✔Sexlessons ft. L.H✔

66. Luke Has A Nightmare

Omdat ik spijt heb dat ik zolang niet geupdate had, heb ik speciaal voor jullie nog een hoofdstuk gemaakt. Dagdag x

"Ik ben maar een jongen, mama, Cato, help me"

POV Cato
Januari, januari was de maand waar ik hoopte dat Luke wakker zou worden. Ik ben zeker 12 kilo afgevallen in 1 maand. "Lieve Luke, ondanks je er zo bijligt, in coma. Ik zal bij je blijven tot het einde. Ik hoop dat je snel weer bij me bent. Ik kan niet zonder je. Ik heb spijt. Spijt dat ik mezelf niks aandoe, jij bent alles voor me" huilde ik. Ik had zijn hand vast. Mijn hand zweette waardoor hij uit de zijne gleed. Ik pakte zijn andere hand. Ik keek naar het laken, allemaal zwarte vlekjes uitgelopen mascara. Opeens voelde ik een zacht kneepje in mijn hand. "Luke?" Vroeg ik en keek op naar zijn gezicht. Zijn knappe gezicht waar normaal kleur opzat, maar nu lijkbleek was. Zijn oogleden trilden. Ik wilde zijn blauwe ogen zo graag weer zien. "Luke" zei ik. Ik kneep zacht in zijn hand. Ik legde mijn hoofd op zijn borst. Een gezonde hartslag. Ik drukte op het knopje. Meteen kwam er een dokter aan. "Hij kneep in mijn hand" zei ik. Zijn oogleden trilden. "Luke, nog even vechten, doe het, Luke" fluisterde ik tegen hem. "Vecht, Luke" zei ik. Hij kneep weer in zijn hand. "Waar is Lucas?" Vroeg Liz die binnenkwam. "Liz" zei ik. Liz gaf me een knuffel. Jack kwam ook binnen. Ik kreeg een knuffel.

POV Luke
Stemmen die fluisteren... een warme, zachte, bekende hand in de mijne. Ik gaf er een zwak kneepje in. Ik wilde mijn ogen openen. Zwaar... "Vecht, Luke" hoorde ik mijn meisje zeggen. Komaan Luke, open je ogen. "WAAR IS LUCAS?" Vroeg mijn moeder volgens mij. Mam, ik heet Luke en geen Lucas.

POV Cato
Ik keek nog eens naar Luke's gezicht. Het was zo breekbaar. En wit. Zijn oogleden trilden weer. Opeens zag ik twee blauwe puppillen. Ik huilde en drukte zijn hand tegen mijn gezicht. "Hi, Luke, je leeft" fluisterde ik. "Cato" zei hij zwak. Hij wilde overeind komen. "Luke, blijf liggen" zei ik. Hij gehoorzaamde. "Caat, wat is er gebeurd?" Vroeg hij. "Je hebt een overdosis heroine gehad" zei ik. Ik streelde zijn hand. Zijn ogen waren half dicht. "Cato, wil je naast me liggen en me beschermen tegen alles wat kwaad is?" Vroeg hij. Ik knikte. Luke schoof een stukje op. Ik schoof het ziekenhuis bed van mij tegen dat van hem en maakte het vast met de klemmetjes. Ik ging naast hem liggen. "Hou me vast en laat me nooit meer los" zei hij zwakjes. Ik sloot hem in mijn armen. Hij rilde. "Ik ben bang, Caat" zei hij snikkend. "Rustig Luke, niemand kan je wat aandoen, ik bescherm je" zei ik en streek over zijn haar. Hij snikte tegen mijn borst aan. "Sshhtt" suste ik. Langzaam viel hij in slaap. Net zoals ik.

