{Unicode}
...Babe
စိတ်ချ... မင်းကို ငါက လုပ်သတ်မှာ...
****
ဒီနေ့ အစ်ကို့ရဲ့တက္ကသိုလ် သွားဖို့အတွက် ဒီဇိုင်းကာလာ ဘာညာအနေအထား ပြင်ရသည့်နေ့ပင်...။
"အစ်ကို... ဒီပုံလေးဆို မဆိုးဘူးနော်...။ အဲ့ဒီပုံလေး ညှပ်လိုက်....။"
ဒီနေ့ အစ်ကိုနှင့်အတူ မြို့ကို လိုက်ပြီး အစ်ကို့ဆံပင်ပုံစံနှင့်ပတ်သတ်ပြီး ပြောရသည့် နေ့ပင်...။ အစ်ကိုက အစကတည်းက ပျိုးငယ်အကြိုက် ညှပ်ပေးမယ် ပြောသလို.. အဝတ်အစားကအစ ပျိုးငယ် ဝတ်ချင်သလို ဝတ်ပေးမယ်တဲ့....။
အစ်ကို့ပုံစံက အရင်နှစ်ပတ်လောက်က ပုံစံနဲ့ ကွာသွားပြီ ဖြစ်သည်...။ အစ်ကိုက ထမင်းမစား၊ မအိပ်ဘဲ နေရင်တောင် အစ်ကို့ရဲ့ ကိုယ်ခံအားက အဲ့လောက်မကျ... ပျိုးငယ်ဆိုရင်တော့ တစ်နေ့လောက်နဲ့ကို သိသာသည်....။
ပြေလည်သွားသည့်နေ့က စပြီး ပုံမှန်အတိုင်း ပြုမူနေတော့ အစ်ကို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ကြွက်သားများနှင့်အတူ ပြည့်တင်းမှု...။
အစ်ကို့လက်မှ သွေးကြောများက ထောင်ထနေပြီး သန်မာမှု အပြည့် ဖြစ်သည်...။ ပျိုးငယ်လက်ကတော့ သေးသေးသွယ်သွယ် ဖောင်းဖောင်းလေးပင် ဖြစ်သည်....။
ပထမဆုံးတော့ အစ်ကိုက ကျောင်းတက်ဖို့ ကိစ္စကို ငြင်းခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်း ပျိုးငယ်က ကျောင်းမပြီးလည်း ရတယ်... အစ်ကို့လုပ်စာ ထိုင်စားမယ် ပြောလို့ ကျွန်တော့်သဘောကျတက်ခဲ့တာမျိုးပင်...။
ဟုတ်ပါသည်... အစ်ကို့ပညာရေးက နှမြောစရာကောင်းသည်ဟု ပျိုးငယ် ယူဆမိသည်....။
အစ်ကိုကတော့ ကျွန်တော်သဘောကျ ဆံပင်ပုံစံကို ဆံသ ဆရာကို ပြကာ ညှပ်စေသည်...။
ထို့နောက် အစ်ကို ကျောင်းတက်ဖို့အတွက် အဝတ်အစားတစ်ချို့ ဝယ်ကာ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့မိသည်...။
အစ်ကို့ရဲ့ ဆံပင်ပုံစံ၊ အဝတ်အစားက အစ ကျွန်တော် ပြင်ဆင်ပေးနေမိသည်....။ မနက်စောစောကတည်းက မြို့ဘက်ကို သွားတာ... ညနေပိုင်းလောက်မှပဲ အိမ်ကို ပြန်ရောက်သည်...။
