Kurtuluş Son |BxB|

31. Osman'ın Yokluğunda Olanlar

Oy atmayı unutmayın lütfen

🍂🍂

Dün olanlardan devam

Samet canı fena halde sıkılarak yan yan Emin'e baktı. Emin'in kardeşine üzgün bir ifadeyle baktığını görünce ne diyeceğini bilemedi.

Yüzünü büsbütün içerlenmiş bir ifade almıştı. Kardeşi boynuna daha çok asılınca Bekir amcasına bir daha bakmadan kısık sesle "Allah razı olsun Bekir amca!" dedi çekinerek.

"Ne demek oğlım. Sen küçıcık çocığa bakma. Dedıkodu oldığını biliyem elbet. Haftalardır karargâhta tutsak tutıldığını herkes bili hema işte..."

Bekir bey nasıl teselli vereceğini bilemiyordu. Yutkunarak elini hadi eyvallah anlamında kaldırıp arkasını döndü. Tam adım atıyordu ki Samet boğazı düğümlenmiş bir şekilde "Bekir amca" diye seslendi.

Bekir bey kaldırdığı sağ ayağını yere indirmeden başını çok az yana kaydırdı ve "Efendım oğlım!" dedi.

"Arkamdan ne diyorlarmış? Çünkü sende inanmış gibi duruyorsun bu iftiralara!"

Hayal kırıklığının en derinini yaşarken Bekir bey gözlerini pişmanlıkla yumdu ve yutkunarak arkasını döndü. Eğer dönmezse Samet'in söylediklerini tasdiklenmiş olurdu.

Elini cebine götürüp püsküllü tesbihini eline aldı. "Emin! Oğlım haydi sen Fırat'ı içerı götır" diye uyardı. Fırat Samet'in boynunu bırakmayınca annesi elini uzatıp oğlunu kucağına aldı ve Emin ile beraber içeriye geçtiler.

Samet Bekir amcasıyla baş başa kalınca, pür dikkat kesildi ve karşısında suçlu bir çocukmuş gibi duran adamın ağzına baktı. Bekir amcasının dilinden dökülecek cümlelere kulak kabarttı.

Bekir bey elini ağzına götürüp siler gibi yaptı. İfadesiz gözlerle oğlu gibi gördüğü gence bakıp elini omzuna götürdü. "Senın köyliye ihanet ettiği dedıkodısı yayılmış oğlım.... Birde..." deyip gözlerini kaçırdı. Nasıl söyleyecekti ki böyle ahlak dışı bir olayı. Nerde görülmüştü erkeğin erkeği altına yattığı.

"Senı Charles denen şerefsız komıtanla livata yaptıği görmışler. Hemde birkaç defa...Sende sızı görenleri karargâhtan kovmışsan gibi saçma sapan dedıkodular işte oğlım."

Samet birden dehşete kapıldı. Titreyen kirpikleriyle fısıldadı ve tek kelimelik bir "Nee?" döküldü lal olmuş dilinden.

Nerden geldiğini bilemediği iftiranın isyanı dört bir yanını sardı aniden. Tam da bu sırada evlerinin önünden geçenler ağzının ucuyla ve tam da Samet'in duyacağı bir ses tonuyla "Utanmaz herif! Hala utanmadan yaşayabiliyor ya ona yanarım. Başkası olsa utancından gebermişti şimdiye kadar"

Bekir bey kendini döndermeden "Ağalar yoliza devam edın!" diye uyardı. Köylü Osman'dan dolayı Bekir beye hadsizlik yapmaya cesaret edemiyordu. O yüzden çamurlu yola batmamak için önüne dönüp yoluna tıpış tıpış devam ettiler.

"Bekir amca yok öyle birşey. Yemin ederim! Bu iftira da nereden çıktı bilmiyorum ama bu çok korkunç..." Düştüğü bu azap dolu sözlerin altında eziliyordu. Sükünetini eline alarak bir adım dışarı çıktı ve kapıyı ardından kapattı.