Midden in de nacht werd ik wakker. Luke lag te woelen en te schreeuwen in zijn slaap. "Luke" zei ik en maakte hem zachtjes wakker. "Cato, die boze man komt me halen" huilde hij. Ik sloeg mijn armen om hem heen. "Rustig, Luke, rustig ademen, alles komt goed" zei ik en wiegde zachtjes heen en weer. Hij was helemaal bezweet. Ik knipte het nachtlichtje aan. Luke keek me met rood behuilde ogen aan. Hij zag er zo bang en breekbaar uit. Zijn ogen werden groot. "In de deuropening, de boze man" snikte hij en verborg zich onder de dekens. De verpleger kwam binnen. "Hij heeft een hele erge nachtmerrie, sorry voor de geluidsoverlast" zei ik verontschuldigend. "We hebben een camera opgehangen, de muren zijn geluiddicht" zei de verpleger. Hij legde een hand op het rillende bolletje onder de dekens. "Ik ben maar een jongen, mama, Cato, help me" zei hij. Ik haalde de dekens weg en trok hem voorzichtig overeind. "Gaat het een beetje?" Vroeg hij aan Luke. Luke trilde helemaal en keek bang om zich heen. "Cato, die man is naar me op zoek" zei hij. "Welke man?" Vroeg de dokter aan mij. Ik haalde mijn schouders op. "Die boze man en een vrouw, ze zoeken me" zei hij. Ik legde zijn deken over hem heen. "Probeer lekker te slapen" zei ik. Hij ging liggen. "Mag het licht aan blijven?" Vroeg hij met een echt kinderstemmetje. "Tuurlijk schatje" zei ik. Hij kroop dicht tegen me aan. Ik voelde zijn warme adem in mijn nek blazen. Hij werd steeds rustiger. Uiteindelijk hoorde ik een snurkje. Nu kon ik gaan slapen, met een gerust hart.

De volgende ochtend werd ik wakker. Luke's hoofd lag op mijn borst. "Lukey, wordt eens wakker" zei ik zachtjes. Hij keek me aan met zijn blauwe ogen. "Caatjee" zei hij enthousiast. "Gaat het?" Vroeg ik. Hij knikte. "Niet meer gedroomd" zei hij blij. "Ik gedroeg me echt als een klein kind eah?" Vroeg hij. "Nee, Luke, je was gewoon bang, ik vond het wel schattig" zei ik. Hij keek bang om zich heen. "Ik zie hem" zei hij en dook in elkaar. Ik keek rond. Ik zag niks. Ik pakte zijn gezicht en dwong hem me aan te kijken. "Luke, niemand gaat je pijn doen, de fans, ik, Bryana en de jongens zijn er ook nog" zei ik. Hij knikte. "Hoelang is het geleden dat ik je lippen kon proeven?" Vroeg hij. "Te lang" zei ik. Langzaam drukte hij zijn lippen weer op de mijne. "Nog net zo lekker als vroeger" zei hij. De rest van de dag bleven we in bed. Arzaylea kwam langs tot mijn grote teleurstelling. "Luke, hoe voel je je?" Vroeg ze. Ze had iets verdachts. Die man en die vrouw. Henry? Arzaylea? Of verbeelde ik het me? Arzaylea zou dat hem niet aandoen. Toch?

Na twee uur ging ze weg. "Er zit je iets dwars, vertel het me" zei hij. "Ik verdenk niemand, maar ik denk dat ik weet wie drugs in je Red Bull heeft gedaan" zei ik. "Oh ja?" Vroeg hij. "Henry" zei ik. "Die pedofiel is toch helemaal niet hier" zei hij. "Het kan toch" zei ik. Hij knikte. "Babe is gewoon een beetje moe" zei hij. "Ik ben helemaal niet moe, ik verdenk die gore klootzak en jij beschermt hem" zei ik fel. Zijn gezicht betrok. Meteen had ik spijt. "Sorry, lieverd" zei ik. "Caat, misschien heb je gelijk" zei hij. "Denk je?" Vroeg ik. "Ik denk dat je een beetje gelijk hebt" zei hij.

A/N
Wie is het? Wie o wie? Doeixx. Ik heb een liedje geschreven voor vervolg op SL. Ik vertel de titel nog nietttt xxx