LXVI

532 24 0
                                    

P.O.V. Liam

Ik werd wakker door een snurkend iemand. Ik ging rechtop zitten en zag Zayn liggen snurken, ja dat kan ik zien! Ik zuchtte en rekte me uit. Ik zag Niall bij het kampvuur zitten. Het kampvuur was al uit, maar Niall zat op de stoeltjes er om heen. 'Yo Nialler' begroette ik hem. Hij draaide zich naar me om en glimlachte, 'hey'. 'goed geslapen? ' vroeg ik hem. 'Niet echt... 'zuchtte hij. 'Wat is er?' vroeg ik. 'Ik weet niet... ik vind het gewoon geen leuk gevoel dat ik tegen Sofie ben...' zuchtte hij. Ik glimlachte en ging naast hem zitten. 'Dude, het is goed. Jouw hart is gewoon te groot' lachte ik. Hij glimlachte dankbaar naar mij. 'Wat gaan we vandaag doen?' Vroeg hij. 'Dat zie je nog wel, zullen we alvast ontbijt maken?' Vroeg ik. Niall knikte en stond op.
Na een uurtje had iedereen, inclusief de meiden, gegeten. 'Wat zijn de plannen voor vandaag?' Vroeg Sofie. 'We hebben zo meteen een spel, dus maak je klaar, dan gaan we zo' zei ik. Ik voelde me een echte leider. 'Wij zijn klaar' hoorde ik Harry zeggen. Toen iedereen klaar was liepen we door het bos naar het spel die ik had bedacht. Toevallig wist ik dat hier een soort stormbaan was. Eenmaal daar aangekomen keek iedereen verbaast rond. Het was 1 lange baan met allemaal obstakels. Als eerste een soort modderbad, vervolgens een paar balken waar je over heen moest. Daarna een grote klimmuur en daarachter een slalom. 'Serieus?' Vroeg Sophia. 'Ja, babe, serieus' knipoogde ik. Ze lachte blozend terug. 'Laten we beginnen' zei Niall. We stelden ons op in 2 rijen, 1 rij met jongens en 1 met meiden (dat zag niemand aankomen). 'Klaar? Start!' Riep ik. Niall en Sofie waren de eerste die het modderbad in sprongen. Ze liepen/zwommen zo snel als ze konden er door heen en legde verder de hindernisbaan af. 

Na een kwartiertje waren ik en Sophia aan de beurt. Zayn rende zo snel hij kon naar me toe en tikte me aan als teken dat ik mocht rennen. Sophia was al wat verder, aangezien Harry tijdens zijn beurt het leuk vond om te kloten en dat we daardoor achter raakten. Ik zwom/liep zo snel ik kon door het modderbad heen. Ik klom het modderbad uit en klom zo snel mogelijk over de balken heen. Het waren grote dikken balken waar je niet over heen kon stappen, en dus moest klimmen. Toen ik eenmaal daar over heen was rende ik naar de klimmuur en begon te klimmen. Ik zag dat Sophia net naar beneden sprong. Toen ik eenmaal boven was, was Sophia al bijna bij het einde. Ik sprong van de muur af en rende zo snel als ik kon door de slalom heen. Toen ik bij het einde kwam was ik helaas al te laat. Sophia was al gefinisht. Alle meiden juichten hard. 'Gefeliciteerd' zei ik zuchtend. De andere jongens volgden mijn voorbeeld.

Na een paar uur zaten we weer met z'n allen bij de tenten. De meiden hadden het voor elkaar gekregen om warme chocomelk te maken, maar wij, de jongens, mochten niets. Daarom zaten we elkaar aan te staren totdat wel wel mochten. En voor als je het je afvraagt, nee: het heeft nog niet gewerkt. 'Zullen we voor het eten een wedstrijd doen?' stelde Perrie ineens voor. 'Wat voor wedstrijd?' vroeg Niall meteen. 'Wie het lekkerst en het snelst kan koken' voegde ze er aan toe. 'Ja! Is goed!' zeiden we allemaal instemmend. 'Wanneer beginnen we?' vroeg Harry. We keken elkaar aan. 'NU!' Riep Perrie ineens. Iedereen sprong op en begon spullen te zoeken in de tenten.

P.O.V. Perrie

Na een half uurtje gekookt te hebben, hoor ik van Abby dat het bijna klaar is. Sophia en ik hadden ons tafeltje gedekt en zetten de stoelen er omheen. We hadden met z'n allen spaghetti gemaakt. Sofie kwam op dat geweldige idee, aangezien ze dat mee had en het snel klaar was. Ik keek naar de kant van de jongens, raar genoeg was daar amper beweging geweest het afgelopen half uur. Het enige wat ik ze heb zien doen is het neerzetten van hun stoelen. Abby kwam met het pannetje vol spaghetti naar het tafeltje toe en zette het er op Floor had de saus klaar gemaakt en Sofie de kaas. Toen we net gingen zitten kwamen de jongens uit hun tenten. 'Wij zijn klaar!' riep Abby lachend als eerste. De jongens gingen rustig op hun stoelen zitten en keken ons met een pokerface aan. Ik vertrouwde het meteen niet. Niall verpeste het al snel aangezien hij in de lach schoot, waardoor de anderen ook in de lach schoten. Ik keek de rest van de meiden on begrijpelijk aan. 'jongens, dit is een kookwedstrijd! Wat hebben jullie gekookt?' vroeg Sophia. Harry grijnsde ons allemaal eng aan, maar niemand van hun antwoordde. We schrokken op toen we ineens een toetertje hoorde. Ik keek naar alle jongens, maar niemand had er 1 vast. 'Daar zal je hem hebben!' zei Zayn. Ze stonden allemaal op en toen zag ik iets wat ik niet had verwacht...

