Hafızasını kaybetmiş bir halde baş düşmanının evinde esir olarak uyanan Meira, geçmişte işlediği affedilemez bir günâhın bedelini ödüyor olduğunu öğrenir.
Meira uyandığında ona söylediği ilk cümlesi "biz düşmanız" olan adamın, bir zamanlar gözlerin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm Yirmi Beş
"Sözleşme."
Haberin Yok Ölüyorum - Duman
2013
6 yıl önce...
ℒ
''Elbet bir gün buluşacağız Böyle yarım kalmayacak.''
Buz gibi havanın içimdeki yangını söndürmeye yetmediği ve kafamda dönenlerin susması için alkolü damarlarıma saldığım kasvetli bir gece yarısı.
''Nişanlıymış demek...'' Ozan büyük bir sıkıntıyla aldığı nefesin ardından üstüne bir de rakı bardağını dayadı ağzına. Dibinde kalanı tekte dikti kafasına, bardağı da sertçe geri bıraktı masaya.
''Belki bir deniz kenarında El ele mâziyi konuşacağız.''
Kaçıncı sigarayı yaktım bilmiyorum, küllük ağzına kadar dolmuş, açık havada olmamıza rağmen başımızı bir duman sarmış. Kulübün terasında, direkten sallanıp cılız bir ışık yayan ampulün altına kurulmuş masada, dolu kafada, titreyen ellerle aldığım aslan sütümü gönderdim boğazımdan aşağıya. Dokunduğu yerleri de beraberinde yakışı hâlâ hayatta olduğumu hissettiren tek şeydi bana.
''Benim içimde yanan ateş var Sevgilim ne zaman buluşacağız.''
Ve radyodan yükselen acıklı bir ses. Üç kişilik bir rakı masası, bütün şehrin manzarasına karşı. Bir daha doldu bardaklar, nefes almayı unutup zıkkımlanmakla soluklandım sadece, bir an olsun kendimle baş başa kalırsam buna dayanamam sandım.
