Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}

XXXII

P.o.v. Sofie
Ik werd wakker in Nialls kamer en in Nialls bed. Maar Niall zelf, was nergens te bekennen. Meestal wacht hij totdat ik wakker ben, maar dit keer was hij weg. Ik keek om me heen en ging rechtop zitten. Ik rekte me uit en gaapte. Ik was te moe om op te staan dus liet ik mezelf terug op het bed vallen. Ik zuchtte diep en keek naar het plafond, die op dit moment heel interessant leek. Opeens ging de deur van Nialls slaapkamer open en kwamen de jongens en Perrie de kamer in gelopen. Tijdens het lopen zongen ze "lang zal ze leven". Als je nu denkt: waarom?. Nou, omdat ik een paar weken terug jarig was, maar toen was ik niet bij de jongens. Ja, ik ben nu 18. Ik ging rechtop zitten en zag dat ze allemaal een feestmutsje op hadden. Ze zongen allemaal vrolijk en kwamen bij me op bed zitten.
Toen het liet af was riep iedereen: 'gefeliciteerd!'. Ik lachte, 'ik wist niet dat jullie wisten wanneer ik jarig was'. 'Tuurlijk wel!' Zei Liam. 'Maar we hebben nog een cadeautje voor je' zei Zayn. Ze gaven me met z'n allen een ingepakt pakje. Ik opende het nieuwsgierig en er kwam een doosje tevoorschijn. Ik opende het doosje en er zat een brief in. Er stond:
Lieve Sofie,
Omdat je een tijdje geleden jarig was, maar wij er niet bij waren, willen we je alsnog een verjaardagscadeau geven. We zullen je niet langer in spanning houden...
Van ons krijg je een retour ticket naar spanje om daar vervolgens bij Lilly te verblijven voor 2 weken! Alles is al geregeld en je vliegtuig gaat morgen.
We hopen dat je er blij mee bent!
Veel liefs,
Liam, Zayn, Harry, Louis, Perrie en Niall
Ik keek de jongens en Perrie ongeloofwaardig aan. 'Menen jullie dit echt?' Vroeg ik verbaast. 'Kijk nog eens goed in het doosje' zei Zayn. Ik keek nog eens in het doosje en zag een vliegticket naar Spanje voor retour. 'Serieus?!' Riep ik uit. Iedereen knikte. 'OMG!!! Dank jullie wel!' Riep ik blij. Ik omhelsde iedereen en gaf Niall ook nog een zoen. 'Super bedankt!' Zei ik. 'Geen dank! Dit is voor je verjaardag' zei Liam. Ik stapte uit bed en deed een vest aan. 'Maar dan moet ik vandaag al mijn spullen pakken...' Zei ik meer tegen mezelf. 'Is dat een probleem dan?' Vroeg Liam. 'Nee... Maar dan weet ik wat ik moet doen vandaag' zei ik.
Na het ontbijt liep ik naar mijn kamer om me alvast klaar te maken. Ik kleedde me eerst om en deed mijn haar en make-up goed. Daarna legde ik mijn koffer op mijn bed en begon daar mijn favoriete kleding in te doen (natuurlijk zomerkleding). Tijdens dat ik mijn koffer aan het pakken was, kwam Louis binnen. 'Hey Soof! Lukt het een beetje?' Vroeg hij. 'Ja hoor' zei ik. Hij kwam bij me staan en sloeg een arm om me heen. 'Ik ga je wel missen hoor' zei hij. 'Ik jou ook!' Zei ik en ik omhelsde hem. 'Lou... Het is misschien een rare vraag... Maar ben je verlieft op me?' Vroeg ik voorzichtig. Louis liet me los. 'Nee. Het klinkt misschien hard, maar nee. Ik zie je als een zusje voor me. Hoezo?' Zei hij. 'Omdat je de laatste tijd zo extreem zorgzaam en bezorgd over me bent' zei ik eerlijk. 'Dat is omdat ik ervoor wil zorgen dat je niets over komt, en dat je gelukkig bent bij ons' vertelde hij. 'O, vandaar' zei ik. 'Sorry als het verkeerd overkwam' zei hij. 'Geen probleem! Nu snap ik het! Maar ik kan best voor mezelf zorgen' zei ik. 'Weet ik, maar ik heb gewoon het gevoel dat ik een beetje op je moet letten' zei hij. 'Dankje' zei ik en ik sloeg mijn armen weer om hem heen. 'Waarvoor?' Vroeg hij. 'Voor dat je wilt voorkomen dat me iets overkomt. Dat geeft me echt het gevoel dat ik iets waard ben' zei ik. 'Maar Soof! Je bent heel veel waard! Je bent echt super!' Zei hij. 'Dankje, jullie zorgen ervoor dat ik gelukkig ben!' Zei ik. 'Dat doe jij ook bij ons' zei hij. Ik glimlachte en we bleven zo een tijdje staan. Maar dat voelde goed.