P.O.V. Niall

Een man van ongeveer 20 jaar liep naar ons toe. Hij had een brommerhelm op en 6 dozen in zijn handen. De dozen waren 5 centimeter dik en vierkant. Je raat het waarschijnlijk al: we hebben pizza besteld. Liam nam alle dozen aan en betaalde. Hij deelde ze aan ons, alleen de jongens, uit en we gingen zitten. Ik keek op naar de meiden... MAN, JE HAD HUN GEZICHTEN MOETEN ZIEN! Ik moest me in houden om niet op de grond te vallen van het lachen. Zij deden zo hun best om goed, snel en lekker te koken en wij trollen de boel en bestellen pizza. 'Wat?' zei Floor ongeloofwaardig. 'Eet smakelijk' zeiden we tegen ze. We begonnen lachend aan onze pizza's. Ja, Pizza's! Ik had er 2 namelijk.

Toen iedereen uitgegeten was ruimden we op. 'Eigenlijk verdienen jullie nu straf punten' begon Sofie ineens. 'hoezo dat?' vroeg Louis. 'Omdat jullie niet gekookt hebben' nam Floor het over. 'Nee, we winnen juist! Onze pizza's waren veel sneller klaar dan jullie spaghetti, en waren nog veel lekkerder ook' zei Harry. Ik zag de meiden zuchten. 'We staan nu gelijk, jullie hadden net gewonnen en wij nu' zei ik. Na lang nadenken, knikten ze toch maar. 'Jongens, ik ga nieuw hout zoeken voor het vuur' zei Louis. We knikten en ruimden verder op.

Na een uurtje merkte ik pas dat Louis nog niet terug was. 'Jongens, heeft iemand Louis gezien?' vroeg ik bang. Ik kreeg ook de aandacht van de meiden, die ook om zich heen keken. 'Floor is ook nog niet terug' zei Abby opeens. We keken elkaar allemaal aan. 'Die zijn dus samen!' riep Harry alsof hij de enige was die dat door had. 'nee joh!' zei Perrie lachend. 'Laten we ze betrappen' stelde Zayn voor. 'Ja, maar wat als ze... "bezig" zijn?' vroeg Sofie angstig. 'Juist leuker!' riep Liam. 'Iel nee! Ik hoef Louis niet naakt te zien!' riep Sophia uit. We lachten en besloten uiteindelijk om met z'n allen op pad te gaan. Nu had ik de kans om naast Sofie te lopen en ongezien bij haar te zijn. 'Hey babe' fluisterde ik. 'hey' fluisterde ze terug. Ik voelde hoe ze stiekem mijn hand vast pakten. Eigenlijk hoefden we niet stiekem te zijn, want ik zag de andere jongens ook hand in hand lopen met hun meisje. 'Overleef je het nog?' vroeg ik aan Sofie. 'Ja, het gaat wel. Jij?' zei ze. 'amper, ik mis je' zei ik. Ik hoorde haar zachtjes giechelen. 'Ik jou ook' zei ze uiteindelijk. 'Ik mis je warmte 's avonds' zei ze. Ik bloosde, 'ik de jouwe ook'. Uiteindelijk sloeg ik een arm om haar heen en liepen we dicht tegen elkaar verder. 'Guys!' riep Harry fluisterend. We renden zo zacht mogelijk naar hem toe. Harry wees ergens naar, en toen ik zijn vinger volgde zag ik Louis en Floor op de grond zitten met hun ruggen naar ons toe. We keken elkaar lachend aan en slopen naar ze toe. We gingen zachtjes achter ze staan en knikten naar elkaar. Liam telde af met zijn vingers. 3....2...1! 'BOE!' riepen we met z'n allen gevolgd door 2 maal heel hard gegil. We lachen ons rot toen we de bange gezichten van Floor en Louis zagen. Ze stonden zuchtend op en werden langzaam rood. Een fantastisch gezicht, als ik eerlijk ben.


_______________________________________________________

Hey lieve lezers,

Ik wil even zeggen:  RIP SOPHIAM

Ik vond ze zo leuk samen!!!! :( 

Zijn jullie blij dat ze uit elkaar zijn, of vinden jullie het ook jammer?

Let me know! :)

XX my

ps. In mijn boek blijven ze samen <3 :D

Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}Where stories live. Discover now