Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}

LXII

P.o.v. Abby
~day after Nialls birthday~
Ik werd wakker en keek rond. Ik herkende de kamer niet. Ik ging rechtop zitten en meteen schoot er hoofdpijn mijn hoofd in. Ik legde mijn hand op mijn hoofd en wreef langzaam heen en weer. Zoals ik al had verwacht, hielp het niets. Ik zuchtte en bekeek de kamer nog eens. Er was een grote inloopkast met een grote spiegel ernaast. Ik keek naar het bed waar ik op zat. Maar toen ik zag wie er naast me lag, werden mijn ogen groter dan ze al waren. Ik sprong meteen uit bed en liep bij het bed vandaan. Een paar meter verder bleef ik staan. Ik legde mijn handen voor mijn mond en dacht na. Heb ik met Harry geslapen?! Ik haalde eens diep adem en kalmeerde mezelf. Gewoon slapen is niet zo erg... Als het maar niet meer is geweest... Ik zag dat ik mijn kleren nog aan had en rende snel naar beneden. Ik rende de keuken in en zag gelukkig Luke staan. 'Moge' zei hij vrolijk. 'Hey, vraagje: herinner jij je nog veel van gister avond?' Vroeg ik. 'Ja, hoezo?' 'Weet jij wat Harry en ik hebben gedaan?' 'Het enige wat ik weet is dat jullie eerst normaal stonden te dansen, maar toen jullie begonnen te drinken begonnen jullie ook te zoenen' vertelde hij. Mijn ogen werden groot en mijn hart stond stil. 'Dat meen je niet!' Riep ik uit. 'Ja echt waar!' Zei Luke spijtig. Ik plofte neer op een barkruk en legde mijn hoofd op mijn handen. 'Omg...' Zei ik zacht terwijl ik begon te snikken. Ik voelde een hand op mijn schouder en keek meteen op. Luke keek me aan. Zijn ogen straalden medelijden uit. 'Waarom huil je? Zo erg is dat toch ook weer niet' Vroeg hij voorzichtig en lief. 'Je begrijpt het niet... Luke, ik heb een vriendje!' Zei ik. Zijn ogen werden groot. 'Owh' zei hij zacht.

