✔Sexlessons ft. L.H✔

38. Flashback's

30 reacties ;) ghe ghe. Voor de mensen die bij vorig hoofdstuk gecomment hadden. Ik heb me helemaal doodgelachen. Dankjewel. :) veel leesplezier!!

De kleine dingen die speciaal zijn.

POV Cato
"Wat zal ik vandaag eens gaan doen?" Vroeg ik me af. Natuurlijk weer aan Luke denken. En misschien even een paar bezienswaardigheden bezoeken. Super interessant. En inpakken. Dat deed ik het eerst. Ik begon weer te huilen. In vond Luke's shirt dat ik gekregen had toen ik zijn vriendinnetje werd. Ik verborg mijn gezicht erin. Het rook naar hem. Clare zag het. Ze trok me in een knuffel. "Van hem?" Vroeg ze. Ik knikte. Ik kreeg een flashback van toen.

*FLASHBACK*
We poetsten weer samen onze tanden. Hij pakte een joggingbroek en gebruikte die als pyjamabroek. Ik had weer dat shirt van hem aan. "Ik geef je dat shirt" zei hij tegen me. "Dankje" zei ik.
*EINDE FLASHBACK*

Ik weet het nog zo goed toen ik hem zag bij ZiggoDome. Hij was zo lief en zo lang. En zo knap.

*FLASHBACK*
"Hey, do you know where the guys are?" Vroeg iemand. Ik draaide me om en ik kon niet meer bewegen. Ik stotterde. Hij glimlachte naar me. Ik bewoog niet meer. Ik zag niet meer helder. Ik was zo gek op deze jongen. Voor me stond Luke Hemmings! "Gaat het?" Vroeg hij en pakte mijn arm.
*EINDE FLASHBACK*

De eerste aanraking van hem. De kleine dingen die speciaal zijn. De eerste keer dat hij tijdens het concert mijn hand pakte.

*FLASHBACK*
Ik strekte mijn arm naar Luke uit. Hij pakte eventjes mijn hand. Zoë begon helemaal te schreeuwen en ik te huilen van vreugde. Luke gaf me een knipoog. "We zijn op het grote scherm" schreeuwde ik tegen Zoë en Clare.

En die knuffel van hem bij ZiggoDome.
*FLASHBACK*
"J-jij bent L-Luke" stotterde ik. Hij liep langzaam op me af. "Nee, nee, nee" zei ik zenuwachtig en zette een stap terug. Hij sloeg zijn armen om me heen. Ik ook bij hem. "OMG, je knuffelt Luke, hij knuffelt je, Cato, de knapste jongen ooit geeft je een knuffel, hoe kun je kalm blijven?" Zei een stem in mijn hoofd.
*EINDE FLASHBACK*

Dit zijn de dingen die ik zo erg mis. Ik mis hem. Ik wil hem zien. Maar ik weet niet of ik hem terug wil. Nog steeds niet. En die ene keer dat hij me weer redde van Henry.

*FLASHBACK*
Joey had de koekenpan boven zijn hoofd. "Goodnight" zei ik en hij kreeg een klap op zijn kop. Hij viel voorover. Bewusteloos. Het eerste wat hij deed was mij omhelzen. "Ik wil je niet meer kwijt" zei hij.
*EINDE FLASHBACK*

