Sad eyes never lie (afgeschreven)

Hoofdstuk 5.2

Marcus die de hele nacht over Sarah gewaakt heeft geeuwt vermoeid als hij de buitendeur hoort sluiten en ziet hoe zijn moeder na een nachtshift gedraaid te hebben de woonkamer vermoeid binnen stapt.
Ze kijkt voor een ogenblik van hem naar Sarah en hij ziet hoe haar vermoeide ogen wijd open gaan van ongeloof en schrik.
"shht "fluistert hij nu zacht met een zwakke glimlach "het is niet wat je denkt dat het is" hij staat vermoeid op en strekt zich uit, om daarna zijn hand op de onderrug van zijn moeder te plaatsen en haar richting de keuken te duwen.
" Adam heeft Gabriel gister namiddag ongerust gecontacteerd en hem gezegd dat Sarah het restaurant haast uit is gestormd." Hij trekt een barkruk voor zijn moeder naar achteren en neemt tegenover haar plaats.
"Omdat Gabriel midden in een bespreking was heeft hij mij gebeld en omdat ik toch in de buurt was dacht ik even langs te komen om te zien of alles in orde is en ik ben blij dat ik het gedaan heb." Hij verteld zijn moeder uitgebreid over de toestand waarin hij Sarah voor gevonden heeft en wat de oorzaak ervan was.
Zijn moeder begint als een zeeman voor zich uit te vloeken als hij klaar is met vertellen en Marcus kon het niet helpen om zijn moeder met een grote grijns en opgetrokken wenkbrauwen van verbazing aan te staren" nu weet ik in ieder geval van wie wij dat geërfd hebben." Mompelt hij voor zich uit. Ze glimlacht traag.
"ik maak me zorgen om haar, ik had Gio alles moeten vertellen." Marcus wuift het weg, "we hebben gezamenlijk besloten om hem niets te zeggen inclusief Sarah... Dus ga jezelf nu niet ook nog eens de schuld van dit geven" gaat hij nu fluisterend verder.
Laila zwijgt en staart voor een ogenblik naar haar handen. "Giovanni moet vandaag naar kantoor komen om wat contracten te tekenen. Ik zal met hem praten mam, maak je geen zorgen." Hij staat nu op neemt een kleine flesje jus d'orange uit de koelkast en drukt een kus op zijn moeders wang "Ik moet gaan ik ben al laat, ga wat rusten mam, Sarah is na een nacht gewoeld te hebben pas rond een uur of zeven vanochtend in slaap gevallen die zal nog een uur of vijf buiten westen zijn van vermoeidheid." Laila knikt.
Maar ze wisten beiden dat ze niet zou gaan slapen maar Marcus zijn plaats zou innemen op de bank tegenover die van Sarah, wacht zou houden en dit tot sarah wakker zou worden en ze beide een gesprek konden voeren.
Giovanni die vermoeid plaats neemt op de stoel achter zijn bureau gelegen op de 34st verdieping van de Daniels gebouw in de binnen stad van Los Angeles bekijkt de stapel papieren op de hoek van zijn bureau die gelezen, getekend en verzonden moesten worden voor de avond aanbrak en begint zuchtend de eerste pagina door te nemen alleen om twee uur nadat zijn werkdag begonnen is op te kijken door het geluid van zijn deur die zonder erop aangeklopt te zijn open gezwaaid wordt door zijn broer.
"Marcus je moet mij wat meer tijd geven, ik weet dat ze al af moesten zijn" zegt hij gebarend naar de stapel voor zich "maar ik ben nog niet in top vorm oké" Marcus bekijkt zijn broertje voor een ogenblik " ik ben hier niet voor de dossiers Gio maar wou je vragen of je geen zin hebt om samen te gaan ontbijten ik wou je namelijk graag onder vier ogen spreken."
Gio bekijkt zijn broer voor een ogenblik en voelde een huivering over zijn rug lopen die blik in Marcus zijn ogen herkende hij terug het betekende dat er iets mis is.
"ja, natuurlijk" mompelt hij

146

"maar kunnen we er geen diner van maken?
Ik moet dit nog allemaal afkrijgen voor vanavond" gebaart hij naar het stapeltje voor hem.
Marcus bekijkt hem voor een ogenblik wat hij hem zou moeten vertellen zou moeilijk genoeg zijn, Hij wist dat hij zijn broertjes liefdesleven weer overhoop zou halen vooral zijn hart zou nogmaals wat te verduren krijgen, vooral als hij zich besefte dat hij in de laatste dagen met dezelfde meisje tijd heeft gespendeerd waar hij Sarah mee had verloren. Dus gunde hij zijn broertje de opkomende drama loze uurtjes voordat hij hem alles zou vertellen en met groot waarschijnlijkheid zijn hart zou breken en stemde in om het gesprek vanavond te hebben in plaats van nu.

