ကထိန္ခင္းမဲ့ေန႔က တေရြ႔ေရြ႔နီးလာၿပီျဖစ္သလို မိႈင္းဟင္ရြာ
ေလးရဲ႕ရြာသားေတြမွာလည္း ျပံဳးတေပ်ာ္ေပ်ာ္ ၾကည္ႏူးပီတီ
ရိပ္ေတြ ႐ွပ္ေျပးကာ ရြာဦးေစတီ၌ ကထိန္ခင္းမည့္အလႉတြင္
လည္း ေကြၽးေမြးဖို႔ကအစ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအျဖစ္ ဦးေရႊ႐ိုးနဲ႔ေဒၚ
မိုးအကကို ကျပရင္း ရႊင္ျမဴးသဟာ ရယ္ေမာၾကရေအာင္
ေလက အဖက္ဖက္ကစလို႔ ဝိုင္းဝန္း၍ အားတတ္သေရာလုပ္
ကိုင္ေဆာင္ရြက္လ်က္႐ွိၾကေလသည္။
ရြာဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဓမၼာရံု႐ွိ အလႉခံမ႑ပ္၌လည္း
မနက္လင္းအာႀကီးအခ်ိန္တြင္ နိဗၺန္ေဆာ္အသံႏွင့္အတူ
႐ွိတာေလးနဲ႔လႉၾကသည့္ ရြာသူရြာသားေတြရဲ႕ ေစတနာကု
သိုလ္ေတြကိုလည္း ငါးဆယ္၊တစ္ရာကစလို႔ အားရပါးရသာဓု
ေခၚၿပီး ေဆာ္ျသေနပါတဲ့ သူႀကီးနဲ႔ရပ္ရြာလူႀကီးေတြရဲ႕အသံ
ကတဆာဆာ။
ထိုအလႉခံမ႑ပ္က အသံကိုပဲ နားစိုက္ေထာင္မိတာႏွင့္
ရပ္ရြာက အသက္ႀကီးအဘိုးအဘြားေတြမွ သာဓုေခၚရင္း
မုဒီတာပြားလ်က္ ႐ွိၾကေလ၏။
ထိုအခ်ိန္၌ ျခံထဲ၌ သီးႏွံေလးေတြစိုက္ထားတဲ့ ေနရာ၌ ငုတ္
တုတ္ထိုင္ရင္းမွ ခပ္ေတြေတြေလး ေငးေနတဲ့ သခြပ္႐ိုး။
မ်ားမ်ားစားစားေတာ့စိုက္ပ်ိဳးထားျခင္းမဟုတ္ပဲ ဘူးသီး၊ခရမ္း
သီး၊ရံုပတီသီး၊ခ်ဥ္ေပါင္ ဟိုတကြက္ဒီတစ္စု အနည္းငယ္မ်ွသာ
။
"႐ိုးေလး...ခရမ္းပင္က ခရမ္းသီးကိုၾကည့္ၿပီးဘာေတြေတြး
ေနတာလဲ...ဘာလဲဒီေန႔ခရမ္းသီးႏွပ္မလို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူး...ေမာင္ဟာနဲ႔တူလို႔ လြမ္းသလိုလိုျဖစ္ေနလို႔"
"ဟမ္!ဘယ္လို..ဘယ္လို"
"ဟို..ဟို...မဟုတ္ပါဘူး အရီးေလးက ႐ုတ္တရက္ႀကီးေျပာ
လိုက္ေတာ့ ေၾကာင္ၿပီးေျပာမိတာ"
ခရမ္းပင္၌ တုတ္ခိုင္ႀကီးမာသန္မာလြန္းတဲ့ ခရမ္းေရာင္ရင့္ရင့္
အရည္ရႊမ္းမဲ့ပံုေပၚတဲ့ ခရမ္းသီးႀကီးကို ၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္း
တစ္မမ။
႐ိုးလည္း အရီးေလးတို႔ေျမႇာက္ေပးလို႔သာ ေမာင့္ကိုအငတ္
ထားေနရတာ ဒါနဲ႔ဆိုႏွစ္ႀကိမ္႐ွိေနၿပီ..႐ိုးမွာ ငိုမဲ့မဲ့ေတာင္ျဖစ္
ခ်င္ေနမိၿပီ..ေမာင္ စိတ္ဆိုးမွာလည္း စိုးရိမ္မိသလို ေယာက်္ား
ျဖစ္သူကိုလည္း ေၾကာက္ရခ်စ္ရသူမို႔ ၾကားထဲ၌ စိတ္သာညစ္
ေနမိေလသည္။
YOU ARE READING
မောင့်အမိန့်စည်း (ေမာင့္အမိန္႔စည္း)
Romanceအမိန္႔စည္း+သခြပ္႐ိုး ( ႐ွင္မႈန္းနံ႔သာ) အမိန့်စည်း+သခွပ်ရိုး ( ရှင်မှုန်းနံ့သာ) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ငါ့အနားကထြက္ခြာခြင့္မျပဳနိင္ဘူး အသက္နဲ႔ခႏၶာတည္ျမဲေနသေရြ႔ မင္းကိုငါပိုင္တယ္။ BL
