✔Sexlessons ft. L.H✔

33. Break Up Bestfriends

"Maar ik heb er helemaal geen zin in"

POV Cato
Ik keek om het hoekje van mijn deur. Joey en Luke vochten! "Jongens stop it" zei ik. Joey keek me aan en glimlachte. "Wat moet hij nou weer?" Vroeg ik. "Hij wilt met je praten" zei Joey. Hij pakte mijn hand en trok me de kamer uit. "Je bent trouwens heel knap in dat topje" zei hij. Ik glimlachte. Ik gaf hem een knuffel. Ik zag Luke en hij keek jaloers. "Je wilde praten" zei ik. Ik was nog steeds boos. Hij knikte. "Heb je met Joey?" Vroeg hij. "Ja, dat heb ik" zei ik. "Waarom?" Vroeg hij. "Wat gaat jou dat aan?" Vroeg ik. "Ik hou verdomme veel van je" zei hij. "Je kunt niet zomaar hierheen komen en zeggen dat je van me houdt. En dan verwachten dat het weer goed is" schreeuwde ik. "Rustig, dat weet ik ook wel" zei hij. "Nee niet rustig, eerst vertel je me waarom je vreemdging met Melanie" zei ik. "Ik weet niet wat me bezielde" zei hij. "Luke, ik wil dat je me met rust laat" zei ik. "Dat kan ik niet" zei hij. "Waarom niet?" Vroeg ik. "Omdat ik van je hou" zei hij. "Ik ga terug naar binnen, laat me alleen" zei ik. "Mag ik je een knuffel geven?" Vroeg hij. Ik knikte. Hij sloeg zijn armen om me heen. Ik rook zijn lekkere geur. "Dag Luke" zei ik. "Doei Cato" zei hij en liep weg. Terug naar binnen. Joey gaf me een knuffel. Ik ging terug slapen.

~TIJDSPRONG 1 WEEK~

POV Cato
Het is nou al een week geleden dat ik voor het laatst met Luke gepraat heb. Hij en Joey hebben het goed gemaakt. Het is nog 12 dagen tot het feest. De weddenschap staat nog steeds. Maar ja... Het is wel raar. Ik werd wakker. Zoals iedere ochtend ging ik douchen en ontbijten. Ik pak mijn pilletje en met wat water slikte ik hem in. Na het ontbijt ging ik naar de supermarkt. Ik haalde mijn vierde pak oreo's deze week. Ik eet als ik me rot voel. En na de koekjes kots ik alles uit zodat ik niet bijkom. Mijn hele dagroutine lag door de war. Clare (die bij mij logeert) en Joey denken dat ik depressief ben. Ik vind dat onzin. Maar ik snap waarom ze dat denken. Volgens hun zie ik bleek, ik zeg niets meer en nog wat dingetjes. Ik mis Luke gewoon heel erg. Hij zit weer in Australie met de jongens. Dat appte hij gisteren. We zitten allebei aan een andere kant van de wereld. Ik moet over hem heen komen. Caat, je kunt het. Ik betaalde en onderweg at ik de koekjes op. En thuis kotste ik ze uit. Zo zonde van het geld. Ik ging op de weegschaal. "44" zei ik. "Caat, 44 is niet gezond meer" zei Clare. "Ik weeg 58" zei ze. "Ik ga Luke bellen" zei Joey en gaf me een zoen. "Nee, bel hem niet, hij maakt me af" zei ik. "Cato, je praat weer" zei Clare. "Toch bel ik hem" zei Joey. Clare hield me tegen omdat ik hem wilde aanvallen. "Ja, Luke, Cato is gek geworden" zei Joey. "Wat doet ze dan?" Vroeg Luke bezorgd. "Ze kotst al haar eten uit en weegt dus nog maar 44 kilo" zei Joey. Ik begon te schreeuwen en te huilen. "Cato, blijf rustig" zei Clare en wreef over mijn rug. Ik werd rustig en viel op de grond. "JOEY, ze viel flauw" gilde Clare. Ik voelde hoe ik opgetild werd door hem.