Verward staart Giovanni Marcus die avond aan als hij klaar is met het vertellen van zijn verhaal "nee, dat kan niet" mompelt hij nu tegen Marcus die wederom zucht en mompelt
" o het kan wel."
"maar Kathy heeft mij gezegd dat wij..."
"een neuk relatie hadden niets meer en niets minder Gio" maakt Marcus zijn zin af
" je vond haar goed voor een tijdje maar je zou het nooit serieus laten worden. Kom op man ze heeft met Jason geslapen ... je beste vriend!
En dan heb ik het nog niet eens over elk andere gozer uit je kennissen en vrienden kring.
Ze is goed in het uitdelen van geweldige pijpbeurten van wat ik vernomen heb en daar blijft het wel zo ongeveer bij" Giovanni staat nu kwaad op "dat is precies wat zij ook heeft gezegd, dat jullie haar niet mogen... mij van haar weg willen houden omdat haar verleden in de weg staat" Marcus rolt met zijn ogen
"wordt wakker broertje, wie zijn wij om ons te bemoeien met jou bed partner?
Als jij dat sletje als vrouw wou nemen zou niemand je in de weg gestaan hebben.
Misschien gewaarschuwd, tips gegeven maar niet in de weg gestaan. Mam heeft ons niet opgevoed om overal toestemming voor te vragen nu we volwassen zijn noch ons met elkaars zaken te bemoeien, ze heeft ons geleerd om onze eigen fouten te maken en ervan te leren. Jij hebt nooit een relatie met haar gehad punt. Tenminste niet in de zin van een liefdesrelatie"
"maar wel met Sarah" zegt Gio nu vol afschuw "mijn eigen zusje" Marcus zucht "Het is niet zo alsof jullie bloedverwanten zijn hé. Jij wist anderhalf jaar geleden nog niet eens wie Sarah is. bovendien heb jij haar nooit als zusje aangezien jullie draaiden om elkaar heen als een stelletje verliefde tieners vanaf de eerste dag dat jullie blikken op elkaar gevallen zijn." Hij ziet hoe Marcus zijn telefoon over de tafel naar hem schuift en ziet hoe er op het scherm een filmpje loopt van hem en Sarah aan het zwembad knuffelend, kussend hij voelt hoe er een schuit van pijn door zijn hoofd trekt herinnerde zich de dag zelf sluit zijn ogen "Gio?"hij steekt zijn hand naar Marcus op "dit kan niet, dit is onmogelijk ik ben met Kathy samen, als het Sarah zou geweest zijn zou ze het gezegd hebben, waarom zou ze het verzwijgen? waarom zou ze... " nog voor hij zijn vragen vuur kon afmaken hoort hij hoe er geklopt wordt op de deur van de privé gedeelte van het restaurant waar ze momenteel zaten en ziet Kathy in de deuropening verschijnen. Ze kijkt hem met een warme glimlach aan alleen om die te verliezen bij het zien van Marcus die nog altijd zat. Zonder schaamte ziet Marcus hoe ze binnen loopt en nonchalant hem een knikje toewerpt en een kus op Gio zijn wang drukt.
"he schat.. je secretaresse vertelde me dat je hier zou zijn. Ik dacht misschien heb je zin om een filmpje te pakken samen met mij?" Marcus kijkt haar ongelovig aan
en zonder antwoord op haar vraag mompelt Gio nu "ik moet hier weg"
Het werd hem te veel. De druk in zijn hoofd werd onhoudbaar. Zijn schedel die aanvoelde alsof hij zo zou ontploffen drukte zo immens tegen de binnenkant van zijn ogen dat ze aanvoelden alsof ze elke ogenblik uit hun plekken zouden rollen, dus graait hij zijn autosleutels van tafel en stormt het restaurant uit Kathy geschrokken achter zich latend.
Marcus die nu kwaad opstond pakt Kathy zonder enig pardon als een moederkat haar jonge bij de nek en gooide haar zowat de gang op. "Ik sla geen vrouwen Kathy. Nooit gedaan ook, maar bij jou neig ik ertoe een uitzondering te maken."

Hij ziet hoe ze hem met grote ogen aanstaart. "Blijf bij hem uit de buurt Kathy, als jij denkt hem te kunnen manipuleren en te gebruiken omwille van zijn geheugenverlies ben je gek geworden. Dacht je echt dat niemand erachter zou komen?
Hij is geen verdomde wees, hij heeft familie een zeer hechte familie die zich om hem bekommerd en om heel duidelijk te zijn jij hoort daar nu noch in de toekomst toe. dus maak dat je weg komt voordat ik mezelf nu echt verlies en je wat ga aan doen."