P.o.v. Harry
Ik werd wakker door het geluid dat door mijn openstaande deur kwam. Ik ging overeind zitten en rekte me uit. Ik haalde een hand door mijn haar en zuchtte. Man wat heb ik een hoofdpijn! Ik stapte mijn bed uit en wankelde naar mijn badkamer. Ik liep naar binnen en vulde een bekertje met ijskoud water. Ook pakte ik een aspirientje en slikte die door met het water. Ik wankelde weer terug mijn kamer in en trok andere kleding aan. Ik deed mijn haar goed en liep naar beneden. Eenmaal beneden aangekomen zag ik Abby zitten huilen met Luke naast haar die niet wist wat hij moest doen. 'Hey, wat is hier aan de hand?' Vroeg ik met mijn schorre ochtendstem. Abby schrok op en keek me met grote ogen aan. 1 seconden hadden we oogcontact, maar die seconde werd verbroken doordat ze wegrende. Mijn ogen volgde haar en ik zag dat ze naar buiten rende via de voordeur. Ik keek Luke verbaast aan. 'Jullie hebben gister staan zoenen toen jullie dronken waren, maar Abby heeft een vriendje' legde hij kort uit. Mijn ogen schoten open en in 1 klap was ik klaar wakker. Ik wist niet hoe snel ik achter Abby aan moest rennen.
'Abby?!' Riep ik. Ik liep nu al uren, maar ik had haar nergens gevonden. 'Abby?' Riep ik nog eens. 'Harry? Ben jij dat?' Hoorde ik haar roepen. Ik rende op het geluid af en zag Abby op een bankje zitten. 'Abby! Ik loop je al uren te zoeken' zei ik terwijl ik naast haar ging zitten. 'Uren? Harry, ik ben pas een kwartier weg' zei ze. Ik grinnikte zacht, 'voor mijn gevoel is het al uren'. Abby grinnikte ook maar stopte al snel. 'Abby, sorry voor wat er gister avond is gebeurt...' Begon ik. Ze onderbrak me meteen, 'het is niet jouw schuld. We waren dronken en konden er niets aan doen'. Ik knikte. 'Harry, wat moet ik nu doen?' Vroeg ze. 'Hoe bedoel je?' Vroeg ik. 'Met mijn vriendje... Vertellen of niet?' Vroeg ze. 'Owh... Ik denk vertellen... Leugens zijn niet goed in een relatie' zei ik. Abby zuchtte en stond op. 'Je heb gelijk! Dankje Hazz' ik stond ook op en omhelsde haar. Samen liepen we terug naar het huis. Toen we eenmaal binnen waren liep Abby meteen naar boven. Ik glimlachte en liep naar de keuken. Ashton stond daar pannenkoeken te bakken. 'Hey Ash' zei ik. 'Hey Harry!' Zei hij vrolijk. 'Zo, leuke avond gehad, of niet?' Lachte ik. 'Ja hoor, en jij helemaal of niet?' Lachte hij. 'Hoe bedoel je?' Vroeg ik deels geschrokken. Weet hier iedereen al wat er gister is gebeurt tussen mij en Abby? 'Nou gewoon, jij en Abby gingen helemaal los op de dansvloer!' Lachte hij. 'O ja... We waren dronken dus dat betekende verder niet veel' zei ik terwijl ik ging zitten. Ashton stond naast me en keek me doordringend aan. 'Harry, betekende het voor jou iets?' Vroeg hij lief en bezorgd. 'Wat? Nee, voor mij niet en voor haar niet' zei ik snel. 'Je mag eerlijk zijn' zei Ashton. Ik zuchtte, hij heeft me door. 'Ja misschien wel! Maar wat maakt het toch uit? Ze heeft een vriendje!' Zei ik boos. Voor mijn gevoel iets te boos. Mijn gevoel werd ook meteen bevestigt toen ik Ashtons gezicht zag. Zijn gezicht stond op verbaast, geschrokken en een klein beetje bang. 'Sorry, ik bedoelde het niet zo boos...' Verontschuldigde ik meteen. Ashton glimlachte en knikte. 'Geeft niet, man' zei hij lief. Ik glimlachte zwak naar hem,' ze is een hele toffe meid. gister heb ik veel met haar gelachen en stiekem denk ik dat we niet voor niets hebben gezoend. Snap je? Ik denk dat ik iets voor haar voel, maar we kennen elkaar amper en ze is al bezet...'. Hij knikte. Ik pakte wat te drinken en dacht na. 'Ga naar haar toe' fluisterde hij opeens. Ik keek op en zag hem glimlachen. Ik knikte. 'Dankje man' zei ik en ik liep meteen naar boven.
Ik zat naast Abby, met een arm om haar heen. Het was makkelijk om haar te vinden. Toen ik op de gang liep hoorde ik haar snikken. Toen ik op het geluid af liep, vond ik haar in mijn kamer, huilend. Ze keek me aan met pijn in haar ogen. En toen wist ik al genoeg. Haar vriendje had haar gedumpt en niet zonder harde woorden. Ik was meteen naast haar gaan zitten en een arm om haar heen geslagen.
'Harry' begon ze opeens. 'Ja?' 'Meende je wat je zei?' Vroeg ze terwijl ze haar tranen weg veegde. 'Wat bedoel je?' Vroeg ik. 'Wat je net tegen Ashton zei. Ik hoorde je praten' zei ze. Ik schrok. 'Alles?' Vroeg ik. Ze keek me aan en knikte. Ik zuchtte diep, 'ja ik meende alles'. Ik zag haar vanuit mijn ooghoeken glimlachen. 'Das lief Harry' zei ze zacht. Ik keek haar aan en zag haar ogen stralen. Maar ik weet niet zeker of dat kwam door haar tranen of niet. 'Wil je wat drinken?' Vroeg ik toen ik opstond. Ik liep naar de deur, maar vlak voordat ik die opende stond ik stil. 'En Harry?' Hoorde ik Abby vragen. Ik draaide me naar haar om en zag haar glimlachen. 'Het betekende voor mij ook iets' zei ze blozend. 'Abby, je bent net uit een relatie' zei ik en ik keek weg. 'Harry, die relatie stelde niet veel voor' zuchtte ze. 'Waarom huilde je dan?' Vroeg ik. 'Omdat die woorden die hij zei me pijn deden!' Riep ze boos uit. Ze stond op en balde haar vuisten. 'Abby, rustig! Ik bedoelde het niet zo...' Zei ik bang. Bang dat ik haar pijn heb gedaan. Bang dat de liefde van mijn leven me nooit meer wilt zien... Wacht even? Wat denk ik nou?! De liefde van mijn leven?! Ik keek haar aan. Heb ik nou serieus mezelf ervan overtuigd dat het de liefde van mijn leven is? Haar ogen maakte me warm van binnen. 'Abby...'