Deze flashback deed pijn. Vooral de zin"Ik wil je nooit meer kwijt". Clare luisterde naar mij en mijn flashbacks. Ik voelde me veel beter nadat ik dit allemaal verteld had. "Je houdt echt nog wel van hem. Je wilt hem terug, ik zie het aan je" zei ze. Ik weet het echt niet. Clare verbaasde het zich. "Normaal als je nog van iemand houd, vergeef je hem en neem je hem terug" zei ze. "Het is moeilijk hem weer te vergeven" zei ik. "Ja, dat is waar, meer dan 1 keer is lastig" zei Clare. "Hoeveel keren was het?" Vroeg ze. "2 keer uit elkaar en in totaal 4 keer ruzie erom" zei ik. "Hij had de eerste keer al niet moeten doen" zei ze. Ik knikte. "Ik ga kijken naar De London Eye, De Big Ben en nog even naar de stad ga je mee?" Vroeg ik. "Is goed, kan ik op je letten" zei ze. We stonden een uurtje in de rij voor de London Eye en konden toen mee. Er werd muziek afgespeeld. Ook Amnesia van 5SOS. Clare keek me aan. Ik kon het niet horen maar ik ging niet weer huilen. Nadat we uitgestapt waren gingen we naar de Big Ben. "Ik vind dit zo mooi" zei Clare. "Hier ben ik met Joey geweest toen hij me vroeg" zei ze. "Aahw, so sweet" zei ik. Clare kreeg een kleurtje. "En dat was de avond waarop we het deden" zei ze. "Haha, jullie maken echt veel geluid" zei ik. "Joey heeft een tweelingzus" zei ze. "Is hij tweeling met Julia?" Vroeg ik. Ze knikte. Ik wist serieus niet dat het tweeling was. "Ik wilde altijd al een zus, en het voelt alsof ik er een heb" zei ik. "Wie dan?" Vroeg ze. "Jij, Clare" zei ik. Clare gaf me een knuffel. We gingen shoppen. "Cato, doorlopen en niet omkijken" zei Clare. Ik keek om en zag een kraampje van 5SOS. Het deed me niks deze keer. "Once A Fan, Always A Fan" zei ik en liep er naartoe. Ik wilde een shirt met Luke erop. Clare keek me met open mond aan. "Ik hou van hem, ik ben zijn grootste fan" zei ik. "Dat is wel waar" zei Clare. We gingen verder. Clare pakte een broek met gaten. 120 euro. Ze rekende hem af en we gingen naar huis. Ik ging verder met inpakken. Alleen mijn shirts nog. Weer vond ik zijn shirt. "Luke, ik hou van je" fluisterde ik in zijn shirt. Ik pakte alles in behalve dat shirt en wat kleren voor de komende dagen.

POV Luke
De jongens hielpen me een smoking uitzoeken voor het feest. Ik hoopte zo dat het ging werken. Ik had in een interview gezegd dat ik haar met rust ging laten. Maar eigenlijk ging naar het feest. De jongens hadden allemaal een simpel pak. Maar ze wilden dat ik een speciale smoking zou pakken. Ik miste haar echt. Ik heb haar profielfoto iedere dag duizend keren bekeken. "Al zou ze me terug nemen, ze vertrouwt me niet meer" zei ik. "Maak je niet zo druk, het komt wel goed" zei Calum. Ashton en Michael knikten. Ik heb een hotelkamer gehuurd voor ons. De grootste uit dat hotel. En anders geef ik wel aan dat ik een kleinere kamer wil. De jongens slapen ook in dat hotel. De kamers naast en tegenover mij. Het gehele hotel was afgehuurd nadat we gehuurd hadden. Allemaal eindexamen kandidaten. "Het hele hotel zit vol met studenten die 'het' doen met hun dates" grapte Ashton. Ik glimlachte. Voor het eerst sinds dagen. "Luke, de vrolijke jij moet terug komen" zei Ashton. Ik knikte. "Gebeurt heus wel, maar nog niet" zei ik. Cato was depressief. Maar toch. Ik ben nog niet gestopt. Iedere dag snijd ik paar keer, dat is nog altijd een paar keer te veel. De sneeen van een week terug verdwijnen al. Nog vier nachten tot ik haar weer zie. We gaan morgen richting Nederland. Ik verheug me erop haar weer te zien!

POV Cato
Vandaag en morgen sliep ik nog hier. De hele avond sleepte ik Luke's shirt overal mee naartoe. Als iemand het probeerde af te pakken gilde ik. Ik dacht weer aan dat moment dat hij me vroeg om de zijne te zijn.

*FLASHBACK*
Luke pakte mijn handen en vertelde wat hij net gezegd had. "Ik vertelde die man dat ik rustig wilde zwemmen met mijn vriendin en niet steeds lastig gevallen zou worden" zei hij. "Vriendin?" Vroeg ik ongelovig. Hij ging op een knie. "Wil jij mijn vriendinnetje zijn?" Vroeg hij. "OMG, wat romantisch" zei ik. Ik kreeg tranen van vreugde in mijn ogen. "Ja, heel graag" zei ik.
*EINDE FLASHBACK*

Dat moment vergeet ik nooit meer. Hoe kan ik dat ook vergeten. Je wordt de vriendin van Luke Hemmings. Dat gebeurt niet iedereen. Ik ging slapen. En viel snel in slaap.

A/N
Sorry voor al die flashbacks. Ik vond dat het een keertje nodig was. Sorry als het niks is.

Byeeexxx