"Hogwarts'da profesör olacağım hiç aklıma gelmezdi!"
Sirius, varitaserum sayesinde Azkabanda 12 yıl kalmaktan kurtulur. İçinde öfke ve üzüntü ile yaşamaya başlarken Albus Dumbledore sayesinde tekrar Hogwarts'da bulur kendini. Üstelik bu sefer kutsal...
Her şey sona erdikten sonra-ki bu uzunca bir mücadele gerektirdi. Önce Cassandra, Leonardo sayesinde Loshotoların arasına sızabildi. Freya ve Lucille kendisine güvenmese de Leonardo ona destek çıktı ve ona aşkını itiraf etti. Ama Cassandra'nın kalbi Sirius'tan başkasına ait olamazdı. Sirius'u onu bırakmak zorunda kaldıktan sonra bir kere görebildi, ama kendisi ona öyle nefret ve acı dolu gözlerle bakmıştı ki konuşmaya cesaret edemedi. Bu yüzden onu neden terk ettiğini açıklamak için var gücüyle Loshotoları durdurma planları yapmaya başladı. En sonunda Leonardo ile Freya ve Lucille'yi tuzağa düşürmeye başardılar, Dumbledore uzaklardan onları durduracak bir büyü ile geri döndü. Bir daha asla uyanamasınlar diye, Leonardo, Dumbledore ile aynı tarafta olmak istemedi ve bu sürede gerçek niyetini gösterdi. Evet, Freya ve Lucille'den kurtulmak istiyordu çünkü kendisi mutlak güç ve kudret sahibi olarak tek anılmaya kararlıydı. Cassandra bunu fark edince Dumbledore ile gizli bir plan yapıp Leonardo'dan da kurtulmayı başarabildiler. üçü yine Anza Tapınağında kilitli kaldı ama bu sefer sonsuza kadar- Cassandra tekrar Sirius ile bir araya geldi. Ona her şeyi anlattı ve tekrar barıştılar. Sirius iki kere ölümden dönünce birbirlerinin kıymetlerini daha iyi anlamışlardı. Şimdi çok mutlular neredeyse yirmi yıldır evliler, biraz yaşlandılar ama hala birbirlerine deliler gibi âşıklar. Yakından bakmak için Black'lerin meşhur hiçbir şey yok ama maksat eğlence olsun akşamlarına misafir olalım.
"Kaç kere söyleyeceğim ortalıkta dağınıklık istemiyorum diye! Birazdan misafirlerimiz gelecek." Cassandra adeta cırladı ama kimse onu dinlemiyor gibiydi. Büyük oğlu James şömineyi quidditch kalesi bellemiş, diğer oğlu Marius ise yıldız bir oyuncu gibi kâğıttan yapılmış bludger benzeri şeyi şömineye atmaya çalışıyordu. "Çocuklar lütfen ama!" diye bağırdı ama yine boşunaydı. Cevizli kekinin kreması kendi kendine şekillenirken bunca sese bir de üst kattaki odasından Euphemia katıldı.
"ANNE GELEBİLİR MİSİN?"
"SAYIIII!!!"
"SESSİZ OLUN. GELİYORUM KIZIM." Cassandra Lysa Black şakağı ağrımaya başlarken cisimlendi ki bu da ağrısını iyice arttırdı ama anne olmak bunu gerektirirdi. "Anne sence kırmızı mı yoksa beyaz mı takmalıyım?" Kahverengi saçlarının üzerine iki farklı renkteki tokaları tutup annesinin cevap vermesini beklerken Euphemia üst üste yığmış olduğu kıyafet yığınını vücuduyla saklamaya çalışıyordu ama annesi anında asasını çıkartıp "aklapakla" diyiverdi. Yüzünde onaylamaz bakışlarından biri vardı.
"Euphemia bu odanın hali nedir kızım? Kardeşlerinden daha yaramazsın." Sahiden de Euphemia 16 yaşında bir genç kız olmasına rağmen bazen çocuklardan daha afacan olabiliyordu. Gerçi artık evde çocuk var demek de zordu. James 14 Marius ise 12 yaşındaydı. Genç kız gözlerini devirdi. "Anne güzel görünmek istiyorum hepsi bu." "Sen zaten güzelsin," diye araya girdi annesi ama nafileydi. Kızı Harry'e içten içe hatta baya belirgin bir şekilde hayranlık duyduğu için onun da gelecek olması işleri iyice kontrolden çıkarmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
