✔Sexlessons ft. L.H✔

Epiloog

Laatste hoofdstuk. :'(. Ik heb geen idee hoe dit werkt dus ik schrijf het wel zo :). Totally awkward to write this.

~acht maanden later~
POV Cato
Morgen was ik uitgerekend. Morgen al. Luke had zijn hand op mijn buik. "De kleine trapte weer" zei hij. We wilden niet weten wat het zou worden. Als het maar gezond was. "Ik merkte het" lachte ik. "Auw" zei ik weer. Een pijnlijke steek schoot door mijn buik. "Gaat het?" Vroeg Luke. Ik knikte. Die steken kwamen om de paar minuten. "Caat, dat zijn geen trappen" zei Luke die achter de computer zat. "Het zijn weeen, je gaat bevallen". Hij pakte binnen twee minuten mijn koffer en gooide die in de auto. "Ik wordt vader, help" stresste hij. "Luke, rustig en breng me alsjeblieft" zei ik. Ik belde Julia. Ze stond bij het ziekenhuis toen wij aankwamen. "Ik ga je erdoorheen helpen, ik weet hoe het is" zei ze. Ik kneep in Luke's handen. "Kom, je moet gaan liggen" zei hij in paniek. Er kwam een zuster aan die me naar de afdeling bracht. "Rustig blijven ademen" zei de verloskundige. Het was een vrouw. Gelukkig. "Luke, hou haar hand vast en laat haar erin knijpen om de pijn te laten verdwijnen" zei Julia. Luke die totaal in paniek was, kwam naast mijn bed staan. Hij greep mijn hand. En drukte die tegen zijn gezicht. Ik kreeg weer een wee. Die was pijnlijker dan de vorige. Ik kneep hard in zijn hand. "Calm, rustig ademen" zei Julia die aan mijn andere kant stond.

Na zes uur moest ik beginnen met persen. "Je kunt beginnen met persen" zei de vrouw. "I can't, it hurts so much" huilde ik. "Cato, je kunt het wel, ik kon het ook" zei Julia. "Nog even en je hebt je eigen kleine Hemmings, alleen voor jou" zei Luke lief en aaide over mijn wang. Hij sloeg een arm onder mijn knie door en pakte mijn hand. "Kom op, je kunt het ik weet het zeker" zei Luke. Hij had zijn jas uit gedaan en zweette helemaal. Zijn haar plakte aan zijn voorhoofd. "Het doet zo'n pijn" zei ik. Een pijnscheut schoot door me heen. "Fuck" zei ik. Luke kuste mijn tranen weg. Ik kneep zo hard in zijn hand. "Aaaauuww" gilde ik. De tranen stopten niet. "Nog even, ik zie het hoofdje" zei de vrouw. "Nog even volhouden, je kunt het" zei Luke zachtjes. Julia pakte mijn andere hand. Ik kneep hun handen helemaal fijn. "Nog heel even" zei Julia. Luke ging achter de vrouw staan met een warm dekentje. Hij ging de navelstreng doorknippen. Even later hoorde ik gehuil van een baby. Het werd in het dekentje gewikkeld dat Luke vast had. "Het is een meisje, ons meisje" zei Luke die haar aan mij gaf, hij had de tranen over zijn wangen lopen. "Ze is echt prachtig" zei ik. Ze voelde zo warm aan in mijn armen. "Hoe gaan jullie haar noemen?" Vroeg Julia. Luke huilde en wreef in zijn ogen. "Hee, gaat het?" Vroeg ik die zijn hand pakte. Hij knikte en pakte haar over. "Waar gaat ze heen?" Vroeg ik. "Ze gaan haar schoonmaken, over een paar minuten kun je je dochtertje fatsoenlijk vasthouden" zei Luke die mijn hand pakte. Ik ging me douchen, want ik voelde me zo smerig. Toen ik terug kwam stond Luke met haar in zijn armen. Zijn wangen waren nat van de tranen. "Je bent echt prachtig" zei hij tegen haar. "Hoe gaan jullie haar noemen?" Vroeg Julia weer. "Sanne" zeiden Luke en ik tegelijk. "We vernoemen haar naar Sanne" zei Luke. Mijn bed was verschoond, al het bloed was weg. Luke ging naast me zitten. Hij legde Sanne in mijn armen. Sanne had bruine ogen. Mijn ogen. En Luke's neusje. "Sanne Hemmings, welkom op de wereld" zei Luke. Sanne pakte Luke's vinger. "Oohhh, wat schattig" zei ik. "Een handje is net zo groot als een halve vinger". Al onze vrienden kwamen. "OMG, wat is ze lief" zei Zoë. Ik gaf Sanne aan haar. "Mag ik nu?" Vroeg Kaj. Hij was oom geworden. Hij kreeg het wat zwaar. Iedereen hield Sanne even vast. "Jullie kunnen naar huis" zei de verloskundige. Luke zette de auto voor het ziekenhuis. Hij pakte de tassen. Ik droeg Sanne. Hij startte de auto en reed naar huis. "Welkom in je nieuwe huis, Sanne" zei ik. Fleur kwam de kamer in rennen. Kelly, de oppasser liep erachteraan. "Ga eens op de bank zitten" zei Luke. Fleur deed gelijk wat hij zei. Ik legde Sanne voorzichtig op haar schoot. Kelly zat naast haar. "Mooi zusje" zei Fleur. Kelly pakte haar over. Ze was echt goed met kinderen. Luke sloeg een arm om me heen. "Dit is een mooi gezicht" zei hij. Fleur glimlachte. "Vanaf nu zijn we echt een gezinnetje" zei ik. "Ik hou van je, Cato Hemmings" zei hij weer. Hij drukte een kusje op mijn neus. "Voor altijd".

A/N
Ik ben nu aan het huilen. Het boek is uit, afgelopen. Over. Ik wil misschien een trailer gaan maken. Als jullie dat leuk vinden. Laat maar even weten. Ik kon de epiloog niet langer maken als dit. Anders zou ik nog harder gaan huilen.

Byeee xxx