අපි නානු ඔය ස්ටේශන් එකෙන් බැස්සා. එත් බලපන් මම ආස දේවල් මුකුත්ම වෙන්නෙ නෑ.
"පුතාලා ඇවිල්ලා..." ලොකු අම්මා ඈතින් ඉදන් කියද්දි සනා ලොකු අම්මා ගාවට දිව්වා.
"මගෙ කොල්ලා කලු වෙලා දෙයියනෙ." සනාගෙ ඔලුව අත ගාන ගමන් ලොකු අම්මා අදරේ පෙන්නද්දි මම ඒ දිහා බලන් හිටියා. ඇයි මට හිතෙන්නෙ මේ ආදරේ බොරුවක් කියලා...
"ටෂි... යමු..." මම බෑග් තුනත් අරගෙන ගියා.
"කෝ ඕක දෙන්න මම ගන්න..." බෙබා අයියා මගෙ ලගට ඇවිත් කියද්දි මම හිනාවෙලා සනාගෙ බෑග් එක දුන්නා.
"බලන්නකො සුදු නෝනා ටෂි කතා කරන්නෙත් නෑ අපි එක්ක මෙච්චර දන්න අය වෙලත්."
"එහෙම නෑ අයියෙ."
"ආඩම්බර කොල්ලෙක්නෙ." මගෙ ඔලුව අත ගාන ගමන් බෙබා අයියා කිව්වාම මම ලා හිනාවක් දැන්මා.
"ඒකට සනා එක්ක නම් කටර් එක වගෙ කියෝ කියෝ ආවේ." දෝණි කතා කරලා කිව්වාම බෙබා කියන එකා මගෙ කරට අත දා ගත්තා. මේකට කියන්නෙ මොකක්ද මම ආස නෑ මාව අල්ලනවට. එත් මාව බලාගන්නම් කිව්ව එකා එයාගෙ අම්මා එක්ක ඉස්සර වෙලා යනවා. කරන්න දේකුත් නැති නිසා මම ඔහෙ හිටියා.
වෑන් එක ස්ටේශන් එකෙන් පොඩ්ඩක් එහාට වෙන්න නවත්තලා තියෙන්නෙ. බේබා මගෙ කරට අත දාගෙන දෝණිලා එක්ක කියෝ කියෝ යනවා.
"ආ බෙබෝ..." කොහෙද ඉදන් ආව සනා අපි දෙන්නා මැද්දට පැන්නාම අල්ලන් හිටිය හුස්ම පොඩ්ඩක් මම අත්තැරියා. මට ඒක මහන්සි.
"දැන්ද අයියව මතක් වුනේ."
"මම අම්මගෙ බඩු වෑන් එකට දාලා ආවේ."
සනා මගෙ අත අල්ලන්න හදද්දි මම ගසලා දැන්මා. මම නිකන්ම පොඩි එකෙක් වගෙ.
"සොරි..." මගෙ කනට කරලා කියලා අරු ආයෙත් මගෙන් බෑග් එකක් ගත්තා.
"දෝණි..."
"ඕ ටෂි..."
"මම කඩේකට ගිහින් එන්නම්.. ඔයාලා වෑන් එකට යන්න."
"මම එන්නද?"
"එපා දෝණි ඔයාටත් මහන්සිනෙ මට තනියම යන්න පුලුවන්."