POV Joey
"Wat is er met Cato?" Hoorde ik Luke schreeuwen door de telefoon. "Luke ik ga hangen, ik moet een ambulance bellen" zei ik in paniek. "Joey, vertel me wat er met Cato is" zei Luke. "Clare belt een ambulance" zei ik. "Wat is er gebeurd Joey?" Vroeg hij weer. "Cato eet al dagen niet meer, en net is ze flauwgevallen" zei ik. "Shit, zorg goed voor haar" zei hij. "Dat zullen we doen" zei ik en hing de telefoon op. Cato werd in de ambulance geladen. "Wat is haar gewicht?" Vroeg een broeder. "44 kilo" zei ik. "Oke en ze is 16?" Vroeg hij. Ik knikte. "We nemen haar mee" zei hij.

Na twee uur gingen Clare en ik ook naar het ziekenhuis. "Cato heeft nog net geen anorexia" zei de dokter. "Ze krijgt hier eten en over drie dagen mag ze weg" zei de dokter. "Ze is depressief, wat is er gebeurd?" Vroeg de dokter. "Relatieproblemen" zei ik. "Als ze thuis komt moet er op haar eten gelet worden" zei de dokter. "Dat doen we wel" zei ik. Ik dacht aan haar. Ze is zo lief en ze doet zich zoiets aan. "Cato wilt haar vriendje spreken" zei de zuster van Cato. Ik liep de kamer in. "Hee Caatje" zei ik en zoende har zachtjes. "Sorry voor alles, ik ben wel depressief" zei ze. "Cato, je moet eten" zei ik. "Ja, ik ga weer eten" zei ze. Ik gaf haar een knuffel. De zuster kwam aan met een groot bord eten. "Allemaal opeten" zei ze streng. Cato knikte. Ze schrokte snel het hele bord leeg. "Op" lachte ze. Ze kreeg nog een rol oreo's. Die at ze ook op. "Cato, je bent nog niet over Luke heen hè?" Vroeg ik. Ze schudde zachtjes nee. "Sorry Joey" zei ik. "Wat ben ik toch ook een ongelooflijke ellendeling". Ik begon te huilen. "Cato, jij was het eerste meisje waar ik echt iets voor voelde, maar ik respecteer je, je houdt van Luke en zal dat altijd blijven doen" zei ik. Ze gaf me een knuffel. "Vrienden?" Vroeg ze. Ik knikte. "Beste vrienden" zei ik en kneep in haar hand.

~TIJDSPRONG DRIE DAGEN LATER~
POV Cato
Ik mocht vandaag weg uit het ziekenhuis. Ik weegde weer 50 kilo. Het moest 55 worden volgens de dokter. In drie dagen zes kilo is best veel. Maar de pijn in mijn hart was nog niet weg. Clare kwam me halen. "Clare, over negen dagen is het feest" zei ik. Clare gilde. "Maar ik heb er helemaal geen zin in" zei ik. "Waarom niet?" Vroeg ze. "Ik heb geen date en ik heb een weddenschap dat ik het ging doen na het feest" zei ik. "Fuck die weddenschap, zoek een date" zei Clare. Ik lachte. "Luke belde hoe het ging" zei Joey. Ik glimlachte. "Ik wil naar Luke toe" zei ik. "Maar toch kan ik hem niet vertrouwen" zei ik. Ik krijg de hele rijd flashbacks van alles wat we gedaan hebben. Van de eerste kus tot de laatste knuffel. En daarna is alles vervaagd. In de auto viel ik in slaap. Ik droomde over Luke. We waren op een feestje. Hij fluisterde wat in mijn oor. We waren allebei dronken. Ik giechelde en sleurde hem mee naar een toilet. We deden het daar. Veilig. Best wel eng. Ik schrok wakker toen ik een positieve zwangerschapstest had. We deden het toch veilig?

"Gaat het?" Vroeg Clare. "Ik droomde dat ik zwanger was van Luke" zei ik. Clare gaf me een knuffel. "Waarom droom je zulke dingen?" Vroeg Clare. Ik haalde mijn schouders op.

A/N
Ik heb zo weinig inspiratie gehad deze dag. Maar ja. Dit hoofdstuk is ook zo slecht. Ik probeer de hoofdstukken te vullen. Deze is korter. En sorry voor de tijdsprongen. I'm really sorry byeexx