Sad eyes never lie (afgeschreven)

Hoofdstuk 2.2

Gio ging kwaad en vernederd met zijn hand door zijn haren terwijl hij woest de trap afstormde naar beneden alleen om tijdens zijn weg naar de buitendeur tegengehouden te worden door Gabriel die zijn hand nu tegen zijn borst plaatste:

"Rustig jongen, wat is er gebeurd?" Gio had het gevoel alsof hij op elke ogenblik kon ontploffen. Niet alleen had hij haar voorheen pijn gedaan, hij had Sarah net ook nog eens de koude schouder moeten toekeren terwijl hij bij het horen van haar woorden had gevoeld hoe zijn hart van pure vreugde omhoog gesprongen was.

Om gelijk erna door zijn kop beteugeld te worden en door Sarah bestraft.

"waarom kunnen vrouwen nou nooit eens ongecompliceerd zijn?"

Vroeg hij nu kwaad in plaats van te antwoorden op Gabriel's vraag. Die hem op zijn beurt met een brede grijns nu hoofdschuddend aankeek. "Was het maar zo makkelijk, vertel wat is er voorgevallen?"

"Wel de dame boven is kwaad op mij omdat ze kennelijk gevoelens voor mij heeft die ik onbeantwoord laat." Riep hij nu zijn frustraties uit.

Gabriel keek hem met een blik aan alsof hij wou zeggen en?

Voordat zijn mond dit deed door niet begrijpend te zeggen:

"Kom op jongen dit is toch niet de eerste keer dat je een meisje moet afwijzen?

Sarah is daar geen uitzondering op en om eerlijk te zijn ben ik trots op je."

"Nou wees maar niet al te trots, want kleintje daarboven zit haar ogen nu uit te huilen."

Hij keek toe hoe Gabriel een glimlach probeerde te onderdrukken voordat hij sussend zei:

"Ze komt er heus wel overheen. Ze is nog jong en verliefd op jou. Dit zal binnen geen tijd overgewaaid zijn."

"Geen tijd huh. En wat moet ik ondertussen doen onze ouders niet bezoeken, niet naar onze familiediners komen?

Want als je het nog niet doorhad ze woont hier bij ze."

"Wel je had daar rekening mee moeten houden al die keren dat je haar mooie ogen aan het maken was."

"Wat?!

Waar heb je het in godsnaam over?" Hij keek toe hoe Gabriel met zijn ogen rolde.

"Kijk we weten allemaal hoe graag je spelletjes speelt en Sarah was daar geen uitzondering op.

Dus beledig me niet door onschuld en onbegrip te veinzen. Terwijl je dondersgoed weet dat ik gelijk heb."

Gio sloot zijn ogen met een gefrustreerde zucht.

Hij voelde hoe Gabriel niet lang er na zijn hand geruststellend op zijn schouder plaatste. "Maak je geen zorgen om kleintje daar boven. Over minder dan twee maanden is ze over je heen en heeft ze een vriendje dat ze zal adoreren.

En dan zullen jullie met hoogstwaarschijnlijkheid over deze gebeurtenis lachen.

Vergeet niet dat jij op haar leeftijd elke week wel een nieuwe smaak aan je arm rond paradeerde en daar is trouwens tot op heden nog altijd niks aan veranderd.

Daarbovenop, begint ze morgen niet met school?" Gio knikte zwijgend en voelde hoe zijn maag een vluchtduik maakte bij de gedachte aan Sarah met een ander.

"Wel als dat het geval is heeft ze binnen no time een ander.

Ik weet dat je niet op brunettes valt en blondines prefereert.

Maar kleine daar boven is een schoonheid en ik hoef je niet te vertellen hoe het er op Beverly High aan toe gaat met nieuwelingen en vooral nieuwelingen die zo knap zijn."