Na een paar uur was mijn koffer helemaal ingepakt. Alleen de laatste dingetjes zoals make-up en tandenpoets-spullen zaten er nog niet in. Maar nu was het tijd voor het avond eten. We hadden met z'n allen besloten om iets lekkers en makkelijks te gaan eten, dus hadden we bij Nandoo's eten bestelt. Iedereen kreeg wat hij of zij bestelde en we begonnen te eten. Perrie was er nog steeds en het was super gezellig. We hadden echt een band samen gekregen. Ik vond het jammer dat Sophia niet was blijven slapen... Haar zou ik ook dolgraag beter willen leren kennen! 'Zeg Liam, hoe zit het nu met jou en Sophia?' Vroeg ik. 'Goed' zei hij blozend. 'Kom op! We zagen je wel zoenen!' Zei Niall. 'Hebben jullie gezoend?' Vroeg Harry. 'Oke, we zijn samen' biechtte Liam op. 'Gefeliciteerd' zeiden we allemaal. 'Dank jullie wel' zei Liam blozend. 'Nu jullie nog, boys' zei Zayn tegen Louis en Harry. 'Komt nog wel' zei Harry. 'Dat... Ik... Ik vind de ware hopelijk wel' zei Louis een beetje zenuwachtig. 'Die vind je zeker weten!' zei ik lachend.
P.o.v. Louis
We zaten met z'n allen in de woonkamer. Waarom moesten ze nou beginnen over vriendinnetjes? Ik merkte dat ik zenuwachtig werd. Straks merken ze dat ik nog iets verzwijg! Ik ga ze niet vertellen wat ik met Floor doe (niet doordenken gekkies 😉). Nog niet tenminste. We hebben nog niets samen maar we hebben het wel heel gezellig. We spreken steeds waker af. Het probleem is alleen dat ik niet durf te zeggen wat ik voor haar voel. Want als ze niet hetzelfde voor mij voelt, is het raar om vrienden te blijven.
P.o.v. Sofie
Na een tijdje ging Perrie naar huis. Ik zou haar niet meer zien voordat ik weg ging, dus we moesten nu gedag zeggen. We liepen naar elkaar toe en sloten elkaar in onze armen. 'Een hele goede reis! En heel veel plezier! Ik ga je missen!' Zei Perrie. 'Maar je kent me net een paar dagen' lachte ik. 'Alsnog! In die korte tijd ben je veel voor me gaan betekenen' zei ze. 'Jij ook veel succes en plezier met de jongens! Hou je ze in de gaten voor me?' Vroeg ik lachend. 'Tuurlijk! En we gaan wel skypen!' Zei ze. 'Tuurlijk!' Zei ik. 'Tot snel! Ik ga je missen' zei Perrie. 'Ik jou ook!' Zei ik. We lieten elkaar los. 'Pas goed op jezelf' zei Perrie. 'Jij ook!' Zei ik. Perrie liep naar buiten en stapte in haar auto. Ik bleef staan zwaaien totdat ik haar niet meer zag. In die korte tijd is ze echt heel veel voor me gaan betekenen... Bijna niet normaal meer...