın yanına yani suşi restoranına yeniden gidecektim.

Eve gelmem ve paketleme işini yapmam yalnızca dakikalar sürerken kendimi yeniden tanıdık yolda bulmuştum.

Radyoda çalan şarkılara eşlik ederek geçirdiğim yolculuğun sonunda sarı renkli hediye paketlerini arabanın arka koltuğundan aldım ve adımlarımı içeri yönelttim.

Restoran, tadilat sonrasında dekorasyon işleri için henüz açılmamıştı. Lenora masaların üzerine desenli peçetelikleri yerleştirmiş ve şimdi ise daha öncesinde gittiğimde oturduğumdan daha farklı ve daha hoş görünen sandalyeleri diziyordu.

"Merhaba." dedim içeri girdiğimde. Elindeki sandalyeyle dönüp bana baktığında dudaklarında tatlı bir tebessüm belirmişti.

Yorulmuş olduğu belliydi. Alnında minik ter damlacıkları oluşmuş ve saçları dağılmıştı. Ama dürüst olmak gerekirse, yine oldukça hoş görünüyordu.